Minimalny czas schnięcia

Po zaznaczeniu miejsc odgięcia, odpowiadających najwyższemu i najniższemu położeniu rynny na uchwytach skrajnych, pozostałe miejsca oznacza się za pomocą prostej łączącej odgięcia skrajne. Uchwyty rynnowe przytwierdza się do okapu co 40 cm, za pomocą gwoździ lub wkrętek w taki sposób, aby rynny na nich ułożone miały spadki 0,2-0,5% w kierunku wlotów do rur spustowych (program uprawnienia budowlane na komputer). Gotowe elementy rynien, przygotowane w wytwórni lub w warsztacie, skleja się w dłuższe odcinki według potrzeby używając do tego kleju winylowego lub poliestrowego w zależności od materiału rynien.

Powierzchnie, przeznaczone do sklejenia czyści się z brudu oraz ewentualnego zatłuszczenia, a następnie dopasowuje się sklejane części, zmiękcza je nieco rozpuszczalnikiem, smaruje odpowiednim klejem i silnie dociska do siebie łączone elementy, za pomocą zacisku drewnianego lub metalowego. Minimalny czas schnięcia kleju winylowego wynosi ok. 60 minut (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Nadmiar wyciśniętego kleju usuwa się natychmiast po ukazaniu się go na powierzchni folii. Odcinki rynien skleja się na zakłady szerokości 3-4 cm. przy czym poszczególne odcinki powinny być nakładane na siebie zgodnie z przewidywanym spływem wody.

Montaż rynien zaczyna się od ułożenia ich w uchwytach z ustaleniem miejsc odpływu wody do rur spustowych. Po odgięciu wąsów mających przytrzymywać brzegi rynien w uchwytach sprawdza się prawidłowość spadku układanego odcinka rynny, zaczynając od najniższego punktu (przy wlocie do rury spustowej), a kończąc na najwyższym (w połowie odległości między rurami spustowymi) (uprawnienia budowlane). Po sprawdzeniu spadków mocuje się brzegi rynien wąsami w taki sposób, aby był jednak zapewniony podłużny ruch rynien.

Rury spustowe

Odwadniające wyroby z tworzyw sztucznych są stosowane w wielu krajach. W warunkach klimatu krajowego najbardziej celowe jest ich wprowadzanie w zakładach przemysłowych, gdzie rynny blaszane mają bardzo małą trwałość, oraz w ośrodkach nadmorskich i uzdrowiskowych, gdzie w atmosferze znajduje się znaczna ilość zanieczyszczeń solami, powodujących szybką korozję rynien i rur metalowych (program egzamin ustny).

Rury spustowe mogą być wykonywane z tych samych materiałów co i rynny. Gotowe odcinki rur, formowane fabrycznie z folii twardego PCW lub żywicy poliestrowej, wzmocnionej włóknem szklanym lub poliamidowym (tzw. nylonem lub stilonem) są dostarczane na budowę i montowane w sposób podobny do metod tradycyjnych (opinie o programie).

Uzupełnieniem rur spustowych są wpusty, kolana lub luki, kołnierze i mankiety stożkowe, a do ich mocowania używa się uchwytów do rur spustowych. Wpusty długości 200 mm powinny być starannie przyspawane do otworu w odcinku rury. W przypadku umieszczenia rury spustowej przy końcu dachu, jeden koniec rynny kończy się denkiem, w rurach pośrednich oba końce rynny przyspawanej do wpustu zostawia się otwarte w celu połączenia ich z dalszymi ciągami rynien (segregator aktów prawnych).

Dolne zakończenia rur spustowych mogą stanowić luki lub kolanka (rys. 5-45 i 5-46), gdy budynek jest wznoszony na terenie nieskanalizowanym, względnie kołnierze i mankiety, gdy rury mogą być wpuszczone do kanalizacji. W wyjątkowych przypadkach luki i kolanka mogą również służyć do wykonywania załamań rur spustowych. Należy jednak unikać takich rozwiązań ze względu na możliwość uszkadzania załamań przez lód, który w tych miejscach najłatwiej się tworzy i może rozsadzać rury(promocja 3 w 1). Ze względu na to, że najczęściej są uszkadzane dolne końce rur spustowych, należy zabezpieczać je przed dostępem za pomocą ogrodzenia terenu przy budynku lub stosować w dalszych odcinkach rury metalowe.