Mosty ramowe

Belki główne, umieszczone w odstępie 5,50 m, łączone są co 3 do 4 m poprzecznicami, na których spoczywa płyta o grubości 30 do 38 cm, liczona na rzut poziomy prostokątny, zatem wzmocniona wkładkami krzyżującemi się o dwóch kierunkach rozpiętości. Chodniki, układane z płyt gotowych, opierają się na wspornikowym przedłużeniu płyty jezdni (program uprawnienia budowlane na komputer).

Szczególnie starannie skonstruowano zakończenie wsporników belki wystającej, które obliczano ze względu na moment, ciągnienia główne i ścinanie. Ponieważ ustrój belek głównych wymagał znacznej ilości wkładek, o układzie stosunkowo zawiłym, zestawiano szkielet żelazny w deskowaniu z jednej ze stron bocznych otwartem, co umożliwiało należyte ułożenie i usztywnienie prętów żelaznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dla uzyskania niezbyt znacznej wysokości konstrukcyjnej mostu, zastosowano w przęśle środkowem ramę utwierdzoną, o słupach ukośnych; przęsła skrajne są belkami wolnopodpartemi na przyczółkach i odpowiednich występach słupów ramy. Rozpiętość teoretyczna ramy wynosi 20,20 m, a strzałka 6,90 m (uprawnienia budowlane). W celu powiększenia strzałki ramy (przy ustalonej wysokości niwelety) zastosowano pomost dołem. Grubość żwirówki w osi mostu wynosi 50 cm. Most nie posiada ani chodników ani poręczy. Ponieważ do budowy użyto deskowania heblowanego, można było pozostawić konstrukcję bez żadnej obróbki, bo po zdjęciu deskowania powierzchnie widoczne okazały się zupełnie gładkie (program egzamin ustny).

Mosty ramowe nadają się do zastosowania tam, gdzie konieczne są większe światła, które, w przypadkach stosowania belek wolnopodpartych lub ciągłych, wymagałyby znaczniejszej wysokości konstrukcyjnej; przytem grunt budowlany musi być tego rodzaju, aby nie mogły wystąpić ruchy, oddziaływujące szkodliwie na całość konstrukcji. Gdy grunt jest niepewny, można, przy pomocy odpowiedniej kombinacji przegubów, zastosować ustrój, dopuszczający pewne poddawanie się przyczółków a ewentualnie i filarów (opinie o programie).

Typ mostu ramowego

Typ mostu ramowego, jednoprzęsłowego, dwuprzegubowego, przedstawiających most na Wereszycy pod Gródkiem Jagiellońskim, wykonany podług planów, opracowanych w biurze drogowym Okręgowej Dyrekcji Robót Publicznych we Lwowie (proj. Inż. Frey), przez firmę L. Czerwiński, K. Jurasz i A. Zachariewicz we Lwowie. Rozpory łączą się w pobliżu narożników ramy i przechodzą w charakterystyczne przyczółki masywne. Przeguby są wykształcone tępo bez wzmocnienia wkładkami. Wzmocnienie każdej z rozpór stanowi 12 030 mm dla 18 030 mm dla w narożnikach. W celu należytego odwodnienia most posiada spadek podłużny i poprzeczny, a osobne rury spustowe odprowadzają wodę, przesiąkającą przez żwirówkę i wprost ze ścieku (segregator aktów prawnych).

Pierwszą czynnością przy projektowaniu jest wybór ustroju w łączności z założeniem ogólnym mostu. Wybór ustroju zależy od szerokości i wysokości przeszkody, którą most ma przekraczać, od obciążenia, od sposobu fundamentowania (jakości gruntu) i od niedających się w formie ogólnej ująć warunków miejscowych. Po ustaleniu rozpiętości i schematu przekroju poprzecznego rozpocząć można obliczenie statyczne.

W mostach belkowych głównemi elementami, podlegającemi obliczeniu, są:

1) płyta pomostowa,

2) belki główne i ewentualnie stosowane belki drugorzędne (poprzecznice i podłużnice mostów o pomoście dołem),

3) przyczółki i filary.

Zależnie od ustroju poprzecznego oblicza się płytę pomostową jako wolnopodpartą z uwzględnieniem utwierdzenia częściowego na podporach lub jako belkę ciągłą według obciążeń, określonych przepisami budowy mostów. Przy konstruowaniu płyty ciągłej wskazane jest w wielu przypadkach stosowanie wkładek obustronnych, wkładki górne między podporami przenoszą ciągnienia, wywołane obciążeniem jednostronnym, zmianami ciepłoty i kurczeniem się betonu tężejącego, a nadto ułatwiają konstruowanie i wykonanie (promocja 3 w 1). Grubość płyty pomostowej nie schodzi w zwykłych przypadkach niżej 15 cm; wyjątkowo przyjąć można grubość 12 cm.