Metody uprzemysłowione

Jeżeli metody uprzemysłowione stosuje się tylko do produkcji prefabrykatów lub mamy do czynienia z częściową tylko mechanizacją robót budowlanych - mówi się, że dany obiekt został wykonany nie metodą uprzemysłowioną, lecz przy zastosowaniu metod uprzemysłowionych (program uprawnienia budowlane na komputer). Przykładem tego może być metoda tradycyjna udoskonalona (ulepszona).

Braki i usterki budownictwa wykonywanego techniką uprzemysłowioną w dużej mierze uzależnione są od rozwiązań konstrukcyjnych oraz technologicznych, na co należy zwrócić szczególną uwagę projektantów.
Krajowe budownictwo wiejskie należy do tzw. budownictwa rozproszonego, które charakteryzuje się małą kubaturą poszczególnych obiektów, znacznymi odległościami od miast i ośrodków przemysłowych oraz odcinkami złych dróg dojazdowych.
Dla realizacji zadań gospodarki wielkotowarowej utworzone są specjalne przedsiębiorstwa budownictwa rolniczego, które dysponują taborem samochodowym oraz zmechanizowanym sprzętem montażowym, przeważnie żurawiami samojezdnymi na kołach ogumionych o udźwigu wynoszącym do 3 ton, rzadko większym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Centrala Rolnicza Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” zajmuje się zaopatrzeniem gospodarstw indywidualnych i zbytem produktów rolnych oraz budową magazynów nawozów sztucznych i magazynów zbożowych, punktów handlowych, piekarń, zakładów gastronomicznych itp.
Budownictwo chłopskie realizowane jest przy pomocy rzemieślników i przy częściowym świadczeniu roboty własnej inwestora (w robociźnie nie wymagającej kwalifikacji) oraz transportu. Wydzierżawiony sprzęt mechaniczny sprowadza się co najwyżej do małego żurawia o udźwigu 0,5 tony oraz betoniarki (uprawnienia budowlane).

Wytwórnie prefabrykatów dla budownictwa rolniczego nie są zbyt wielkie i w większości przypadków wydajność ich mieści się w granicach 20-50 tys. m3 elementów rocznie, rzadziej więcej. Wytwórnie dla potrzeb CRS „Samopomoc Chłopska” są znacznie mniejsze - średnio 15 000 m:i elementów rocznie, zaś budownictwo zagrodowe obsługiwane jest przeważnie przez małe zakłady poligonowe o wydajności około 3000 m3. Należy również uwzględniać to, że produkcja małych zakładów jest znacznie gorsza niż większych (program egzamin ustny).

Rozproszenie budów

Elementy prefabrykowane mogą być transportowane samochodami na odległość ok. 100 km;-na dalsze odległości transport taki jest nieopłacalny. Jednak rozproszenie budów, trudne warunki transportu, wymagające nieraz parokrotnego przeładunku i dojazdu, posiadany sprzęt wpływają na gabaryty i ciężary elementów. Budowle wiejskie, w zasadzie niskie, wymagają nieco innych, przede wszystkim lżejszych prefabrykatów niż stosowane zazwyczaj w budownictwie przemysłowym lub miejskim. Dlatego tylko nieliczne typy prefabrykatów dla budownictwa uprzemysłowionego lub miejskiego mogą być w nim zastosowane (opinie o programie).
Przy ustalaniu maksymalnego ciężaru prefabrykatów należy również brać pod uwagę, czy mamy do czynienia z obiektami gospodarki wielkotowarowej czy gospodarki zagrodowej. W każdym bądź razie należy stwierdzić, że w zasadzie łatwiej jest wykonywać budowę w warunkach wiejskich przy użyciu prefabrykatów lekkich. Pozwala to na przeprowadzenie montażu przy pomocy lekkiego sprzętu mechanicznego, a w razie jego braku - tylko przy pomocy pracy ludzkiej. Elementy ciężkie w warunkach wiejskich powinny ważyć poniżej 3 T, co nie wyklucza możliwości stosowania w przyszłości cięższych elementów, które znacznie usprawniają budownictwo.

Obecnie istnieje tendencja do wykorzystywania w budownictwie wielkotowarowym elementów prefabrykowanych nie cięższych niż l,5H-2,0 T, w budownictwie zaś zagrodowym - w przypadku przewidywania tylko montażu ręcznego - nie cięższych niż 300 kG (segregator aktów prawnych).
Jak już powiedziano w rozdz. 5, przy projektowaniu obiektów budownictwa wiejskiego należy przestrzegać wymagań unifikacji, typizacji i standaryzacji.

W kraju stosuje się typizację budynków i typizację elementów. Obecnie uważa się za właściwsze stosowanie przede wszystkim typizacji elementów (tzw. typizacja otwarta).
Beton w prefabrykatach stosuje się przeważnie marki 200, stal 34GS oraz StO. Łączenie elementów odbywa się na sucho lub na mokro (promocja 3 w 1).