Metacentrum

Gdy metacentrum leży ponad środkiem ciężkości skrzyni, wówczas równowaga jej jest stała, w przeciwnym zaś razie jest chwiejna. W pierwszym bowiem wypadku moment pary sił Q i V, utworzony po wychyleniu skrzyni, będzie momentem prostującym, tak że skrzynia po ustaniu przyczyny powodującej wychylenie wróci do położenia równowagi. W drugim wypadku wspomniany moment będzie miał tendencję do dalszego wychylania skrzyni i spowoduje jej obrót, który może spowodować albo przejście skrzyni do innego jakiegoś położenia równowagi na wodzie, albo też do jej zatopienia (program uprawnienia budowlane na komputer).
Rzadki wypadek, gdy metacentrum pokrywa się ze środkiem ciężkości skrzyni, oznacza równowagę obojętną.

Jeżeli chodzi o obliczenie początkowej wysokości metacentrycznej z uwagi na stateczność poprzeczną skrzyni, należy wstawić moment bezwładności powierzchni przekroju wodnicowego względem wzdłużnej osi skrzyni; gdy chodzi zaś o stateczność wzdłużną moment bezwładności należy obliczać względem osi poprzecznej skrzyni (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Skrzynie lekkie, nawet symetryczne, opuszczone na wodę w położeniu pionowym mają zwykle w tym położeniu równowagę chwiejną i byle powód może spowodować ich obrót do drugiego położenia równowagi, tym razem już stałej. W tym drugim położeniu skrzynie jak gdyby leżą na wodzie, ich ściany wzdłużne są bardzo pochylone, dolna ściana prawie zupełnie jest zanurzona, a jej „wolną burtę” stanowi czasem tylko wąska górna jej powierzchnia (d0), natomiast wynurzona jest jedna z przydennych krawędzi skrzyni.

Zanurzona część skrzyni ma w tym położeniu przekrój trójkątny (uprawnienia budowlane).
Aby skrzynia w tym położeniu utrzymywała się na wodzie, musi być spełniony warunek odnoszący się do jej ciężaru, a mianowicie: przy skrzyniach prostopadłościennych
lub co najwyżej.

Skrzynie cięższe

Skrzynie cięższe niż to wynika z podanego warunku utrzymywać się będą w równowadze stałej w położeniu pionowym lub, gdy są to skrzynie asymetryczne, w zbliżonym do pionu albo ukośnym, ale z obu krawędziami przydennymi zanurzonymi (program egzamin ustny). Dlatego też, jeżeli przy sprawdzaniu stateczności zaprojektowanej skrzyni okaże się, że równowaga jej w położeniu pionowym jest chwiejna, to należy jeszcze sprawdzić jej równowagę w położeniu ukośnym. Jeżeli i w tym położeniu równowaga nie jest wystarczająco zapewniona, to pewną poprawę stateczności można uzyskać niekiedy przez zbalastowanie skrzyni. Zagadnienie balastowania omówione będzie osobno.
Obliczanie stateczności skrzyni pływającej w położeniu ukośnym jest nieco bardziej skomplikowane niż dla skrzyni utrzymującej się na wodzie pionowo. Ukośnie utrzymywać się będą na wodzie skrzynie symetryczne, w poprzednio opisanym drugim położeniu równowagi, oraz wszelkie skrzynie asymetryczne (opinie o programie).

Skrzynie mogą być asymetryczne w jednym kierunku (częściej względem prostopadłej do dna środkowej płaszczyzny wzdłużnej, np. skrzynie nabrzeżowe, rzadziej względem prostopadłej do dna środkowej płaszczyzny poprzecznej, np. skrzynie falochronowe głowiczne), albo w obu kierunkach (np. narożnikowe skrzynie nabrzeżowe). Chodzi przede wszystkim wyznaczenie kąta a zawartego między poziomem wody a prostopadłą do dna osią skrzyni. Już w najprostszym wypadku skrzyni prostopadłościennej zadanie to nastręcza pewne trudności (segregator aktów prawnych).
Rozpatrzymy ten problem oddzielnie dla skrzyń asymetrycznych ciężkich i osobno dla skrzyń lekkich (symetrycznych i asymetrycznych).

W zakresie małych odchyłek skrzyni od pionu (do 7°), częstszych przy asymetrii w kierunku wzdłużnym, można posłużyć się następującą metodą przybliżoną. Należy mianowicie w pierwszym rzędzie rozpatrzyć zastępczą skrzynię symetryczną o tych samych wymiarach zewnętrznych i tym samym ciężarze co skrzynia rzeczywista, lecz o tak dobranych grubościach ścian, aby oś symetrii takiej skrzyni zastępczej pokrywała się z prostopadłą do dna osią przechodzącą przez środek geometryczny podstawy skrzyni rzeczywistej (promocja 3 w 1).