Most w Treguier

Most w Treguier, którego rozpiętość między osiami wezgłowi wynosi 153 m należał do największych mostów o pomostach zawieszonych do łuków.

Zbliżoną rozpiętość (wynoszącą 161 m) miał most w la Roche Guyon, zniszczony w 1950 roku (program uprawnienia budowlane na komputer).
W przeponach łuków pozostawiono otwory 0,50 X 0.60 m umożliwiające przejście wzdłuż łuków z dwóch włazów umieszczonych w bocznych ścianach łuków nad belkami stężającymi. Otwory te służą też do osuszania wnętrz łuków przez powietrze napływające poprzez dolne włazy, nagrzewane przez cieplejsze ściany betonowe i odpływające przez otwory pozostawione w dolnych płytach przy zwornikach.
Dolne części łuków przy wezgłowiach zanurzają się w wodę podczas przepływów.

W częściach tych dla uniknięcia wyporu wykonano otwory umożliwiające dopływ wody do wnętrza łuków (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Łuki są uzbrojone prętami wzdłużnymi 0 32 mm ze stali o wytrzymałości 60 kG/mm2. Średni odsetek uzbrojenia łuków wynosi l,2%. Strzemiona łuków mają średnicę 10 i 12 m. Na stykach pręty wzdłużne układano w dotyk do czoła, dając obok dodatkowy pręt równej średnicy. W jednym przekroju układano na styk co najwyżej liczby prętów. Dla zabezpieczenia stali od korozji, wzmożonej przez zawartość soli morskich w powietrzu, grubość otuliny prętów głównych zwiększono do 3,5 cm.

Odcinki łuków o długości 1,20 m, położone po obu stronach przekrojów zwornikowych, wypełniono betonem, aby rozłożyć naciski pras ustawianych w zwornikach dla uniesienia łuków z rusztowań (uprawnienia budowlane).
Pomost. Płyta jezdni leży na trzech belkach wzdłużnych i na poprzeczni- cach; płyty chodników na belkach podporęczowych, zewnętrznych belkach wzdłużnych i na poprzecznicach. Płyty pod chodnikami są załamane dla wytworzenia wnęk na przewody, przykrytych płytami prefabrykowanymi. Zewnętrzna ściana belki podporęczowej ma wysunięty okap dający cień.

Dla umożliwienia swobodnego występowania odkształceń termicznych i skurczowych pomost - w pobliżu jednej z par środkowych wieszaków - przecięto w poprzek (program egzamin ustny). Przy takim położeniu przerwy dylatacyjnej odkształcenia pomostu wywołują mniejsze pochylenia wieszaków od pochyleń, które by powstawały w pomoście zdylatowanym w pobliżu skrzyżowań z lukami.

Wolna długość łączników

Pod działaniem parcia wiatru pomost odkształca się jak dwa wsporniki o długościach 67,09 i 60,55 m oraz szerokości 13,42 m. Wsporniki te są zbetonowane z lukami i utwierdzone za pomocą przepon łączących na całej wysokości słupv ustawione na wezgłowiach łuków. Szerokość ściany wytworzonej ze słupów i z przepon wynosi 15,44 m (opinie o programie).

Przerwa dylatacyjna pomostu uniemożliwia przenoszenie momentów zginających i sił normalnych, natomiast przenosi siły styczne pionowe przez oparcie przyległego pola pomostu na płytach ze stali nierdzewnej, ułożonych na wspornikach wypuszczonych z poprzecznicy położonej za dylatacją, oraz przenosi siły styczne poziome przez trzy występy płyty przy poprzecznicy zawieszonej, wchodzące w wycięcia płyty środkowego pola pomostu. Zaczepy te są pokryte na grubości płyty blachą nierdzewną. Wieszaki i słupy są rozstawione wzdłuż mostu w odstępach osiowych po 6,54 m, równych odstępom osiowym poprzecznie. Wolna długość łączników jest zmienna od 2,15 do 15,50 m (segregator aktów prawnych).

Początkowo zaprojektowano łączniki złożone z 10 prętów 0 32 mm ze stali wytrzymałości 54 kG/mm2, które miały być obetonowane w słupki o przekroju 0,20 m X 0,40 m po przeniesieniu na nie ciężaru pomostu. Później odstąpiono od tego rozwiązania ze względu na to, że po pierwsze uniemożliwiało ono zastosowanie rusztowania przesuwnego w poprzek mostu dla zabetonowania najpierw jednego łuku a potem drugiego, po drugie zakotwienie 10 prętów w każdej z przepon łuków utrudniało pozostawienie przełazów w tych przeponach, po trzecie zaś duża liczba prętów utrudniała wypełnienie betonem deskowań łączników tak długich i tak wąskich (promocja 3 w 1).

Z tych względów wieszaki wykonano z prętów ze stali kablowej 7 mm zgrupowanych w 5 wiązek po 8 prętów i zakotwionych w górnych częściach przepon przez skręcenie w spirale o średnicy 12 cm. Zakotwienie wieszaków w poprzecznicach różniło się tym, że druty grupowano w 4 wiązki po 10 prętów. Beton otaczający zakotwienie uzbrojono w przeponach łuków strzemionami, a w poprzecznicach trzema warstwami siatek poziomych z drutów 0 12 mm.