Naturalny nawóz

BLIZZARD (z angielskiego - „zamieć", „zadymka"), wiatr lokalny, występujący w pd. Kanadzie i pn. części Stanów Zjednoczonych; jest mroźny, przynosi spadki temperatury nawet T()°C; towarzyszą mu opady śniegu; wywołuje burze śnieżne. BOLSONY, regionalna nazwa kotlinowatych, pustynnych lub półpustynnych obniżeń, występujących w Kordylierach Środkowych Południowych, gł. w obrębie Wielkiej Kotliny i Wyżyny Meksykańskiej; b. są najczęściej bezodpływowe, w ich centralnej części znajdują się słone jeziora lub bagna (playa), otoczone kolejnymi pierścieniami obszarów o różnej rzeźbie - najbliżej jeziora leży słona pustynia (program uprawnienia budowlane na komputer).

BOREALNY LAS, las iglasty, typowy dla strefy umiarkowanie chłodnej, występujący na podłożu (bielic i gleb bielicowych), często na obszarach wieloletniej marzłoci; w b.l. Ameryki Północnej przeważają świerki i jodły, stosunkowo rzadkie są sosny (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Część śródmiejskiej dzielnicy wielkiego miasta, gdzie koncentrują się centralne instytucje finansowo-bankowe, handlowo- usługowe, administracyjne i kulturalne o zasięgu ogólnokrajowym i międzynarodowym; wyróżnia się z reguły nagromadzeniem wysokościowych budynków biurowych (drapaczy chmur); pod względem demograficznym znamionuje ją silnie zaawansowany proces wyludniania; CBD charakteryzuje ogromne zróżnicowanie poziomu tzw. dziennego i nocnego zaludnienia, wynikające z codziennych dojazdów do pracy ogromnej rzeszy ludzi (nierzadko ponad min osób) (uprawnienia budowlane).

CHAPARRAL, podzwrotnikowe, twardolistne zarośla krzewiaste, stanowiące w Ameryce Północnej odpowiednik śródziemnomorskiej makii; istnieje szereg gatunków ch., z przewagą zimozielonych; ich wys. sięga 1-3 m.; podobna formacja, składająca się gł. z krzewiastych zimozielonych dębów, nosi lokalną nazwę encinal (program egzamin ustny).

CHI NAMPA, pływająca wyspa, rodzaj rolniczych polderów zakładanych w obrębie śródlądowych zbiorników wodnych oraz na silnie zabagnionych obszarach przez prekolumbijskie plemiona indiańskie Ameryki łacińskiej. Budowane z trzcin, wodorostów zmieszanych z mułem oraz użyźniane kompostem z roślin i naturalnego nawozu, charakteryzowały się ok. 5-krotnie wyższą produktywnością w porównaniu ze zwykłymi terenami użytkowanymi rolniczo (opinie o programie).

Drumliny

CHINOOK, lokalny wiatr typu fenowe, występujący w środk. części kontynent jest wiatrem suchym i ciepłym, wiejąc ze stoków Gór Skalistych na Wielkie powoduje intensywne topnienie śnie. CZAPA LODOWA, rodzaj lodowca wypukłej czaszy, zajmującej znaczny nawet rzędu tysiąca km-‘; występuje na obszarach wyżynnych, w strefie polar pokrywa całe wyspy (segregator aktów prawnych).

CZIPEWE)OWIE, jedno z najliczniejsze - plemion indiańskich Ameryki Północne (1 10 tys. - 1996), zamieszkujące gł. w rezerwatach Stanów Zjednoczone - (Michigan, Wisconsin, Dakota Północna i Kanady (prowincje Ontario i Manitoba).

CZEROKEZI, Indianie zamieszkujący w stan.: Oklahoma i Karolina Północna; stanów . współcześnie najliczniejszą grupę ludnr - indiańskiej Stanów Zjednoczonych (369 t\- 1996); do pocz. XIX w. zasiedlali pd. Alleghem w części położonej na terytorium stano. Alabama, Karolina Pn. i Pd., Georgia i Tennessee, skąd w 1829 przesiedleni zosta do rezerwatu w stanie Oklahoma.

CZARNE STOPY, Indianie zamieszkują . Wielkie Równiny w kanadyjskich prowincja - Alberta i Saskatchewan oraz w stanie Montar (Stany Zjednoczone); nazwa plemienia wywodzi się od noszonych przez nich czarnec- mokasynów; przed europejską kolonizac łowcy bizonów; liczą obecnie ok. 35 tys. osce (1996); zamieszkują gł. w rezerwatach na p> graniczu Alberty (Kanada) i Montany (Star. Zjednoczone).

DRUMLINY, rodzaj form terenu, charakterystyczny dla obszarów młodoglacjalnych usytuowane równoległe do siebie lub wachlarzowato rzędy podłużnych wzgórz dł do 2 km, szer. do I 50 m, wys. do 60 m zbudowanych ze żwirów i piasków pokryty glin,) zwałową; tworzyły się w szczelinach (promocja 3 w 1).

GEOSYNKUNA, głębokie obniżenie w skorupie ziemskiej, zwykle o wydłużonym kształcie, najczęściej zalane przez morze, stanowiące miejsce gromadzenia się osadów; w elekcie osiadania dna w g. powstaje sekwencja osadów znacznej miąższości (nawet kilku km), które w okresach orogenetycznych są fałdowane wypiętrzane, tworząc górotwory.