Liny jednozwite

Liny jednozwite wykonane są z drutów o jednakowej średnicy, splecionych spiralnie w jednej lub kilku koncentrycznych warstwach dookoła centralnego drutu. Zależnie od ilości warstw rozróżnia się liny z jedną, dwiema, trzema i czterema warstwami (program uprawnienia budowlane na komputer). W budownictwie stosuje się liny spiralne zazwyczaj jednowarstwowe. Liny jednozwite są na ogół zbyt sztywne, nie posiadają potrzebnej elastyczności dla przechodzenia przez krążki i nawijania się na bębny wciągarek. Dlatego też stosowane być mogą tylko jako odciągi do zakotwiania na dłuższy przeciąg czasu masztów urządzeń montażowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Liny dwuzwite są najczęściej stosowane w urządzeniach transportu pionowego i pionowo-poziomego oraz przy pracach montażowych. Liny dwuzwite składają się ze splotów o konstrukcji spiralnej, a te z kolei z drutów (nitek) o średnicy od 0,4-1,5 mm w zależności od średnicy liny, krążków lub bębna wciągarki, na które liny te są nawijane. W linie dwuzwitej sploty rozłożone są spiralnie w jednej lub paru koncentrycznych warstwach dookoła konopnego lub stalowego rdzenia. Liny zbudowane z jednej warstwy splotów nazywają się jednowarstwowymi, zaś z dwóch lub trzech warstw nazywają się wielowarstwowymi (uprawnienia budowlane).

W budownictwie (transport i montaż) mamy do czynienia z linami jednowarstwowymi. Druty w splocie i sploty w linie mogą być skręcone w tym samym kierunku, a wówczas linę taką nazywa się współzwitą. Lin tej konstrukcji nie należy stosować do podnoszenia swobodnie zawieszonych ciężarów, gdyż pod ich wpływem rozwijają się samoczynnie (program egzamin ustny).

Jeśli druty w splocie skręcane są w jednym kierunku, a sploty w kierunku odwrotnym, wówczas lina nosi nazwę przcciwzwitej. Liny tej konstrukcji są typowymi linami stosowanymi w pracach montażowych.

Liny współzwite

Jednakże liny współzwite posiadają inne zalety w porównaniu z linami przeciw- zwitymi; są mianowicie od tych ostatnich bardziej elastyczne i na ogół trwalsze w eksploatacji (opinie o programie). Z drugiej znów strony posiadają, poza samoczynnym rozkręcaniem się, dalsze wady, a mianowicie wymagają staranniejszej konserwacji, czemu w polowych warunkach budowy niełatwo uczynić zadość, a ponadto ulegają szybciej spłaszczaniu przy przechodzeniu przez krążki i bębny wciągarek w porównaniu z linami przeciwzw’itymi. Wszystko to łącznie powoduje, iż w urządzeniach transportu pionowego i pionowo-poziomego używa się lin przeciwzwitych.

Liny współzwite oraz liny przeciwzwite zależnie od kierunku zwojów splotów mogą być prawe lub lewe. Liny mogą być splatane z drutów o jednakowym przekroju lub z drutów o różnych średnicach. Liny o różnych średnicach drutów mają w stosunku do lin o jednakowych średnicach drutu tę zaletę, iż przy identycznych średnicach lin posiadają większy (o 5-^-10%) przekrój stali, a więc i większą wytrzymałość (segregator aktów prawnych).

W budownictwie stosuje się zazwyczaj liny splatane z drutów o jednakowym przekroju.

Liny dwuzwite składają się zazwyczaj z 6 splotów, przy czym sploty złożone są najczęściej z 19, 37 lub 61 drutów (rzadziej z 27 drutów), skręconych dookoła rdzenia konopnego, bawełnianego, jutowego lub stalowego. Spośród nich liny 6×37+1 k są stosowane najczęściej do krążków i bębrów, natomiast liny 6×61 + 1 k najczęściej do pęt, gdyż jako współzwite są bardziej giętkie (kierunki splecenia splotów i poszczególnych drutów w splotach są jednakowe).

Zastosowanie lin współz.vitych do pęt nie stanowi niebezpieczeństwa rozwinięcia lin, ponieważ odcinki pęt umocowane są w obydwu końcach. Poza splataniem współzwitym i przeciwzwitym konstruuje się liny o splataniu kombinowanym, w których część splotów wykonana jest jako współzwite, a część jako przeciwzwite.

Np. lina dwuzwita o symbolu 6×19+1 k oznacza, iż jej przekrój składa się z 6 splotów po 19 drutów o jednakowej średnicy w splocie oraz z 1 rdzenia (duszy) konopnego (promocja 3 w 1).