Logika pragmatyczna

AlX-LES-BAINS m. we Francji (Sabaudia), nad rz. i jez. Bourget; 29,1 tys. mieszk. - zespól miejski (1975); znane uzdrowisko alp. (wody miner.); ośr. turyst. i sportowy; muzea; zabytki rzym. (luk Campanusa III- IV w.), ratusz (XVI w.). AJ PETRI, masyw górski w G. Krymskich, na Ukrainie; stromo opada ku wybrzeżu M. Czarnego; wys. 1234 m; u podnóża - m. Atupka. Aj TODOR, skalisty przyl. na Pd. Wybrzeżu Krymu, na Ukrainie; zamek Jaskółcze Gniazdo (koniec XIX w.) (program uprawnienia budowlane na komputer).

AJACCIO [ażaksjo], m. i port we Francji, na zach. wybrzeżu Korsyki, nad M. Śródziemnym, ośr. adm. dep. Cor- se-du-Sud; 55,3 tys. mieszk. (1982); ośr. turyst. i handl.; miejsce urodzenia Napoleona I. AJAS (Ajaks), bohater Iliady; władca Salaminy; po przyznaniu Odyseuszowi zbroi Achillesa, A. w szale wyrżnął stado baranów, biorąc je za Greków: oprzytomniawszy popełnił samobójstwo. AJATOLLAH [arab.; ‘znak Boga’], u irań. szyitów wysoki tytuł nauk. nadawany wybitnym uczonym muzutm. (mudżtahidom) w zakresie prawa i teologii islamu. AJBEK (wiaśc. Musa Taszmuhamme- dow), 1905-68, pisarz uzb.; czł. uzb. akad. nauk; wiersze i poematy, realist, powieści (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

AJDUKIEWICZ Kazimierz, 1890-1963, logik i filozof; prof. uniw. we Lwowie, w Poznaniu i Warszawie, czł. PAN; twórca tzw. radykalnego konwencjonalizmu oraz semantycznej teorii języka; autor licznych prac z zakresu logiki i metodologii nauk; Język i poznanie. Logika pragmatyczna. Ajdukiewicz Tadeusz, ok. 1853-1916, malarz; działał m.in. w Krakowie, Wiedniu, Bukareszcie; portrety, sceny rodzajowe, tematyka wojskowa (uprawnienia budowlane).

Sceny rodzajowe

Ajdukiewicz Zygmunt, 1861-1917, malarz; portrety, sceny rodzajowe, ilustracje (do Potopu H. Sienkiewicza). AJGI Giennadij (G. Lisin), ur. 1934, czuwaski poeta, tłumacz i historyk literatury: autor zbiorów wierszy, antologii poezji, m.in. poi. Polsza poeczesem; Antologia ciuvascia. AJGUŃSKI TRAKTAT 1858, traktat ros.- -chiń. podpisany w Ajgunie (ob. Aihui - Chiny); przyznawał Rosji 1. brzeg Amuru - od rz. Arguń, oraz pr. - do ujścia rz. Ussuri. AJJUBIDZI, dynastia muzutm., pochodzenia kurdyjskiego, panująca 1171- 1250 w Egipcie i Syrii; zal. i najwybitniejszy władca - Salah ad-Din (Sala- dyn) (program egzamin ustny).

AJKA [ojko], m. w zach. Węgrzech (komitat Veszprem); 33,9 tys. mieszk. (1985); wielka huta aluminium; w pobliżu wydobycie węgla brun. i boksytów. AjMAROWIE, Indianie Ameryki Pd., gl. w Boliwii i Chile; ok. 1,7 min; II-V w. wysoka kultura, gt. ośr. Tiahuanaco (okolice jez. Titicaca) - zabytki monumentalnej architektury kam.; w XIV w. podbici przez Inków; rolnictwo, rybołówstwo, hodowla; język ajmara (opinie o programie).

AJN SAL1H, m. i oaza w Algierii, na Saharze, przy transsaharyjskiej drodze z Algierii do Kano (Nigeria); ośr. handl.; uprawa palmy daktylowej, warzyw, owoców i zbóż; rzemiosło. AJN TAMUSZANAT, m. w pn.-zach. Algierii; 42,0 tys. mieszk. (1977); przemysł spoż., cementowy. AJNENKIEL Andrzej, ur. 1931, historyk; prof. Inst. Historii PAN; 1988-91 prezes ZG PTH; Od rządów ludowych do przewrotu majowego; współautor Historii ustroju Polski. AjNI Sadriddin, 1878-1954, tadż. pisarz, historyk, językoznawca; twórca i gl. przedstawiciel tadż. i uzb. literatury; prezes tadż. akad. nauk; prace hist., lit., językozn., powieści (segregator aktów prawnych).

AJNOWIE, lud paleoazjat., rdzenni mieszkańcy wyspy Hokkaido (Japonia), w przeszłości zamieszkiwali również Kuryle i Sachalin; ob. ok. 100 osób czystej krwi; rybołówstwo, myślistwo; język ajnu. AJNSZTAJN (einstein), wielkość charakteryzująca światto, używana w fotochemii; molowa energia świetlna fotonów; zależy od długości fali światła (np. 1 a. światła czerwonego = 175 kJ/mol). AJON OROŚ, autonomiczny okręg w Grecji, na płw. A.O., pod administracją mnichów prawosł.; 336 m², ok. 1,5 tys. mieszk. (1981); ośr. kult. i religijny na górze Athos (promocja 3 w 1).