Montaż konstrukcji budowlanych uprawnienia budowlane

Montaż konstrukcji budowlanych polega na złożeniu w jedną całość i odpowiednim zamocowaniu poszczególnych elementów lub części konstrukcyjnych, wykonanych uprzednio poza miejscem ich wbudowania.

Istotną, pozytywną cechą robót montażowych jest to, że główne i najbardziej pracochłonne czynności w procesie montażowym wykonywane są przez wysokowydajne maszyny budowlane, dzięki czemu praca ręczna ogranicza się do obsługi tych maszyn i czynności uzupełniających. W związku z tym o prawidłowości wykonania montażu decyduje w dużej mierze prawidłowy dobór maszyn montażowych oraz właściwe przygotowanie organizacyjne całej budowy, tj. takie, aby zapewniało maksymalne wykorzystanie możliwości produkcyjnych tych maszyn (a w szczególności ich wydajności).

Rodzaje montażu konstrukcji budowlanych można określić w zależności od stopnia zaawansowania montażu oraz stopnia scalenia konstrukcji (program uprawnienia budowlane na komputer).

W przypadku pierwszym rozróżnia się:
- montaż próbny, tj. próbne zestawienie konstrukcji w całości lub w częściach jeszcze w wytwórni, przed wysłaniem jej na budowę, dokonywane w celu sprawdzenia dokładności wykonania poszczególnych elementów oraz wymiarów konstrukcji po zmontowaniu,
- montaż wstępny, tj. scalanie pojedynczych elementów w większe elementy, zespoły elementów lub części konstrukcyjne; scalenie takie dokonywane jest w przypadku, gdy udźwig podstawowej maszyny montażowej znacznie przekracza ciężar poszczególnych elementów konstrukcyjnych dostarczonych na plac budowy,
- montaż główny, polegający na podniesieniu poszczególnych elementów lub części konstrukcji i ustawieniu ich w projektowanym położeniu, a obejmujący wszystkie dokonywane czynności z tymi elementami lub częściami konstrukcji na placu budowy,
- montaż ostateczny, polegający na trwałym, ostatecznym zamocowaniu ustawionych już elementów lub części konstrukcji.

W przypadku drugim rozróżnia się:
- montaż konstrukcji pojedynczymi elementami konstrukcyjnymi,
- montaż konstrukcji elementami scalonymi,
- montaż konstrukcji zespołami lub częściami,
- montaż konstrukcji w całości.

pojedyncze są to elementy konstrukcyjne stanowiące niepodzielną budowy bądź wyprodukowane na placu budowy. Do kategorii tej należą między innymi słupy, belki, podciągi, płyty, wiązary itp.
Elementy scalone są to większe elementy konstrukcyjne, które z uwił na znaczne wymiary lub duży ciężar zostały dostarczone w częściach (odciekach) na budowę i tu scalone w jedną całość.
Jeśli budowa dysponuje urządzeniem montażowym, którego udźwig znacznie przekracza ciężar dostarczonych pojedynczo elementów, to celowe jest przed wykonaniem montażu zasadniczego elementy te łączyć w większe zespoły konstrukcyjne czy określone części montowanej konstrukcji w postaci węzłów lub segmentów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Montaż konstrukcji w całości polega na początkowym zmontowaniu (scaleniu) całej konstrukcji na terenie w dogodnym do tego celu miejscu (n.a miejscu montażu lub poza obrębem realizowanego obiektu), a następnie na ustawieniu tej konstrukcji na miejsce przewidziane w projekcie technicznym.

Warunki montażu konstrukcji budowlanych

Warunki montażu konstrukcji budowlanych w sposób istotny wpływają nie tylko na wielkość i ciężar poszczególnych elementów lub części, na jakie podzielona została konstrukcja, lecz i na całe nieomal projektowanie techniczno-konstrukcyjne, tj. kształtowanie całej konstrukcji i jej poszczególny ci elementów, a w szczególności przekrojów, węzłów i połączeń montażowych. Roboty montażowe charakteryzują się wysokim stopniem zmechanizowania; wszystkie prawie operacje wchodzące w skład podstawowego procesu technologicznego montażu konstrukcji budowlanych wykonywane są za pomocą różnego rodzaju maszyn montażowych. Maszyny montażowe można podzielić na pomocnicze (dźwigniki, wciągarki i wciągniki) oraz podstawowe (maszty montażowe, żurawie budowlane i suwnice bramowe) (uprawnienia budowlane).
Maszyny montażowe służą również do transportu pionowego i pionowo-poziomego, do podnoszenia lub przeładunków materiałów budowlanych w budownictwie (program egzamin ustny).

Możliwości techniczne poszczególnych maszyn montażowych wyrażone są przez ich podstawowe parametry, takie jak: udźwig, zasięg działania, wysokość użyteczna podnoszenia, moment roboczy oraz wydajność. Udźwig maszyny montażowej jest to jej maksymalna siła podnoszenia równa ciężarowi ładunku, jaki może być podniesiony przez tę maszynę. Ładunek może być przyczepiony do haka nośnego maszyny montażowej w określonym położeniu lub (w przypadku dźwigników) - ułożony na maszynie.

Zasięg działania maszyny montażowej określony jest odległością, jaką może osiągnąć hak nośny tej maszyny od jej stanowiska roboczego. Odległość ta mierzona jest w linii poziomej od osi pionowej maszyny montażowej do osi pionowej haka nośnego w określonym jego położeniu.

Wysokość użyteczna podnoszenia maszyny montażowej określana jest wysokością, jaką może osiągnąć hak nośny tej maszyny ponad poziomem jej ustawienia (opinie o programie). Wysokość ta mierzona jest w linii pionowej od poziomu wierzchu główki szyny torowiska jezdnego maszyny, poziomu wierzchu nawierzchni drogowej lub poziomu terenu (w zależności od sposobu ustawienia tej maszyny) do osi poziomej haka nośnego w określonym jego położeniu.

Moment roboczy maszyny montażowej jest to iloczyn udźwigu i zasięgu działania tej maszyny w jej określonym ustawieniu (segregator aktów prawnych).
Wydajność maszyny montażowej określa się ilością zmontowanej przez maszynę konstrukcji budowlanej (w rozumieniu montażu zasadniczego) w określonej jednostce czasu (tj. na godzinę, zmianę roboczą, miesiąc, kwartał czy rok). Ilość konstrukcji mierzona jest w tym przypadku w jednostkach jej ciężaru.

Maszyny montażowe są maszynami o pracy okresowej (cyklicznej). Mogą one być osadzone na stanowisku stałym (np. dźwigniki, wciągniki, maszty montażowe, żurawie przyczepne, żurawie masztowe linowe, niektóre typy żurawi wieżowych oraz poza nielicznymi wyjątkami - żurawie masztowe kozłowe i żurawie linowe) lub też poruszać się po torze szynowym kolei normalnotorowej (np. żurawie kolejowe), po torze szynowym specjalnym (np. żurawie wieżowe i suwnice bramowe), po drogach kołowych (np. żurawie samochodowe, żurawie kołowe i żurawie gąsienicowe) bądź na konstrukcjach wznoszonego obiektu (np. żurawie samopodnośne, żurawie przesuwne) (promocja 3 w 1).

Wyposażenie robocze maszyn montażowych stanowią zwykle haki, krążki, wielokrążki i liny. Służą one do przejęcia wszelkich sił pochodzących od obciążenia maszyny montażowej ciężarem ładunku wraz z zawiesiem i ewentualnie dodatkową konstrukcją usztywniającą.