Naparzania betonów lekkich

Przy przestrzeganiu tych wytycznych możliwe jest nawet zrezygnowanie całkowicie z okresu wstępnego twardnienia. To ostatnie stwierdzenie wydaje się jednak być bardzo daleko idące i nie pokrywa się z większością wypowiedzi innych autorów (program uprawnienia budowlane na komputer).
Ciekawe badania w zakresie naparzania betonów lekkich przeprowadzone zostały przez Mironowa i Malininą. Betony z różnych kruszyw lekkich poddane zostały różnym cyklom naparzania różniącym się długością okresu właściwego naparzania.

Wynika z nich, że lekkie betony w zależności od rodzaju kruszywa i ciężaru objętościowego przy tym samym cyklu naparzania wykazują różne wytrzymałości. Dla cyklu „3+6 + 3 godz.” przy temperaturze naparzania 80°C dużo większe wytrzymałości (w granicach 63-+66°/o R2b) wykazywały betony z pumeksu hutniczego agloporytu i lekkiego keramzytu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Wydłużenie okresu właściwego naparzania do 8 godzin (cykl „3 + 8 + 3 godz.) spowodowało podwyższenie wytrzymałości po naparzaniu do 78-82% R2b- Dalsze wydłużanie cyklu z wyjątkiem żużla paleniskowego nie powodowało korzystniejszych wyników. Stosunkowo korzystne wyniki, uzyskane przy naparzaniu betonu z pumeksu w temperaturze 100°C, autorzy badań tłumaczą bardzo prawdopodobną możliwością dodatkowych reakcji aktywnych żużli wielkopiecowych (uprawnienia budowlane).

Najkorzystniejsze wartości uzyskano dla betonów o najniższym ciężarze objętościowym, a więc największej porowatości, co jest /godne z obserwacjami Rcinsdorfa.
Według jednej z hipotez zjawisko to tłumaczy się jakoby tym, że mamy do czynienia z szybszym przenikaniem pary wodnej w bardziej porowatej strukturze betonu.
Słuszne wydaje się jednak być stwierdzenie, że w betonach o wysokiej porowatości, a więc równocześnie z reguły o niskich markach, decydująca jest raczej wytrzymałość samego kruszywa, a nie zaczynu cementowego, która z reguły jest większa od marki betonu (program egzamin ustny).

Elementy z betonu lekkiego

Już przy stosunkowo krótkim cyklu naparzania wytrzymałość zaczynu znacznie wzrasta, przewyższając wytrzymałość samego betonu. W ten sposób po naparzaniu uzyskuje się wytrzymałości betonu bliskie wytrzymałości 28-dniowej. Mironow i Malinina, powołując się na badanie Kaisera i Panfilowa dotyczące rozkładu temperatur w naparzanych wielkowymiarowych blokach z keramzytu stwierdzają, że znacznie dłuższemu utrzymywaniu się wysokiej temperatury wewnątrz bloku możliwe jest skrócenie cyklu naparzania.

Podwyższając temperaturę do 80-100°C w okresie 2-3 godzin, a następnie utrzymując ją przez okres 4-6 godzin, można wyeliminować całkowicie okres studzenia (opinie o programie). W ten sposób przy użyciu cementu marek 400-500 przelotowość komór naparzalniczych zwiększa się do 2,5-3 cykli na dobę, pod warunkiem jednakże, aby wywożone z komór elementy przebywały w temperaturze otoczenia nie niższej niż 10°C podczas ich powolnego ochładzania się, a w okresie zimowym były składane w zamkniętym pomieszczeniu.
Elementy z betonu lekkiego o ciężarze objętościowym nie większym niż 1300 kG/m3 i grubości nie mniejszej niż 30 cm, w celu przyśpieszenia cyklu naparzania mogą być naparzane w temperaturze 90-100°C do tego momentu, gdy w środku największego przekroju elementu temperatura betonu osiągnie 80-85°C (segregator aktów prawnych).

Cykl taki zazwyczaj wynosi 6-8 godzin. Elementy muszą być jednak po wyjęciu z naparzalni studzone w ciepłym pomieszczeniu przez okres 6-8 godzin. Badając wpływ stosunku WIC stwierdzono, że w miarę zmniejszania się tego stosunku oraz stosowanie konstystencji bardziej suchych uzyskiwano lepsze efekty wytrzymałościowe po naparzaniu, podobnie jak to ma miejsce w przypadku betonów zwykłych.
Badano również wpływ naparzania betonu w formach i bez form (promocja 3 w 1).

Jak wynika z prób Mironowa i Malininy i Masljanskiego wyższe wytrzymałości uzyskuje się naparzając betony lekkie w formach. Masljanski stwierdza obniżenie wytrzymałości rzędu 38-54° o w porównaniu do betonu naparzanego w formach.