Moc zainstalowana

Moc zainstalowana silników podana jest z reguły na tabliczkach znamionowych. Moc dla oświetlenia oblicza się na podstawie rzeczywistych powierzchni oświetlanych pomnożonych przez wskaźniki dla mocy instalowanej (W/100 m) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zakres dokumentacji projektowo-kosztorysowej instalacji i urządzeń elektrycznych na placu budowy, realizowanej równocześnie z projektem technologii i organizacji budowy, uzależniony jest od charakteru tego projektu (wstępny i techniczno- -roboczy) oraz od kategorii placów budowy (I, II, III, IV, i V) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Projekt tymczasowego zaopatrzenia urządzeń placu budowy w energię elektryczną powinien przede wszystkim zawierać:

• wykaz punktów zapotrzebowania i moc energii elektrycznej potrzebnej dla obsługi tych punktów,
• rodzaje źródeł energii elektrycznej,
• ilość stacji transformatorowych, miejsca ich lokalizacji, przebieg sieci energetycznej,
• obliczenie sieci energetycznej i wybór transformatorów,
• roboczy projekt sieci i urządzeń sieciowych.

Jednym z podstawowych elementów projektu zaopatrzenia placu budowy w energię elektryczną jest obliczenie ilości i mocy stacji transformatorowych. Potrzebna moc energii elektrycznej dla oświetlenia zewnętrznego (stanowiska robocze i oświetlenie dróg oraz przejść) i wewnętrznego (pomieszczenia zamknięte) na placach budowy (uprawnienia budowlane).

Współczynniki jednoczesności poboru energii elektrycznej dla oświetlenia wewnętrznego.

Wreszcie współczynniki jednoczesności poboru energii elektrycznej dla oświetlenia zewnętrznego (oświetlenie terenu oraz zewnętrznych miejsc pracy o dowolnej liczbie punktów) przyjmuje się równe 1(program egzamin ustny).

Uproszczony wzór na moc pozorną P_v„_z stacji transformatorowej stosowany jest w tych przypadkach, gdy maksimum zapotrzebowania energii elektrycznej na placu budowy pokrywa się z maksimum zapotrzebowania tej energii u wszystkich użytkowników (zapotrzebowanie energii dla silników maszyn, dla oświetlenia zewnętrznego i wewnętrznego). Stację transformatorową należy lokalizować możliwie centralnie w stosunku do miejsc zapotrzebowania energii elektrycznej. Najkorzystniejszy promień obsługi transformatora obniżającego napięcie do 380/220 V wynosi 300-700 m.

Natomiast w warunkach budownictwa liniowego (drogi, rurociągi itp.) stosować można stacje transformatorowe przewoźne, przemieszczane w miarę postępu robót z jednego odcinka na następny (np. o mocy 3-H00 kVA do 200^-315 kVA typu PST, produkcji krajowej).

Zużycie energii elektrycznej

Zużycie energii elektrycznej (w kWh) jest istotnym czynnikiem kosztu pracy silników elektrycznych. Wielkość tego zużycia dla celów produkcyjnych, oświetleniowych i innych przy wykonywaniu robót budowlanych podano w tabl. 12-20. Schematy zaopatrzenia w energię elektryczną na placach budowy (opinie o programie).

W zasadzie istnieją trzy schematy zaopatrzenia placów budowy w energię elektryczną w miejscowościach, gdzie znajduje się sieć wysokiego napięcia (10 kV, 15 kV, 20 kV, 30 kV), a mianowicie: promienisty, pierścieniowy i mieszany.

Schemat promienisty stosuje się na budowach o zapotrzebowaniu mocy 50-200 kW. Zasilanie odbywa się z tymczasowej (lub stałej) rozdzielczej stacji transformatorowej, przy czym promień zasięgu wynosi zazwyczaj 300-400 m(segregator aktów prawnych).

Schemat pierścieniowy stosuje się na dużych placach budowy o zapotrzebowaniu mocy 300 kW i więcej. W tych przypadkach plac budowy dzieli się  na rejony obsługiwane przez oddzielne stacje, a zasilanie sieci odbywa się układem pierścieniowym z przyłączeniem w dwóch miejscach do sieci wysokiego napięcia. Schemat mieszany stosuje się na dużych placach budowy, przy czym niektóre rejony placu budowy obsługiwane są układami promienistymi, a inne pierścieniowymi (promocja 3 w 1).

Na dużych budowach należy w zasadzie dążyć do tego, aby sieć elektryczna składała się z oddzielnych obwodów dla siły i światła (w celu uniezależnienia oświetlenia od uszkodzeń w sieci dla siły), zawieszonych na wspólnych podporach. Pożądane jest również, aby na wielkich budowach sieć siły składała się z obwodów obsługujących poszczególne ośrodki zapotrzebowania (wytwórnie pomocnicze prefabrykatów, wytwórnie pomocnicze masy betonowej itp.).