Kryteria wytrzymałościowe

Kryteria wytrzymałościowe dla płaszcza przestają obowiązywać z chwilą, gdy studnia jest opuszczona na właściwą głębokość, a wnętrze płaszcza wypełnione. Studnie opuszczane po zagłębieniu ich do właściwego poziomu posadowienia i po wykonaniu przewidzianych w projekcie robót wypełniających stanowią monolityczne masywy fundamentowe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Sposoby obliczeń tych masywów zasadniczo nie odbiegają od zasad ogólnych obliczeń fundamentów.

Naprężenie pod podstawą fundamentu od ciężaru budowli wraz z ciężarem własnym fundamentu określa się najczęściej bez uwzględnienia odciążenia przez siły tarcia, działające na bocznych powierzchniach studni (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przystępując do obliczeń płaszcza studni, przede wszystkim określamy grubość ścian zewnętrznych i wewnętrznych, oddzielających poszczególne komory robocze. Ściany te nie mogą być za grube, gdyż wówczas otrzymuje się zbyt małe komory, co utrudnia wykonanie robót przy zagłębianiu płaszcza, zwłaszcza gdy grunt z wnętrza płaszcza wydobywa się ręcznie (uprawnienia budowlane).

Poza tym cięższą studnię trudniej doprowadzić do pionu w przypadku przechylenia się przy zagłębianiu. Z drugiej jednak strony ściany nie mogą być za cienkie, gdyż wówczas płaszcz ma zbyt mały ciężar własny, wskutek czego mogą powstać utrudnienia przy opuszczaniu. W przypadku gdy nie stosuje się balastu, grubość ścian płaszcza powinna być tak przyjęta, aby mógł on bez większych zakłóceń zagłębiać się w grunt pod wpływem ciężaru własnego, pokonując siły tarcia, powstające na bocznej powierzchni studni (program egzamin ustny).

Jeżeli opuszcza się studnie bez odpompowywania wody, wówczas ciężar Q powinien być zmniejszony o ciężar wypartej przez ściany wody. Jeżeli obliczenia wykażą, że ciężar własny płaszcza nie jest w stanie pokonać działających sił tarcia, wówczas należy poprzednio przyjęte grubości ścian powiększyć, a obliczenie sprawdzające powtórzyć bądź też przewidzieć zastosowanie balastu. Po ustaleniu grubości ścian, niezbędnych ze względu na możliwość zagłębiania studni, przystępuje się do obliczeń wytrzymałościowych ścian.

Sprawdzenie ścian na zginanie w płaszczyźnie pionowej
Płaszcz studni podczas wykonywania i zagłębiania może być w różnych miejscach chwilowo podparty. Wskutek tego zachodzi potrzeba sprawdzenia wytrzymałości poszczególnych ścian na zginanie w ich płaszczyźnie pionowej, pod działaniem ciężaru własnego (opinie o programie).

Rozstaw podkładek

Zakładamy dwie następujące możliwości podparcia. Pierwszy przypadek występuje podczas wykonywania płaszcza przed głębieniem. Przyjmuje się wtedy, że przy stopniowym usuwaniu podkładek płaszcz będzie oparty tylko na czterech podkładkach.
Rozstaw podkładek powinien być tak dobrany, ażeby był spełniony warunek równych naprężeń rozciągających powstałych od ciężaru własnego w punktach podparcia i w przekroju środkowym ściany. Dla studzien prostokątnych przy stosunku boków płaszcza a : b 1,5 powyższy warunek będzie spełniony, gdy odległość między podkładkami wyniesie ok. 0,7 a (segregator aktów prawnych).
W przypadku mniejszego stosunku boków oraz studzien o innym kształcie rzutu poziomego odległość między podkładkami należy określić drogą analizy.

Przy sprawdzaniu wytrzymałości ściany obliczamy ją jako belkę na dwóch podporach z dwoma wspornikami, obciążoną ciężarem własnym. Wykres momentów, na które należy sprawdzić ściany. Drugim przypadkiem podparcia płaszcza, uwzględnianym przy obliczaniu ścian, przy którym można otrzymać maksymalne momenty zginające, jest oparcie noża pośrodku ściany dłuższej lub na odcinkach ścian krótszych (promocja 3 w 1). Przypadek ten najczęściej występuje przy opuszczaniu studni bez odpompowania wody. Wówczas wybieranie gruntu z wnętrza studni jest nierównomierne i mogą wytworzyć się najrozmaitsze punkty podparcia płaszcza, zwłaszcza że przeszkody stanowiące chwilowe punkty podparcia nie od razu mogą być ujawnione.

Przy sprawdzaniu wytrzymałości ścian w tym przypadku oblicza się je jako belki podparte w środku rozpiętości lub jako belki na dwóch podporach.