Montaż konstrukcji obiektu

Jeżeli na budowie dysponujemy urządzeniem montażowym, którego udźwig znacznie przekracza ciężar montowanych elementów, to celowe jest elementy te łączyć w zespoły konstrukcyjne, tworząc całe segmenty czy bloki tej konstrukcji na placu budowy i w tej postaci podnosić je za pomocą urządzeń montażowych. Ten rodzaj montażu w praktyce budowlanej nosi nazwę montażu blokowego (program uprawnienia budowlane na komputer). W odniesieniu do urządzeń wyposażenia technologicznego zakładów przemysłowych (pieców, turbin, kotłów itp.), których montowanie z pojedynczych elementów jest bardzo pracochłonne i trudne w warunkach placu budowy, montaż blokowy sprowadza się do zamontowania całych bloków czy zespołów w fabryce produkującej te urządzenia i w tej postaci dostarczenia ich na miejsce montażu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Montaż konstrukcji obiektu w całości polega na początkowym zmontowaniu tej konstrukcji na terenie, w dogodnym dla tego celu miejscu (na miejscu montażu lub poza obrębem realizowanego obiektu), a następnie na ustawieniu tej konstrukcji względnie podniesieniu jej na miejsce przewidziane w projekcie technicznym, stosując jeden ze sposobów opisanych dalej (uprawnienia budowlane).

Odróżnia się dwie zasadnicze metody montażu w zależności od kolejności montażu konstrukcji, a mianowicie:

• montaż rozdzielczy, tj. elementami jednego typu (kolejny),
• montaż kompleksowy (częściami budowli).

Montaż rozdzielczy (elementami jednego typu) (program egzamin ustny). Metoda ta polega na kolejnym montowaniu na przestrzeni całego obiektu poszczególnych rodzajów elementów, np. najpierw wszystkie słupy, następnie wszystkie belki podsuwnicowe, dalej wszystkie wiązary dachowe itd. W praktyce celem unikania zbyt licznych przejazdów urządzeń montażowych wzdłuż całego obiektu łączy się montaż poszczególnych elementów tak, że np. za pierwszym przejściem urządzenia montażowego montuje się słupy i belki podsuwnicowe względnie podciągi, a za drugim wiązary dachowe i elementy pokrycia dachowego itp.

Okres przerwy

W ten sposób między montażem elementów jednego poziomu (np. słupów i podciągów) a montażem elementów wyższego poziomu (np. wiązarów i pokrycia dachowego) następuje przerwa w poszczególnych przekrojach poprzecznych realizowanego obiektu. Okres przerwy można wykorzystać na regulację i ostateczne zamocowanie ustawionych już elementów, które początkowo usztywnione były prowizorycznie (opinie o programie).

Montaż kompleksowy. Metoda ta polega na montażu wszystkich elementów konstrukcji wykonywanego obiektu od razu w obrębie całego przekroju poprzecznego tego obiektu (bądź jego części), przy czym montowane są nie tylko zasadnicze elementy konstrukcyjne w danym przekroju, jak słupy, stężenia słupów, belki podsuwnicowe, dźwigary itp., lecz również mniejsze elementy konstrukcji nośnej, mające charakter pomocniczy czy uzupełniający, tak aby nie zachodziła konieczność powracania urządzeń montażowych dla montowania tych elementów w późniejszym okresie, względnie aby nie zachodziła konieczność stosowania dodatkowych urządzeń montażowych dla tych celów (segregator aktów prawnych). Głównym celem tej metody jest zatem takie przeprowadzenie montażu konstrukcji nośnej obiektu, w którym urządzenia montażowe przechodzą tylko raz wzdłuż realizowanego obiektu i po ich przejściu konstrukcja jest zmontowana, zaś obiekt w tej części przygotowany jest do przeprowadzenia dalszych robót. Metoda ta wymaga wysokiego poziomu organizacyjnego montażu i ma znaczną przewagę nad innymi rozwiązaniami.

Sposoby montażu, jakie stosowane są przy realizacji budowy obiektów, można podzielić w zasadzie na dwie grupy:

• sposoby zwykłe,
• sposoby specjalne.

Sposoby zwykłe polegają na montowaniu kolejno poszczególnych elementów konstrukcji (pojedynczych lub scalonych) przez podnoszenie tych elementów z poziomu terenu i ustawianiu ich bezpośrednio w montowaną konstrukcję (a więc montaż konstrukcji z poszczególnych elementów pojedynczych, względnie scalonych) (promocja 3 w 1). W tych przypadkach montaż odbywa się przy pomocy maszyn montażowych zainstalowanych bądź na terenie budowy, obok budowanego obiektu, bądź też bezpośrednio na konstrukcji wznoszonego obiektu.