Most przez Rodan w Bellegarde

Most przez Rodan w Bellegarde, o dwóch lukach bliźniaczych rozstawionych w odstępie 8 m, zabetonowano na krążynach zmontowanych pod pierwszym lukiem, ściągniętych cięgnami poziomymi w wezgłowiach i opartych na ruchomych jarzmach z betonu uzbrojonego, ustawionych na klinach.

Po zabetonowaniu pierwszego łuku uniesiono go z krążyn za pomocą lewarów hydraulicznych, następnie obniżono krążyny usuwając liny spod kozłów, przeniesiona ciężar krążyn na wałki stalowe i przetoczono krążyny pod drugi luk za pomoc; lewarów hydraulicznych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Krążyny mostu w Arles-sur-Tech ustawiono na torze z szyn kolejowych ułożonych na płask, między którymi umieszczono kule stalowe o średnicy 90 mm dla umożliwienia przesunięcia krążyn w poprzek mostu i zabetonowania kolejnego dwóch łuków bliźniaczych. Długość ściągów tych krążyn regulowano za pomocą czterech pięćdziesięciotonowych lewarów hydraulicznych umieszczonych w połowie rozpiętości. Dla zapewnienia równowagi krążyn podczas ich przesuwania połączono ich grzbiet z pierwszym łukiem za pomocą sztywnego łącznika poprzecznego.
Pierwowzorem krążyn przesuwanych w poprzek mostu były krążyny mostu kamiennego im. Księcia Adolfa w Luksemburgu, zbudowanego w 1901 r. Miały one rozpiętość 80 m i były przesunięte w poprzek mostu na 11,25 m.
Każdy podręcznik budowy mostów zawiera opisy wykonanych obiektów, robót i projektów.

W różnych podręcznikach mają one różne znaczenia: są mniej lub bardziej szczegółowe, zawierają bądź tylko zagadnienia konstrukcyjne i mechaniczne, bądź też zwracają uwagę również na tematy komunikacyjne, hydrologiczne, organizacyjne, ekonomiczne, urbanistyczne i architektoniczne (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W tym opracowaniu, zdając sobie sprawę ze znaczenia informacyj monograficznych, starano się je dobrze uporządkować dając wiadomości istotne w rozumieniu autora. Jak to już wyjaśniono we wstępie, zestawienie monografij ma służyć następującym celom:
- uzupełnieniu i rozwinięciu stwierdzeń podstawowych zawartych w poprzednich rozdziałach opisujących mosty w układzie przedmiotowym: podpory i fundamenty, pomosty, przęsła, łożyska i przeguby, rusztowania;
- przedstawieniu szczegółowych przykładów przemian: kształtów mostów i ich części, układów sil, zależności kształtów od sił zewnętrznych i wewnętrznych. to jest przemian występujących pod wpływem rozwoju wiedzy, warunków gospodarczych, organizacji i mechanizacji robót, doskonalenia tworzyw (uprawnienia budowlane).

Opisy zagadnień

Oprócz opisów zagadnień odróżnianych według klasyfikacji przedmiotowej rozdziałów części 1 podręcznika, monografie zawierają opisy niektórych zagadnień omawianych w części 2. której rozdziały są ułożone w klasyfikacji czynnościowej (program egzamin ustny). Ale monografie omawiają też tematy.nie znajdujące miejsca w żadnej z tych dwóch klasyfikacyj. Wynika to stąd, że żaden z tych dwóch układów tematów nie wyczerpuje wszystkich rodzajów zagadnień występujących w budownictwie. W szczególności nie obejmują one dwóch grup problemów o doniosłym znaczeniu dla wyrobienia poglądu na rozwój tej dziedziny: zagadnień twórczości technicznej i przemian historycznych (opinie o programie).

Zagadnienia działań twórczych i stanowiska czynnego projektantów i wykonawców należą raczej do prakseologii i do psychologii pracy niż do techniki i dlatego są poza zakresem tematyki budownictwa. Działania te są jednak jednym z najważniejszych czynników rozwoju mostownictwa. W opisach monograficznych tę pozycję ograniczono do cytowania kilku wypowiedzi znanych konstruktorów.
Inaczej potraktowano tematykę historyczną. Zebrane tu monografie obrazują rozwój mostownictwa w Polsce i w krajach obcych przodujących w tej dziedzinie. Porównania te nasuwają wiele wniosków. Jednym z nich jest to, że wiedza budowlana jest wspólna na całym świecie i że poziom jej w Polsce nie różni się znacznie od poziomu jej w wielu innych krajach (segregator aktów prawnych).

Innym wnioskiem jest to, że poziom mostownictwa zależy od podstaw materialnych, przygotowania przedsiębiorstw i załóg roboczych, od posiadanego sprzętu, zakresu mechanizacji robót, organizacji gospodarczej i finansowej przedsiębiorstw, sprawności administracji, polityki budowlanej i komunikacyjnej, ustroju społecznego, poziomu kulturalnego. Wszystkie te porównania rozszerzają poglądy na rozwój mostownictwa znacznie poza tematykę konstrukcyjną omawianą w obu częściach niniejszego podręcznika; na tym polega ich wartość, a wydobycie jej jest jednym z głównych celów przedstawionych tu opisów (promocja 3 w 1).