Kształt izometryczny

Najczęściej spotykane kształty ziarn to: izometryczny, blaszkowaty, mieczykowaty oraz iglasty. Najlepszą postacią ziarn materiału ściernego jest kształt izometryczny, przy którym wymiary liniowe pozostają w stosunku 1:1:1. Ziarna o tym kształcie mają najwyższą wytrzymałość na zginanie i rozłupywanie. Obok kształtu, charakterystyczną cechą ziarna jest stan jego powierzchni, krawędzi i naroży, bowiem ziarna o gładkich powierzchniach i ostrych narożach najłatwiej wgłębiają się w obrabiany materiał (program uprawnienia budowlane na komputer).

W celu otrzymania ziarn o odpowiedniej wielkości materiał ścierny po rozdrabnianiu rozdziela się na grupy. Wielkość ziarn materiału ściernego oznacza się numerem (według PN-61/M-59107), który określa najmniejszy charakterystyczny wymiar ziarna w mikrometrach podzielony przez 10. Oprócz tego w każdym numerze wielkości ziarna w nawiasie, jest umieszczony numer według dawniej używanych oznaczeń. Klasyfikację wymiarową materiałów ściernych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Podstawową właściwością materiałów ściernych jest ich twardość. Wynika to z tego, że wszystkie procesy szlifowania oparte są na wykorzystaniu różnicy w twardości materiału obrabianego i materiału ściernego.

Twardość materiałów ściernych określa się zwykle metodą rysy, polegającą na tym, że ostrym narożem lub krawędzią jednego ciała, z odpowiednim naciskiem, rysuje się powierzchnię ciała badanego. Na powierzchni bardziej miękkiego ciała powstaje rysa. Na tej zasadzie została ustalona skala Mohsa, składająca się z 10 minerałów. Do dokładniejszego określenia twardości materiałów ściernych służą mikrotwardościo- mierze.

Wytrzymałość mechaniczna na zginanie i ściskanie oraz kruchość materiałów ściernych wpływają na zachowanie się ziarn materiału ściernego w procesie szlifowania oraz na prawidłowe samoostrzenie się narzędzia ściernego. Samoostrzenie się narzędzia ściernego polega na tym, że w miarę tępienia się ziarn wzrasta działająca na nie siła, powodując rozłupanie lub całkowite wykruszenie stępionych ziarn, przy czym tworzą się nowe ostre krawędzie lub odsłaniają nowe ostre ziarna (uprawnienia budowlane).

Korund

Wszystkie omawiane powyżej własności zależą w głównej mierze od rodzaju materiału ściernego, a więc jego składu chemicznego i mineralogicznego. Materiały ścierne dzielą się na naturalne i sztuczne. Do naturalnych materiałów ściernych należą: diament, korund, szmergiel i kwarc. Diament jest najtwardszym materiałem występującym w przyrodzie. Pod względem chemicznym jest on jedną z alotropowych postaci węgla dużej czystości. Jest stosowany jako materiał ścierny w postaci proszków i płócien ściernych oraz ściernic diamentowych (program egzamin ustny).

Korund najtwardszy po diamencie materiał naturalny zawiera 60H-90% krystalicznego tlenku glinu i domieszki w postaci tlenków (Fe₂0₃, Si0₂, CaO i in.). Domieszki w korundzie są szkodliwe, gdyż jako mniej twarde obniżają jego własności ścierne. Korund stosuje się jako materiał ścierny w postaci proszków i mikroproszków do docierania, zwłaszcza do szkła optycznego; używany jest też jako składnik past polerskich oraz do wyrobu pilników i ściernic (opinie o programie).

Szmergiel jest odmianą korundu zawierającą do 60% krystalicznego tlenku glinu. Charakteryzuje się ziarnem o ostrych krawędziach narożach, lecz jest kruchy. Szmergiel stosuje się w postaci luźnego ziarna do polerowania i docierania, poza tym służy jako nasyp na papiery i płótna ścierne. Kwarc, czyli krzemionka Si0₂, jest używany w postaci luźnego ziarna, ewentualnie z wodą, służy do wyrobu papierów i płócien ściernych oraz osełek do ręcznego ostrzenia kos, noży, siekier itp. Spośród sztucznych materiałów ściernych największe znaczenie mają: elektrokorund, węglik krzemu i węglik boru (segregator aktów prawnych).

Elektrokorund jest tlenkiem glinu o dużej czystości; wytwarza się go z boksytu metodą wytopu i krystalizacji w elektrycznych piecach. Twardość elektrokorundu w skali Mohsa jest nieco większa od 9, przy czym im wyższa jest zawartość tlenku glinu, tym większa jest twardość i kruchość elektrokorundu. Stosowany jest głównie do wyrobu ściernic (promocja 3 w 1).