Mapa geotechniczna
Mapa geotechniczna (nazywana również niekiedy szczegółową specjalną mapą geologiczno-inżynierską) powinna uwzględniać nie tylko występowanie na danym obszarze stref rejonów geologiczno-inżynierskich lub topograficznych ale ponadto musi uwidoczniać podział terenów na strefy geotechniczne ze względu na warunki fundamentowania (program uprawnienia budowlane na komputer). To samo dotyczy projektowania nowych portów czy rozbudowy starych, gdzie podstawą wszelkiego projektowania urbanistycznego, przemysłowego, komunikacyjnego czy hydrotechnicznego powinny być mapy geotechniczne w podziałce 1:2000 do 1:1000 obszarów przewidzianych pod zabudowę, zawierające wyniki wstępnej kwalifikacji terenów pod względem przydatności dla celów fundamentowania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Podział ten powinien określać:
- Strefy pozwalające na swobodną budowę wszelkiego rodzaju obiektów na fundamentach bezpośrednich i płytkich z wydzieleniem terenów, na których:
a) możliwe jest prowadzenie robót fundamentowych na sucho oraz terenów, na których zachodzi konieczność;
b) prowadzenia robót fundamentowych w grodzy lub metodami nawodnymi,
c) prowadzenie robót fundamentowych z obniżeniem wody gruntowej w jednym lub w kilku piętrach (uprawnienia budowlane).
- Strefy pozwalające na bezpośrednie płytkie posadowienie obiektów, lecz z zachowaniem szczególnych ostrożności przy prowadzeniu robót budowlanych i projektowaniu konstrukcji. W tym wypadku zachodzi zwykle konieczność obniżania wody gruntowej w jednym lub w kilku piętrach.
- Strefy wymagające wymiany lub wzmocnienia gruntów przed przystąpieniem do bezpośredniego posadowienia na niej budowli.
- Strefy, w których dopuszczalne jest jedynie głębokie sztuczne posadowienie budowli. W strefach tych powinna być podana rzędna stropu warstwy wytrzymałej, w której może być założony poziom posadowienia.
- Strefy, w których mogą wystąpić ruchy masowe gruntu (osuwiska, spływy itp.). Zabudowy takich obszarów należy raczej unikać, a przy prowadzeniu robót w ich sąsiedztwie należy zachować odpowiednie środki ostrożności (program egzamin ustny).
Dokumenty geotechniczne
Wyżej wymienione strefy należy podzielić z kolei na obszary o różnych dopuszczalnych obciążeniach.
Do mapy należy załączać tekst z opisem klimatu i związanych z nim okoliczności, rzeźby terenu, danych geologicznych, danych hydrogeologicznych, procesów fizyczno-geologicznych, danych geomorfologicznych, charakterystyki geotechnicznej i budowlanej oraz oceny podstawowych rodzajów gruntów lub skał do granic strefy aktywnej, wraz z przewidywaniem ich ewentualnych zmian podczas budowy. Należy również podać opis wyodrębnionych stref geotechnicznych z uzasadnieniem ich granic (opinie o programie).
Do mapy należy dołączyć również tabele wyników badań laboratoryjnych gruntów i wód gruntowych (lub skał i wód szczelinowych), badań terenowych i specjalnych, a także obliczenia dopuszczalnych obciążeń gruntów w oparciu o próbne obciążenia i teorię. Będą to oczywiście dane przybliżone, które potem projektant lub geotechnik zajmujący się już szczegółowymi badaniami dla danego obiektu będzie musiał adaptować stosownie do charakteru budowli.
Oprócz tego dołącza się zwykle do mapy, jako jej integralną część, profile podłoża oraz inne zebrane dokumenty geotechniczne (segregator aktów prawnych).
Uproszczoną mapę geologiczno-inżynierską fikcyjnego obszaru, na której zaznaczono najważniejsze rejony geologiczno-inżynierskie.
Na mapie geotechnicznej z kolei przedstawiono podział na strefy geotechniczne tego samego obszaru, uwzględniające przydatność terenów dla celów fundamentowania według układu uprzednio omówionego, oraz zaznaczono orientacyjne obciążenia dopuszczalne i okoliczności natury hydrologicznej.
Wykorzystanie map do celów projektowania portów przedstawiają dwa dalsze rysunki (promocja 3 w 1).
W wariancie I pokazano przez podwójne zakreskowanie miejsca, w których zachodzą niezgodności pomiędzy wartościami obciążeń miarodajnych a obciążeń dopuszczalnych. Naniesiono również liniami przerywanymi wariant II, który daje korzystniejsze rozwiązanie portu na tym samym obszarze, bez kolizji, które występował}7 w wariancie I.
