Linie boczne

Prostokąt przedstawia powierzchnię jednej ze ścian pomieszczenia.
Dolna linia stanowi granicę ściany z podłogą, górna - z sufitem. Dwie linie boczne ograniczają ścianę z boków i stanowią wewnętrzne naroża utworzone przez przecięcia ściany z dwoma sąsiednimi (program uprawnienia budowlane na komputer).
Robotę zaczyna się od sprawdzenia kątów.

Następnie w górnej części ściany, w odległości około 20 cm od sufitu i 5-^6 cm od naroży, Wbija się dwa gwoździe / i 2, lecz nie całkowicie, pozostawiając od główek do ściany 2-3 cm. Wystająca część gwoździa odpowiada grubości przyszłej okładziny. Na gwoździach, tuż przy główkach, naciąga się sznur i mniej więcej pośrodku wbija się gwóźdź 3, tak aby główka jego dotykała sznura (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Od główki gwoździa 1 opuszcza się pion; dla wygody, sznur pionu może być nawinięty na szpulę z korbką. W dolnej części ściany wbija się przy pionie gwóźdź 4, a pośrodku między i 4 - gwóźdź 5 też w taki sposób, aby ich główki tylko dotykały spuszczonego sznura z pionem. Powtarzając te same czynności przy gwoździach 2 i 3 wbija się gwoździe 6, 7, 8 i 9.
Główki wszystkich tych gwoździ powinny znajdować się w jednej płaszczyźnie.

Dla sprawdzenia należy naciągnąć wzdłuż główek gwoździ 5 -7 i 4 - 6 albo 1 6 i 2 4 (uprawnienia budowlane).
Jeżeli okaże się, że główki gwoździ 8 i 9 leżą poniżej albo powyżej sznura wnioskujemy, że gwoździe te wbite są nieprawidłowo. Wówczas robotę należy sprawdzić od początku i na nowo wbić poprzednio źle wbite gwoździe.
Może się zdarzyć, że naciągnięty między główkami dwóch gwoździ sznur dotyka w jakimś miejscu ściany; może się to również zdarzyć ze sznurem pionu. Oznacza to:
- że ściana ma wypukłość - zjawisko często występujące w murach;
- że przyjęto zbyt małą grubość okładziny przy górnych gwoździach, tzn. że gwoździe zostały wbite zbyt głęboko (program egzamin ustny).

Mozę wystąpić zjawisko przeciwne, tzn. że główki wszystkich gwoździ za bardzo wystają z powierzchni ściany, tak że odległość między ścianą i naciągniętym sznurem jest zbyt wielka. Znaczy to, że przyjęto zbyt dużą grubość okładziny, przy gwoździach wbitych na początku.
W tych wypadkach należy albo nieco głębiej wbić pierwsze gwoździe, jeżeli grubość okładziny wypadła zbyt duża, albo nieco je wyciągnąć, jeżeli grubość okładziny okazała się zbyt mała. Po wbiciu na właściwą głębokość gwoździ 1-2- 3 osadza się na nowo wszystkie pozostałe gwoździe stosując się do wskazówek przytoczonych wyżej (opinie o programie).

Pionowanie

Po ustaleniu podstawowych punktów (tzn. główek gwoździ) powierzchni przyszłej okładziny, przystępuje się do założenia znaków kierunkowych. Polega to na następujących czynnościach:
a) pionowaniu powierzchni,
b) umieszczeniu tymczasowych znaków kierunkowych,
c) ułożeniu płytek kierunkowych na zaprawie (segregator aktów prawnych).

Znaki (bądź płytki) kierunkowe mają za zadanie wyznaczenie powierzchni przyszłej okładziny i dlatego powinny być starannie sprawdzone i powiązane z przylegającymi płaszczyznami. Należy dobrze pamiętać, że niedokładność ułożenia płytek kierunkowych powoduje niechybnie złe wykonanie okładziny.
Pionowanie zaczyna się od najpewniej ustalonego punktu przyszłej powierzchni (znak wysokościowy) i za pomocą laty, poziomnicy i pionu wyznacza się powierzchnię okładziny główkami wbijanych gwoździ. Następnie rozmieszcza się tymczasowe znaki kierunkowe z odłamków płytek na zaprawie cementowej lub z gipsu. Zaleta zaprawy gipsowej użytej do tworzenia znaków kierunkowych polega na tym, że zaprawa ta szybko twardnieje i wskutek tego unika się zahamowań w pracy.

Jednakże po wykorzystaniu placków gipsowych jako znaków kierunkowych należy je starannie wykruszyć i pozostałe po nich wgłębienia wypełnić zaprawą używaną do licowania. Pozostawienie placków gipsowych grozi powstaniem wokoło nich pęknięć ponieważ gips tworzy z zaprawą cementową związki chemiczne niszczące okładzinę.
Układanie płytek kierunkowych zaczyna się od narożnych płytek dolnego rzędu (promocja 3 w 1).

Tuż przy górnych krawędziach tych płytek wbija się gwoździe i naciąga się na nich sznur, który wyznacza pierwszy poziomy rząd płytek. Jeżeli ściana jest długa, należy wbić dodatkowe gwoździe między skrajnymi płytkami kierunkowymi w celu podtrzymania zwisającego długiego sznura. Aby otrzymać prawidłowe linie spoin we wszystkich rzędach, wskazane jest ułożenie płytki kierunkowej w każdym rzędzie.