Likwidowanie rys i spękań uprawnienia budowlane

Likwidowanie rys i spękań można wykonywać również za pomocą klejenia tkaniny szklanej do powierzchni bloku (program uprawnienia budowlane na komputer). Powierzchnię bloku, na której występują rysy czy też spękania, przygotowuje się do klejenia w sposób opisany poprzednio. Do rys o szerokości 3-5 mm stosuje się kit akrylowy, natomiast do rys o szerokości do 3 mm oczyszczoną powierzchnię pokrywa się mieszaniną klejącą. Rysę szerszą wypełnia się kitem akrylowym, upychając go szpachlą stalową, a powierzchnie wyrównuje się z krawędziami rysy. Po wypełnieniu rysy całą powierzchnię oczyszczoną z tynku należy pokryć mieszaniną klejącą grubości 2-3 mm; stosuje się jedną z podanych niżej mieszanin:
- mieszanina kleju lateksowego z cementem portlandzkim 350 o stosunku,
mas od 1:1 do 1:1,5; można zastosować też cement portlandzki biały,
- mieszanina Fibrofobu WP-2 z dodatkiem 20-22% gipsu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Mieszaninę klejącą rozprowadza się równomiernie na powierzchni elementu, a następnie wciska w nią siatkę z włókna szklanego, tak aby była całkowicie pokryta mieszaniną. Jeśli zachodzi potrzeba, daje się drugą warstwę siatki.
Całe naprawiane miejsce pokrywa się warstwą mieszaniny klejącej i wyrównuje z powierzchnią tynku na ścianie (uprawnienia budowlane).

Do wzmocnienia pękniętego lub zarysowanego bloku można stosować cienkie elementy stalowe (płaskowniki, blachy) przyklejone klejem na bazie żywicy epoksydowej. Można też, zamiast blach, zastosować tkaninę z włókna szklanego. Sposób klejenia elementów stalowych do powierzchni z betonu.

Klejenie tkaniany

Przy klejeniu tkaniny z włókna szklanego sposób przygotowania powierzchni betonu jest taki sam jak przy klejeniu elementów stalowych (program egzamin ustny). Po przygotowaniu powierzchni bloku do klejenia nanosi się na nią za pomocą pędzla kompozycję gruntującą K-l. Przed jej całkowitym utwardzeniem pokrywa się powierzchnię kompozycją klejącą za pomocą szpachli stalowej. W warstwę tę wciska się tkaninę z włókna szklanego (St-20, St-21 lub St-31), dokładnie ją naciągając i wyrównując wałkiem malarskim, tak by kompozycja pokryła tkaninę. Klejenie następnych tkanin wykonuje się w ten sam sposób, przy czym ostatnia warstwa pokrywająca nie zawiera wypełniacza i stabilizatora. Po stwardnieniu ostatniej warstwy mocuje się siatkę Rabitza i wykonuje tynk z zaprawy cementowej marki 80 (opinie o programie).

Do najczęściej spotykanych uszkodzeń wielkopłytowych elementów ścian wewnętrznych z otworami drzwiowymi należą pęknięcia słupków przydrzwiowych.
Słupki przydrzwiowe nie są elementami nośnymi, gdyż nadproża drzwiowe są konstruowane jako wsporniki. Słupki przydrzwiowe służą tylko do umocowania ościeżnicy drzwiowej. Wobec tego prefabrykowane elementy mimo uszkodzeń są z zasady montowane w budynku. Tego rodzaju pęknięcia nie zmniejszają nośności elementu ściennego, wymagają jednak odpowiedniego wzmocnienia.

W celu wzmocnienia połączenia nadproża ze słupkiem wykonuje się iniekcję spękania, a następnie z obu stron pęknięcia skuwa się warstwę betonu na długości 30-40 cm i grubości 10-15 mm.
Po oczyszczeniu skutej powierzchni szczotkami metalowymi należy z obu stron słupka umocować wstrzelonymi bolcami paski z siatki cięto-ciągnionej, a po zmyciu powierzchni wodą wykonać torkretnicą narzut z zaprawy cementowej marki 80 i powierzchnie słupka wyrównać. Po związaniu zaprawy powierzchnię pokrywa się cienką warstwą masy szpachlowej (segregator aktów prawnych).

W przypadku gdy jest możliwe pogrubienie słupka przydrzwiowego, to zamiast stosowania siatki cięto-ciągnionej można go wzmocnić, przyklejając stalowe płaskowniki lub paski blachy za pomocą kompozycji na bazie żywicy epoksydowej.

Rzadko nadproża drzwiowe są spękane lub zarysowane. Wzmocnienie uszkodzonego nadproża wykonuje się w taki sam sposób jak wzmocnienie pękniętego słupka, tj. za pomocą siatki cięto-ciągnionej lub przez przyklejenie płaskowników stalowych za pomocą kompozycji na bazie żywicy epoksydowej.

W bardzo rzadkich przypadkach występują uszkodzenia słupków przyokiennych, przy czym przeważnie elementy bywają uszkodzone przed ich wmontowaniem w budynek. Tylko w ostateczności elementy te usuwano z budynku, wykonując ścianę z bloczków z betonu komórkowego (promocja 3 w 1).