Nakład pracy

Co się tyczy obliczeń wstępnych, które mogłyby doprowadzić do wyjaśnienia przewidywanych osiadań w różnych częściach budowli, to obliczenia te muszą być przeprowadzane z całą skrupulatnością na podstawie wyników licznych i starannych badań ściśliwości gruntów zalegających w tych miejscach. Takie obliczenia staranne i możliwie dokładne wymagają wielkiego nakładu pracy ze względu na dużą ilość wierceń i obszerne badania laboratoryjne (program uprawnienia budowlane na komputer). Słusznie w jednej z ostatnich swych wypowiedzi (Kongres Badań w Budownictwie - 1951 r.) Terzaghi przestrzega przed zbyt szerokim stosowaniem takich obliczeń, gdyż w wielu wypadkach korzyść z nich będzie mniejsza od wartości włożonego trudu.

Dodajmy jeszcze spostrzeżenia, jakie w sprawie obliczania osiadań budynków podaje geolog G. Pimm), który zwraca uwagę na to, że cechy pozornie jednorodnego gruntu różnią się nieraz już w odległości 50 cm, że pokłady pod tym samym budynkiem mają często zmienną grubość, że nieraz przy wierceniach nieduże szczeliny w gruncie mogą nie być ujawnione i że trzeba wykazywać niezwykłą ostrożność w przyjmowaniu wyników średnich z przeprowadzonych badań gruntów (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Jak zauważa Pimm, w razie katastrofy małą pociechą będzie dla inżyniera wiadomość, że słabe miejsce źle odpowiadało przeciętnemu wynikowi.

W celu zobrazowania w jak skomplikowany często sposób układają się osiadania budynków, przytacza się tu parę przykładów. Na rysunkach osiadania jednakowej wielkości połączone są dla lepszego zrozumienia krzywymi (uprawnienia budowlane). Obraz osiadań może zmieniać charakter z postępem czasu, podane jest porównanie wstępnie obliczonych osiadań z pomierzonymi następnie w naturze; jak widać z rysunku otrzymano, uwzględniając praktyczne możliwości, zgodność bardzo dobrą (program egzamin ustny).

Linie jednakowych osiadań

Na rysunkach tych przytoczono także wyniki pomiarów. Plan budynku Zarządu Miejskiego w Minieh (Egipt). Budynek ten ma 3 piętra i posadowiony jest na płycie jednolitej; grunty: iły i pyły w lewej części; iły pylaste, iły i pyły w prawej części budynku. Linie jednakowych osiadań obliczonych wstępnie (w mm), linie tego samego rodzaju otrzymane na podstawie pomiarów osiadań w 55 punktach (opinie o programie). Plan Domu Sowietu w Leningradzie. Budynek ten w części 1 ma 8 kondygnacji, w częściach 2 i 3 po 5 kondygnacji, przy czym w części 3 znajduje się sala posiedzeń; grunty: glina piaszczysta, ił (częściowo znacznie nawodniony), gliny, morena; fundamenty: część 1 na płycie jednolitej, części 2 i 3 na szerokich ławach (osiadania podane są w mm).

Plan budynku w Wiedniu z krzywymi jednakowych osiadań (w mm) pomierzonych: po 6 tygodniach od rozpoczęcia obserwacji, i o 5 tygodni później budynek oparty jest na stożkowych palach zawieszonych, a więc osiadających razem z gruntem przy obciążeniu 24 T na pal (segregator aktów prawnych). W praktyce najczęściej mamy do czynienia z dwoma rodzajami układu gruntów. Albo grunty są tak dobre do fundamentowania, że całkowite osiadania osiągają wielkości w mm nieraz me dochodzące do 1 cm lub nieznacznie przekraczające tę wielkość (wówczas różnice w osiadaniach wahają się w granicach do paru mm i nie grają praktycznie dostrzegalnej roli), albo też grunty są znacznie słabsze, osiadania wypadają duże i wtedy obliczenie różnicy osiadań z potrzebną dokładnością może być w ogóle zadaniem niewykonalnym.

Jak widać z tego, przy dążeniu do dokładnego wyjaśnienia charakteru spodziewanych osiadań i ich wielkości trzeba przezwyoiężyć dwie podstawowe trudności:

• należycie ocenić pod względem mechanicznym zalegające pod fundamentami grunty zarówno przy posadowieniu budowli, jak i później, do czasu osiągnięcia stabilizacji, co bywa szczególnie utrudnione przy soczewkowatych włączeniach różnych gruntów lub przy pochyłych układach gruntów,
• ocenić dopasowanie się odkształceń budowli do możliwych osiadań gruntu w różnych punktach, przy trudnej często do określenia w dokładnych liczbach sztywności budowli (promocja 3 w 1).