Metody wydobywania kruszyw

W zależności od pochodzenia kruszywa wyrói się: kruszywo rzeczne - gładkie i zwykle bez zapylenia; kruszywo morskie - u jak poprzednie, lecz bardziej rozfrakcjonowane i zawierające sole; kruszywo kopi - o bardziej chropowatej powierzchni, z reguły zapylone i o nieco słabszy, parametrach wytrzymałościowych niż rzeczne na skutek procesów wietrzenia.
Decydujący wpływ na wybór metody wydobywania kruszyw ze złóż naturalny luźnych skał mają warunki geologiczno-złożowe i hydrogeologiczne (program uprawnienia budowlane na komputer).

W kopalni; odkrywkowych kruszyw naturalnych, w których poziom wody znajduje się pom poziomu stropu kopaliny, stosujemy metody lądowe. Obecność wody do stropu lub powyżej stropu kopaliny przesądza o prowadzeniu eksploatacji.
W Polsce około 65% kopalin naturalnych wydobywa się ze złóż zawodnionych.
Przygotowanie kruszywa mineralnego polega na: płukaniu, kruszeniu, (sortowaniu - rozdzielaniu na frakcje), suszeniu.
Kruszywa sztuczne - bazą surowcową do ich uzyskania są składowiska Większość hut największy swój rozwój notowała w okresie minionym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ot większe możliwości produkcyjne mają jedynie składowiska pomiedziowe. Znaj( się one jednak w regionie dolnośląskim, gdzie produkuje się najwięcej kruszy naturalnych. Wielkość bazy surowcowej jest ograniczona i ilość produkowany kruszyw sztucznych w rozumieniu normy PN-EN 12620:2004 (uprawnienia budowlane).
Kruszywo z recyklingu. W krajach będących europejskimi liderami w dziedzinie1 wykorzystywania gruzu budowlanego przetwarza się około 90% gruzu, z czego 75% wykorzystuje się do niwelacji terenu, podbudowy oraz stabilizacji, natomiast około 25% jako kruszywo do betonu (do betonów niekonstrukcyjnych, jako dodatek do kruszyw naturalnych oraz jako materiał do betonów konstrukcyjnych). W Wielkiej Brytanii i Niemczech roczna produkcja kruszyw z recyklingu przekracza 50 min ton i stanowi 10-20% wszystkich zużytych tam kruszyw.

Transport kruszywa

Przy produkcji betonu należy ograniczyć zastosowanie frakcji drobnych kruszyw, pochodzących z recyklingu, ze względu na wysoką wodożądność, nasiąkliwość drobnych frakcji oraz znaczną ilość starego zaczynu. Z gruzu betonowego produkuje się z reguły tylko kruszywo grube (program egzamin ustny). Mimo nieco gorszej jakości tego kruszywa opłaca się je wykorzystywać; zużywając gruz budowlany, ograniczamy zużycie coraz droższych i kurczących się zasobów kruszyw naturalnych.

Ponadto użycie kruszywa z recyklingu daje korzyści ekologiczne - gruz musi podlegać utylizacji. Dlatego też rozwijane są z powodzeniem technologie ulepszania kruszyw z recyklingu.
Kruszywo odzyskane z wody po płukaniu kruszywa lub z mieszanki betonowej może być użyte jako składnik betonu. Nie należy dodawać kruszywa odzyskanego, nierozdzielonego na frakcje, w ilościach większych niż 5% całkowitej ilości kruszywa (opinie o programie). Gdy kruszywa odzyskanego jest więcej niż 5% w stosunku do całkowitej ilości kruszywa, kruszywo odzyskane powinno być tego samego rodzaju co kruszywo podstawowe i powinno być rozdzielone na frakcję grubą i drobną oraz odpowiadać normie PN-EN 12620:2004.

Sposób dostawy kruszywa zależy od wielkości wytwórni, a co za tym idzie od zapotrzebowania na kruszywo oraz odległości od miejsca jego produkcji. Kruszywo może być dostarczane transportem kołowym, kolejowym i wodnym. Transport kołowy stosowany jest w przypadku stosunkowo niewielkiej odległości miejsca produkcji kruszyw od węzła betoniarskiego (segregator aktów prawnych). Transport kolejowy stosuje się zazwyczaj wówczas, gdy zachodzi konieczność dowozu znacznych ilości kruszyw z dużych odległości albo gdy w pobliżu znajdują się bocznice kolejowe.

Transport wodny stosowany jest jedynie w przypadku usytuowania wytwórni kruszywa nad drogami wodnymi. Istnieją racjonalne przesłanki do zwiększenia udziału tego rodzaju transportu w przewozach kruszywa naturalnego (promocja 3 w 1).