Materiały zwracane z obiektu

Konieczne jest prowadzenie przez magazyniera specjalnej ewidencji przyjęcia i zwrotu opakowań. Magazyn przyjmuje materiały nie tylko od dostawców, ale otrzymuje również zwroty materiałów wydanych uprzednio do produkcji. Zdarzają się bowiem przypadki, że ilości materiału pobranego z magazynu do wbudowania przekraczają rzeczywiste potrzeby bądź z powodu uzyskanej oszczędności lub zmiany dokumentacji technicznej, bądź też wskutek omyłkowego pobrania niewłaściwego materiału lub też wstrzymania na dłuższy czas budowy, dla której materiał został pobrany (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na materiały zwracane z obiektu (z produkcji) kierownik budowy lub upoważniony przez niego majster prowadzący roboty wystawia dowód „zwrot materiałów Zw”. W przedsiębiorstwach obsługiwanych przez Biuro Rozliczeń Budownictwa dowód ,,Zw” wystawia się na formularzu resortowym przystosowanym do mechanizacji rozliczeń (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

(Również i inne niżej omówione dowody ewidencji gospodarki materiałowej na budowie mają formularze przystosowane do mechanizacji rozliczeń; nie będziemy ich jednak podawać ze względu na ograniczoną objętość niniejszej pracy).

Dowód „Zw” służy do dokonania „fizycznego” lub „formalnego” przesunięcia materiału z miejsca pracy (obiektu) do magazynu przyobiektowego (uprawnienia budowlane). „Fizyczne” przesunięcie następuje wówczas, gdy materiał został faktycznie z miejsca pracy zwrócony do magazynu, „formalne” gdy materiał został przekazany bezpośrednio z jednego obiektu na inny obiekt tej samej budowy, obsługiwanej przez ten sam magazyn produkcyjny. W tym przypadku obiekt przekazujący materiał wystawia dowód „Zw” na zwrot materiału (chociaż faktycznie materiał nie został zwrócony do magazynu). Obiekt przyjmujący materiał wystawia normalny dowód pobrania materiałów do produkcji („Rw”).

Zwrot „formalny” materiałów ma miejsce również w ostatnim dniu okresu sprawozdawczego (miesiąca, kwartału i bezwzględnie na koniec roku kalendarzowego) po sporządzeniu spisu z natury materiałów znajdujących się na terenie poszczególnych obiektów. Na ustalone podczas inwentaryzacji ilości materiałów wystawia się dowody „Zw” (z datą ostatniego dnia okresu) i wypełnia równocześnie na te same ilości dowody pobrania materiałów do produkcji („Rw”) z datą pierwszego dnia okresu następnego (program egzamin ustny).

Magazynier kwituje odbiór materiałów

Odbiór zwracanych z produkcji materiałów 100-procentowej wartości może być dokonany przez magazyniera jednoosobowo, natomiast materiały i przedmioty, które utraciły w pewnym stopniu wartość użytkową, odbierać należy komisyjnie. W protokole komisja ustala procent obniżki wartości w stosunku do 100-procentowej wartości pierwotnej (opinie o programie).

Dowód „Zw” wystawia się w trzech egzemplarzach. Zwracający materiał składa magazynierowi trzy egzemplarze. Magazynier kwituje odbiór materiałów i przekazuje pierwszy egzemplarz dowodu „Zw” do rachuby materiałowej, gdzie przeprowadza się kontrolę formalną i wycenę dowodu, ewidencję ilościowo-wartościową, analizę i rozliczenie kosztów zużycia materiałowego. W przedsiębiorstwach obsługiwanych przez Biuro Rozliczeń Budownictwa rachuba materiałowa przesyła dowód „Zw” do Biura Rozliczeń, w którym następuje zaksięgowanie dowodu przy pomocy maszyn licząco-analitycznych (segregator aktów prawnych).

Drugi egzemplarz dowodu „Zw” magazynier przyjmujący materiał pozostawia u siebie, a trzeci, po potwierdzeniu odbioru materiału, oddaje wystawiającemu (zwracającemu materiał).

Drugi egzemplarz dowodu „Zw” jest dla magazynu ostatecznym dowodem przyjęcia materiału, w związku z czym nie należy w tym przypadku wystawiać dowodu „Pz” przyjęcie materiałów.

Zachodzą przypadki, że magazyn przyobiektowy otrzymuje materiał wysyłany przez inny magazyn, wchodzący w skład tego samego przedsiębiorstwa, przy czym oba magazyny podlegają tej samej jednostce będącej na rozrachunku gospodarczym (np. w ramach jednego zarządu budowlanego) (promocja 3 w 1). Mamy tu do czynienia z przesunięciem (przerzutem) materiałów, występującym przede wszystkim przy zaopatrywaniu magazynów przyobiektowych w materiały składowane w magazynach głównych, których skierowanie od dostawcy bezpośrednio do magazynów produkcyjnych nie byłoby właściwe lub możliwe.