Materiały wykończeniowe ze szkła
System wzorcowania materiałów i wyrobów budowlanych, które mają odkrytą w konstrukcji powierzchnię licową, został w ZSRR opracowany przez architektów Wszechzwiązkowego Naukowo-Badawczego Instytutu Nowych Materiałów Budowlanych i w końcu lat sześćdziesiątych wdrożony w niektórych radzieckich przedsiębiorstwach przemysłowych wytwarzających materiały wykończeniowe ze szkła, ceramiki i polimerów (program uprawnienia budowlane na komputer).
W normach państwowych i warunkach technicznych dotyczących produkcji tych materiałów wprowadzono specjalny punkt w którym wymieniono, że pod względem właściwości estetycznych cała produkcja powinna całkowicie odpowiadać zatwierdzonym wzorcom. Dla wszystkich rodzajów materiałów i wyrobów wykończeniowych i konstrukcyjno-wykończeniowych ustanowiono i kontroluje się wskaźniki trwałości barwy, równomierności zabarwienia i wymagania w odniesieniu do jakości powierzchni licowej, jak również zgodności co do koloru, deseniu, tekstury i faktury ze wzorcami (dla wyrobów sanitarno-technicznych, akcesoriów itp.) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Obowiązująca obecnie w Związku Radzieckim Instrukcja wzorcowania i metodyka opracowania samych wzorców mają jeszcze szereg usterek. Należą do nich przede wszystkim: resortowy charakter wzorcowania i brak systemu sprawnej architektoniczno-budowlanej kontroli przestrzegania wymagań tej instrukcji. Inna melodyczna wada polega na tym, że wzorce opracowywane przez same zakłady nie stanowią skutecznej zachęty do systematycznego podwyższania artystyczno-estetycznych właściwości materiałów i wyrobów (uprawnienia budowlane). Tutaj prawdopodobnie celowe jest posługiwanie się podstawowymi koncepcjami i metodologicznymi zasadami perspektywicznej normalizacji, powszechnie wdrażanej w różnych gałęziach gospodarki narodowej i w przemyśle materiałów budowlanych (program egzamin ustny).
Wyroby budowlane
Opracowaniem wzorców perspektywicznych powinien zająć się wiodący instytut naukowo-badawczy pod kontrolą i przy udziale architektów opracowujących zagadnienia techniczne w zakresie produkcji nowego materiału. Nie bacząc na wymienione usterki, wykorzystanie systemu wzorców w celu dokładnego i precyzyjnego sformułowania estetycznych wymagań w odniesieniu do opracowywanego materiału jest nie tylko możliwe, ale bezwarunkowo konieczne. Wzorcowanie zewnętrznego wyglądu materiałów i wyrobów stanowi nowy skuteczny czynnik sterowania i kontroli jakości masowej produkcji przemysłowej i nową dziedzinę twórczej działalności architekta (opinie o programie).
Nie mniej odpowiedzialne i złożone są zagadnienia realizacji kontroli architektoniczno-budowlanej produkcji materiałów i wyrobów bezpośrednio w zakładach przemysłu materiałów budowlanych oraz w kombinatach prefabrykacji i budowy domów. W pierwszej kolejności kontrola taka jest konieczna w dużych zakładach przemysłowych produkujących szeroki asortyment materiałów wykończeniowych, których właściwości artystyczno-estetyczne są jeszcze na bardzo niskim poziomie. Nie chodzi o organizację i przeprowadzenie inspekcyjnej (wyrywkowej) kontroli przestrzegania wymagań państwowych norm i warunków technicznych, reglamentujących jakość produkcji w zakładach wytwarzających materiały i wyroby budowlane (segregator aktów prawnych).
Kontrolę taką przeprowadzają okresowo państwowe organa kontroli architektoniczno-budowlanej, ministerstw i resortów zgodnie z wymaganiami Państwowego systemu normalizacji (GOST 1.0-68) i zatwierdzonymi przez GOST ZSRR, Gosstroj ZSRR i szereg ministerstw instrukcjami w sprawie państwowego nadzoru nad wdrażaniem i przestrzeganiem norm. Konieczny jest ponadto stały nadzór architektoniczny nad produkcją materiałów i wyrobów budowlanych aż do ustanowienia stanowiska głównego architekta wielkiego zakładu (fabryki, kombinatu, kombinatu prefabrykacji i budowy domów), obdarzonego dużymi uprawnieniami, ponieważ w praktyce nie jest możliwe, żeby materiały czy wyroby poprawić po ich wyjściu za bramę oddziału fabrycznego (promocja 3 w 1).
