Napełnianie wodą

Pod wpływem napełniania się wodą skrzynia opada ku podsypce. Jeżeli z powodu niesymetrycznej budowy pływała ona w położeniu pochylonym, napełnianie wodą powoduje jej wyprostowanie się ku właściwej pozycji (program uprawnienia budowlane na komputer).

Gdy skrzynia pływa już prawie pionowo (a przy skrzyniach pływających we właściwym położeniu już wcześniej, przed przystąpieniem do holowania), montuje się w czterech jej narożach windy, na których bębny nawinięte są liny lub łańcuchy kotwiczne. Każda z lin zakończona jest kotwicą, którą odwozi się nieco łódką od skrzyni i rzuca na dno, po czym przez stosowne przykręcanie wind lub ich zwalnianie reguluje się położenie skrzyni i zapobiega zdryfowaniu jej przez wiatr czy fale (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Każda skrzynia powinna być ustawiona w linii wytyczonej bądź za pomocą nabieżników na lądzie, bądź też za pomocą żerdzi lub wiech na poprzednio postawionych skrzyniach. Odchylenie skrzyni z linii nie powinno przekraczać 5-8 cm.

Zwykle także dociąga się skrzynię do sąsiedniej uprzednio postawionej, tak aby zamki ich możliwie stykały się ze sobą końcami (w granicach do 10 cm).
Ustawienia tego dokonuje się za pomocą opisanych wind i kotwic, przy czym ostatnie poprawki położenia można wprowadzić w ostatniej chwili przed zatopieniem, gdy dno skrzyni unosi się na parę centymetrów nad wierzchem podsypki. Nawet i postawioną na dnie skrzynię można jeszcze nieznacznie przesunąć (uprawnienia budowlane).

Opisane operacje można również przeprowadzić posługując się specjalnymi barkami kotwicznymi przycumowanymi do naroży skrzyni.
Zatopioną skrzynię należy w jak najkrótszym czasie wypełnić piaskiem czy innym materiałem wypełniającym przewidzianym w projekcie, gdyż wypełniona tylko wodą ma małą stateczność i łatwo może być przesunięta nawet przez niewielką falę (program egzamin ustny).

Wpuszczenie wody

Skrzynię wypełnia się piaskiem za pomocą refulera lub nasiębiernej pogłębiarki ssącej. Kamień do wnętrza skrzyni przerzuca się ręcznie lub dźwignicą z barek czy szaland, przy czym należy zabezpieczyć ściany skrzyni przed uszkodzeniami. Betonowanie wnętrza skrzyni może być dokonywane albo metodą betonowania podwodnego za pomocą rury nieruchomej, albo na sucho, po wypompowaniu ze skrzyni wody (opinie o programie).

Skrzynia, rzecz jasna, w tym wypadku musi być odpowiednio obciążona, aby nie wypłynęła. Nie można zatem naraz opróżniać z wody wszystkich komór, lecz tylko taką ich liczbę, aby nie spowodować niepożądanych ruchów skrzyni. Otwory między poszczególnymi komorami muszą być w takim wypadku przed przystąpieniem do osuszania zatkane. Beton dostarcza się najczęściej z betonowni pływającej.
W pozycji pływającej skrzynie transportowane są na odległość ok. 1 km. Na dnie ułożono linię bloków wytyczających. Przez wpuszczenie wody do dolnej komory nadano skrzyni pozycję ukośną i spowodowano jej oparcie się tylną krawędzią o dno (b). Dla doprowadzenia tej krawędzi do linii bloków wytyczających trzeba było następnie skrzynię nieco podnieść używając do tego celu pływaków (3X33m:$) albo 50 t dźwignicy pływającej (c, d) i przesunąć ku tyłowi (e) (segregator aktów prawnych).

Gdy dolna tylna krawędź skrzyni zetknęła się z blokami na dnie, skrzynię obracano do ostatecznego położenia przez wpuszczenie wody do górnych komór skrzyni, które od strony wody zamknięto tymczasowymi stalowymi szczelnymi pokrywami (/). Do wypierania wody z komór i tym samym do ich opróżniania służyło 10 sprężarek, co pozwalało na dokonywanie poprawek położenia skrzyń w czasie zatapiania i innych manewrów (promocja 3 w 1).

Kaszyce stawia się w taki sam sposób jak skrzynie, z tą tylko różnicą, że dla ich zatopienia konieczne jest obciążenie kamieniem, czego dokonuje się stopniowo tak, aby móc przy ustawianiu korygować położenie kaszycy. Niektóre dalsze szczegóły stawiania kaszyc. Ustawianie elementów prefabrykowanych za pomocą platform podnoszonych omówiono w rozdziale 7.