Nawierzchnia betonowa

Nawierzchnia betonowa jest równa oraz dość szorstka, wskutek czego może być stosowana przy znacznych spadkach podłużnych nawet do 8%. Na ogół jednak ogranicza się największy dopuszczalny spadek podłużny dla nawierzchni betonowej do 5% ze względu na możliwość gołoledzi w czasie przymrozków (program uprawnienia budowlane na komputer). Gołoledż bowiem na betonie występuje stosunkowo szybciej niż na innych rodzajach nawierzchni, gdyż wartość ciepła właściwego betonu jest mała, a makroporowatość stosunkowo duża, co powoduje, że beton dość łatwo wchłania wilgoć z powietrza i z nadejściem mrozów powierzchnia drogi szybko staje się śliska.

Za zmniejszeniem spadków podłużnych przemawiają również trudności w wykonywaniu nawierzchni betonowej z zastosowaniem maszyn na większych spadkach.
Polskie przepisy przewidują, że spadek podłużny nawierzchni betonowej nie powinien przekraczać 6%, należy jednak dążyć do nieprzekraczania 4s/o spadku (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Po nadaniu nawierzchni betonowej (dzięki specjalnym zabiegom w czasie jej wykonania) większej szorstkości można ją stosować nawet na spadkach 1%.

Znane są przypadki stosowania nawierzchni betonowych na znacznych spadkach dróg o znaczeniu lokalnym. Przy ryflowaniu powierzchni betonu, tj. wygniataniu w świeżym betonie np. co 12,5 cm bruzd poprzecznych o szerokości i głębokości 2 cm, można stosować w specjalnych okolicznościach pochylenia i do 20% (np. zjazdy do garaży) (uprawnienia budowlane).
Przekrój poprzeczny nawierzchni. Na całość przekroju poprzecznego nawierzchni składają się takie jej elementy jak:
- spadki poprzeczne,
- szerokość,
- grubość,
- kształt.

Spadki poprzeczne. Na wielkość spadku poprzecznego w nawierzchniach mają wpływ dwa zasadnicze czynniki:
- odwodnienie, które z uwagi na konieczność jak najszybszego odprowadzenia z nawierzchni wody wymaga jak największego spadku poprzecznego,
- bezpieczeństwo ruchu, które - odwrotnie - wymaga jak najmniejszego spadku poprzecznego. Z uwagi na dobrą gładkość nawierzchni betonowej, a tym samym dobre warunki spływu wody, nieznaczny spadek poprzeczny zapewnia dostatecznie szybkie odprowadzenie wód opadowych poza jezdnię, nie naruszając równocześnie warunków bezpieczeństwa ruchu. Ogólnie we wszystkich krajach przyjęta jest zasada stosowania na odcinkach prostych spadku poprzecznego w granicach 1,5-2,0%, wyjątkowo 1,0%, z tym że dolna granica stosowana jest raczej przy większych spadkach podłużnych (ponad 4%) (program egzamin ustny).

Podłoże nawierzchni betonowej

W łukach w zależności od wielkości krzywizny spadek poprzeczny podyktowany jest ogólnymi zasadami ruchu w łukach i waha się w granicach 2,0-6,0%, a w niektórych krajach (np. Jugosławia) do 8%. Szerokość jezdni betonowej. Szerokość jezdni drogowej związana jest w zasadzie nie z rodzajem nawierzchni, a z klasą drogi czy też ulicy. Ponieważ nawierzchnie betonowe jako nawierzchnie ciężkiego typu najczęściej stosowane są na drogach wyższych klas technicznych, więc szerokości ich w zależności od klasy drogi wynosić mogą 7,50, 7,00 lub 6,00 m. W ulicach miejskich wachlarz szerokości jest znacznie większy.
Grubość płyty betonowej. Teoretyczne zasady obliczenia grubości płyt nawierzchni betonowej (opinie o programie). Tutaj zostaną omówione tylko czynniki wpływające na grubość nawierzchni.

Do czynników tych zalicza się:
- rodzaj i właściwości podłoża nawierzchni,
- rodzaj i natężenie ruchu drogowego,
- własności wytrzymałościowe betonu,
- właściwości klimatu,
- wielowarstwowość nawierzchni (segregator aktów prawnych).

Podłoże nawierzchni betonowej może stanowić grunt w stanie rodzimym lub nasypowym oraz podłoże sztuczne w postaci specjalnie wykonanych warstw gruntu o nośności lub wodoprzepuszczalności większej od gruntu rodzimego, jak również istniejące zużyte nawierzchnie przeważnie typu przejściowego (tłuczniowe lub brukowe). Podłoże gruntowe powinno być zupełnie ustabilizowane i jednorodne, nie ujawniające ani tendencji do osiadania, ani też do pęcznienia lub kurczenia się pod wpływem zmian wilgotności lub pod wpływem przemarzania (promocja 3 w 1).

Na podłoże pod nawierzchnię betonową najbardziej odpowiednie są grunty piaszczyste i piaszczysto-żwirowe, najgorsze natomiast są grunty ilasto-gliniaste, które nasycone wilgocią podlegają pęcznieniu, a w czasie wysychania kurczą się. Podłoże powinno być w każdym przypadku bardzo dobrze odwodnione, a poziom wody gruntowej obniżony przez drenowanie na odpowiednią głębokość.