Metoda deskowań przesuwnych

Metoda deskowań przesuwnych polegająca na wykonaniu deskowania opartego na podnośnym rusztowaniu dla jednego pola przekrycia, zwykłe z rur stalowych (rzadziej z drewna lub kształtowników stalowych), na którym układa się zbrojenie i betonuje powłokę (program uprawnienia budowlane na komputer).

Po stwardnieniu betonu opuszcza się ustawione na dźwignikach deskowanie i przetacza cały zespół na nowe pole przekrycia. W celu umożliwienia przesunięcia rusztowania na nowe stanowisko w stosunkowo krótkim czasie stosuje się przyspieszenie twardnienia betonu. Znana jest również metoda siatki samonośnej; została ona wprowadzona przez firmę Dyckerhof i Wiedeman. Przy kopułach o mniejszych rozpiętościach (do ok. 30 m) do zmontowanej siatki z prętów ze specjalnymi śrubowymi złączami, podwiesza się w betonowanym pasie równoleżnikowym deskowanie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Następnie układa się na siatce pręty południkowe i równoleżnikowe. Betonowanie wykonuje się z podwieszonego deskowania. Inną metodę zastosowano w 1952 r. w Marsylii do budowy hangarów o rozpiętości 101,5 m. Segmenty hali betonowano na ziemi, używając tych samych deskowań, a następnie podnoszono je 300 tonowymi dźwignikami hydraulicznymi do zaprojektowanej wysokości hali (19 m).

Prefabrykacja małych elementów przekrycia, które zmontowane następnie tworzą cienką powłokę ma również na celu zmniejszenie zużycia drewna i kosztów wykonania rusztowań. Metoda ta została doprowadzona do perfekcji we Włoszech przez Nerviego (uprawnienia budowlane). Głównym elementem używanym przez Nerviego jest łupina falista odlewana na ziemi, zbrojona warstwą cienkiej siatki stalowej. Elementy te są potem montowane na lekkich rusztowaniach i łączone w całość przez spawanie zbrojenia i betonowanie połączeń.

Innym, całkowicie odmiennym rozwiązaniem problemu jest metoda zwana rusztowaniem powietrznym. Została ona zainicjowana w USA w 1942 r. przez Neffa [16] i zastosowano ją z powodzeniem w Stanach Zjednoczonych przy wznoszeniu całego szeregu przekryć łupinowych (program egzamin ustny).

Manometr

Polega ona na użyciu balonu z nylonu-neoprenu, wykonanego w kształcie wewnętrznej powierzchni powłoki, napełnionego sprężonym powietrzem do nadciśnienia ok. 0,42 at n. Na balonie umieszcza się zbrojenie w postaci przeważnie spawanej siatki stalowej i betonuje powłokę przez torkretowanie aż do całkowitego pokrycia zbrojenia. Ramy drzwi i okien są włączane w łupinę przez wbudowanie ich w zbrojenie. Gdy beton stwardnieje, wypuszcza się z balonu powietrze i wyjmuje go przez otwór drzwiowy lub okienny, a powłokę wykańcza jeśli jest to potrzebne przez powiększenie grubości (opinie o programie).

Aby zapobiec różnicom ciśnienia zmieniającym kształt powłoki balonowej, a zachodzącym wskutek różnic temperatury, zastosowano do sprężarki elektronowy manometr kontrolowany przez termostat. Manometr ten wpuszcza do balonu lub wypuszcza z niego ilości powietrza konieczne do utrzymania stałego ciśnienia w bardzo ścisłych granicach. Metodą powietrznego rusztowania buduje się w USA domki jednorodzinne, silosy zbożowe, składy amunicji i inne typy budowli przekryte cienkimi żelbetowymi łupinami.

Osiągano przy tym rozpiętości do 30 m, przy grubości powłoki 5 cm (segregator aktów prawnych). Powszechnie znane jest określenie, że żelbet jest to celowe połączenie dwu materiałów betonu i stali w postaci prętów, drutów lub kształtowników. Najczęściej o wytrzymałości na ściskanie decyduje beton, zaś o wytrzymałości na rozciąganie stal. Tak więc w elementach zginanych (obciążonych momentem) o wytrzymałości decyduje beton strefy ściskanej oraz zbrojenie strefy rozciąganej.

Przy racjonalnym projektowaniu ustroju żelbetowego dąży się do zrównoważenia wytrzymałości betonu na ściskanie z wytrzymałością zbrojenia na rozciąganie. W praktyce jednak mamy najczęściej do czynienia z nadmiarem betonu i niewykorzystaniem w pełni jego wytrzymałości na ściskanie. Bywają jednak przypadki kiedy wymiary konstrukcji muszą być ograniczone, wtedy wytrzymałość strefy ściskanej może się okazać niewystarczająca (promocja 3 w 1).