Metoda sucha

Gdy cement został zmielony zadowalająco, tzn. gdy ma nie mniej niż 1,1 • 101S cząstek (ziaren) na kilogram, można pakować go w normowe worki papierowe 2), w beczki lub też przesyłać gc luzem.
Przy produkcji metodą suchą lub półsuchą surowce zostają pokruszone i dostarczone we właściwej proporcji dc młyna mielącego, gdzie ulegają wysuszeniu i starciu na drobny proszek (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ter suchy proszek (tzw. surowa mączka) zostaje przepompowany do specjalnego mieszalnika, gdzie następuje końcowe ustalenie proporcji materiałów niezbędnych do produkcji cementu. Aby otrzymać skład jednorodny i bliski zamierzonemu, surowa mączka zostaje wymieszana, zazwyczaj za pomocą sprężonego powietrza, powodującego ruch proszki; w górę i zmniejszającego jego pozorną gęstość. Powietrze jest pompowane jednej ćwiartce silosa naraz, co umożliwia pozornie cięższemu materiałowi w ćwiartkach nie napowietrzonych boczne przemieszczanie się w kierunku ćwiartki działania dmuchawy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W efekcie napowietrzony materiał zachowuje się prawie jak ciecz, a przez kolejne napowietrzanie wszystkich ćwiartek, po upływie łącznie około godziny otrzymuje się jednorodną mieszaninę. W niektórych wytwórniach cementu stosowane jest mieszanie ciągłe (uprawnienia budowlane).

Później wymieszana mączka zostaje przesiana i doprowadzona do obracającej się misy, tzw. granulatora, przy czym jednocześnie zostaje dodana woda, w ilości ok. 12°/o masy mączki. Z mączki powstają twarde kuleczki o średnicy ok. 15 mm. Jest to etap niezbędny z uwagi na to, że gdyby proszek wprowadzić bezpośrednio do pieca, zostałby uniemożliwiony przepływ powietrza i wymiana ciepła, konieczna dla przebiegu reakcji chemicznych powstawania klinkieru cementowego.
Kuleczki zostają wypalone na twardo na ruszcie wygrzewania wstępnego za pomocą gorących gazów z pieca. Następnie kuleczki zostają wprowadzone do pieca i dalsze operacje przebiegają tak samo, jak przy procesie na mokro (program egzamin ustny).

Produkt końcowy

Ponieważ jednak zawartość wilgoci w kuleczkach wynosi tylko 12%, podczas gdy przy procesie na mokro zawartość wilgoci wynosi 40%, dlatego też piec używany do produkcji cementu metodą suchą jest znacznie mniejszy. Również o wiele mniejsza jest wymagana ilość ciepła trzeba usunąć tylko 12% wilgoci, z tym że dodatkowe ciepło zostało już uprzednio zużyte przy usuwaniu naturalnej wilgoci z surowców (zazwyczaj 6-10%). Proces można uznać za dosyć ekonomiczny, lecz tylko pod warunkiem, że surowce będą stosunkowo suche. W takim przypadku całkowite zużycie węgla może wynieść jedynie 100 kg na tonę cementu (opinie o programie).

Trudności związane z kontrolowaniem mieszania i dobieraniem składu mieszaniny uniemożliwiały rozpowszechnianie
się metody na sucho. W 1957 r. została otwarta pierwsza brytyjska fabryka cementu metodą półsuchą.
Należy wyjaśnić, że właściwe wymiesza.
nie surowców jest niezbędne, bowiem część reakcji zachodzących w piecu następuje w wyniku dyfuzji w ciele stałym, zatem jednorodny rozkład surowców ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia jednorodności produktu końcowego. Istnieją również inne metody wytwarzania cementu, spośród których na uwagę zasługuje ta, w której zamiast wapna używa się gipsu (segregator aktów prawnych).

Gips, glina i koks, wraz z piaskiem i tlenkiem żelaza, zostają spalone w piecu obrotowym. Produktem końcowym jest wówczas cement portlandzki oraz dwutlenek siarki, który jest potem przerabiany na kwas siarkowy.
Jak wspomniano uprzednio, surowce używane do produkcji cementu portlandzkiego składają się głównie z wapna oraz z tlenków krzemu, glinu i żelaza (promocja 3 w 1).

Składniki te wchodzą w piecu we wzajemne reakcje i wytwarzają wiele bardziej skomplikowanych związków, tak że z wyjątkiem niewielkiej pozostałości nie związanego wapna, któremu nie starczyło czasu na reakcję, ustala się stan chemicznej równowagi. Równowaga ta jednak nie zachowuje się podczas stygnięcia i tempo stygnięcia wpływa na stopień krystalizacji oraz na ilość materiału bezpostaciowego (amorficznego) w wystudzonym klinkierze.