Metoda pracy równomiernej

Metoda pracy równomiernej, która spełnia te warunki, została w budownictwie zastosowana na wzór produkcji taśmowej stosowanej w przemyśle. Różnica polega jedynie na tym, że taśma, którą jest plac budowy lub miejsce pracy, jest nieruchoma, a przesuwają się robotnicy wykonując poszczególne roboty, przechodząc kolejno z działki na działkę.

Zasady podziału obiektu na działki robocze (program uprawnienia budowlane na komputer).
Działką nazywamy część obiektu, na której w danym momencie wykonuje pracę określona brygada o stałym, składzie.
Działki robocze ustala się tak, aby ilości robót na każdej z nich były możliwie jednakowe pod względem pracochłonności. Działki powierza się do wykonania brygadom o stałym składzie. Przechodzą one z działki na działkę, wykonując zawsze tę samą pracę, w takich samych okresach czasu.

Podział całości robót na działki powinien być taki, aby brygady robocze pracujące równolegle na odrębnych działkach wzajemnie sobie nie przeszkadzały i wykonywały na nich prace stanowiące pod względem technologicznym całość. Liczba działek roboczych z punktu widzenia prostoty i przejrzystości organizacyjnej powinna odpowiadać liczbie wszystkich wiodących, czyli zasadniczych robót.
W czasie realizacji obiektów wielokondygnacyjnych liczba działek, na które dzieli się poszczególne kondygnacje, powinna być równa sumie wykonywanych procesów roboczych (np. deskowanie, zbrojenie, betonowanie) i niezbędnych przerw technologicznych (np. czas na osiągnięcie przez beton 0,7 Rw).

Powierzchnia działki wynika bezpośrednio z ilości robót, które należy na niej wykonać. Minimalna powierzchnia działania zespołu powinna być taka, aby każdy z jej członków miał dla siebie wystarczający front robót, umożliwiający osiągnięcie właściwej wydajności pracy. Powierzchnię działek ustala się wg potrzeb i możliwości zespołu wiodącego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Frontem robót brygady roboczej nazywa się sumę powierzchni stanowisk roboczych zajętych przez wszystkie zespoły wykonujące jednocześnie roboty.

Wielkość frontu robót zależy od sposobu rozmieszczenia zespołów. Mogą one być rozmieszczone dwojako. Wszystkie zespoły pracują na sąsiednich stanowiskach bezpośrednio stykających się ze sobą. W tym wypadku podczas rozplanowania pracy każdy zespół zajmuje stanowisko leżące przed nim, a na stanowisku poprzednim zaczyna pracować zespół następny (uprawnienia budowlane). Pomiędzy stanowiskami zajmowanymi przez zespoły równocześnie pracujące znajdują się stanowiska objęte przerwami technologicznymi. W tym wypadku front robót ulega znacznemu wydłużeniu.

Personel techniczny

Pierwszy sposób wymaga dużego zharmonizowania pracy wszystkich zespołów wchodzących w skład brygady (program egzamin ustny). Niewykonanie ustalonej normy przez jeden z zespołów zatrzymuje wszystkie następne. Sposób ten wymaga dobrej obsługi ze strony personelu technicznego, sprawnego zaopatrzenia oraz zdyscyplinowania i poczucia odpowiedzialności za całość pracy ze strony wszystkich zespołów.
Drugi sposób pozwala na pewne odstępstwa od równomiernego tempa pracy. Pewien zapas czasu niweluje wpływ ewentualnego spóźnienia się jednego zespołu na pracę innego zespołu (opinie o programie).

Praca może odbywać się w mniejszym pośpiechu, w tempie wolniejszym, a nierytmiczność na jednym stanowisku nie wpływa bezpośrednio na pozostałe stanowiska. Powoduje to jednak zmniejszenie wydajności pracy robotników oraz niewykorzystanie maszyn i urządzeń, z drugiej strony praca taka może zapewnić lepszą jakość robót (segregator aktów prawnych).

Ustalając front robót należy przestrzegać, aby zespoły ustępujące po wykonaniu swoich czynności na stanowiskach stworzyły automatycznie fronty robót dla zespołów następnych. Zasada ta wiąże się z zapewnieniem swobodnego przesuwania się poszczególnych zespołów wzdłuż frontu brygad, przy czym przesuwanie to musi odbywać się z jednakową szybkością bez wyprzedzania i opóźniania jednych zespołów przez inne.
Zasady przechodzenia brygad przez działki robocze (promocja 3 w 1).

W zależności od charakteru robót oraz przyjętych metod technologicznych przechodzenie zespołów i brygad może odbywać się sposobem:
a) poziomym, polegającym na przechodzeniu zespołów po wykonaniu swych czynności na jednej działce na następne, położone na tej samej kondygnacji wznoszonego obiektu lub w razie małych obiektów - na sąsiednie obiekty,
b) poziomym wstępującym, przy którym zespoły po wykonaniu swych czynności na jednej kondygnacji obiektu przechodzą na kondygnację wyższą i wykonują te same czynności co na niższym poziomie (np. montaż pojedynczego budynku punktowego),
c) - poziomym zstępującym, który polega na tym, że zespoły rozpoczynają swe czynności od górnej kondygnacji i przesuwając się poziomo schodzą na kondygnacje coraz to niższe (np. tynkowanie),
d) - pionowym polegającym na przechodzeniu zespołów od działek położonych na kondygnacji dolnej na działki, położone pionowo ponad nimi (np. montaż pionów sanitarnych),
e) - pionowym zstępującym polegającym na rozpoczynaniu pracy od najwyższej kondygnacji i przechodzeniu na najniższą kondygnację (np. montaż rur spustowych).