Neutralność

W czasie I wojny światowej Holandia zachowała neutralność, jednak pogorszenie się sytuacji gospodarczej kraju po wojnie spowodowało wzrost nastrojów rewolucyjnych, zmuszając rząd do szeregu ustępstw, m.in. skrócenia dnia pracy czy wprowadzenia powszechnego prawa wyborczego. Podczas II wojny światowej w 1940 (program uprawnienia budowlane na komputer). Niemcy prowadząc ofensywę w Europie Zachodniej uderzyły na Holandię, gwałcąc jej neutralność. Po kapitulacji w 1940 rozwinął się ruch oporu. W końcowym okresie wojny na jej terenie toczyły się ciężkie walki, które doprowadziły ostatecznie do wyzwolenia Holandii w 1945 przez wojska alianckie. W 1945 Holandia uzyskała członkostwo w ONZ. W 1948 zawarła unię celną, a w 1958 unię gospodarczą z Belgią i Luksemburgiem, realizowaną od I960 (tzw. Benelux).

Po wojnie Holandia utraciła stopniowo swoje posiadłości kolonialne; pozostałością jej dawnego imperium kolonialnego są obecnie jedynie dwa terytoria zamorskie posiadając e wewnętrzną autonomię - Antyle Holenderskie i Aruba. Po wojnie Holandia odstąpiła od swej tradycyjnej polityki neutralności, przystępując w 1949 do NATO. Od 1957 jest członkiem EWG, a od 199 i Unii Europejskiej. W 1980 królowa holenderska Kiliana I abdykowała na rzecz swej córki, Beatrix (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Holandia była jednym z 5 krajów europejskich, które NATO zobowiązało w 1979 do rozmieszczenia na jej terytorium rakiet średniego zasięgu z ładunkami nuklearnymi, co stało się w następnych latach przyczyną licznych kontrowersji (mimo masowych protestów rząd holenderski zdecydował się w 1985 na ich instalację; dopiero traktat USA- -ZSRR z 1987 wyeliminował tę kategorię broni z Europy). Holandia ma najbardziej liberalne w Europie prawodawstwo dotyczące m.in. eutanazji (uprawnienia budowlane).

Władza wykonawcza

Holandia jest monarchią konstytucyjną, której głową jest dziedziczny monarcha (od 1980 Beatrix van Oranje Nassau). Władzę ustawodawczą sprawują dwuizbowe Stany Generalne: Izba Pierwsza (wyższa), licząca 75 członków, wybieranych przez Stany Prowincjonalne na 6 lat (przy odnawialności składu co i lata), oraz Izba Druga (niższa), licząc a 150 członków, wybieranych w głosowaniu powszechnym na 4 lata (program egzamin ustny). Władza wykonawcza spoczywa w rękach rządu, powoływanego przez monarchę spośród osób mających poparcie większość i parlamentarnej w Izbie Drugiej, na czele którego stoi premier (od 1994 z socjaldemokratycznej Partii Pracy). Każda z 12 holenderskich prowincji posiada własne Stany Prowincjonalne oraz zarząd prowincji na czele z komisarzem (opinie o programie).

Irlandia jest bardzo zróżnicowana pod względem krajobrazowym. Wybrzeża są silnie rozczłonkowane, na ogół skaliste. Najczęściej spotykanym ich typem wybrzeża klifowe i riasowe. W pn.-wsch. części spotkać można wybrzeża plażowe, a na pn. - hordowe (Slieve League w hrabstwie Donegal - 898 m wys., uznawane za najwyższe klify Europy). Część kraju zajmuje rozległa i na znacznych obszarach zabagniona Nizina Środkowoirlandzka. / 5 stron olać zach. silnie poroże masywy wyżynne, z kulminacje] w najwyższym szczycie Irlandii (Carrantuohill, 1041 m n.p.m.) w górach Ciarraighe (Kerry), w pd.-zach. części kraju. Budowa geologiczna Irlandii wykazuje ściśle związki z budów (segregator aktów prawnych).

Wielkiej Brytanii. Utwory prekambryjskie si e tu jednak rzadsze i pojawiaj,) się jedynie w pn.-zach. części kraju. Stanowi,) one przedłużenie Gór Knledońskich i buduj,] Wyżyny Zachodnie wznoszące się do ok. 000 m n.p.m. Silnie stałdowane utwory dolnopaleozoiczne, znane z pn.-wsch. i pd.-wsch. części republiki, s.) przedłużeniem Wyżyny Południowe i szkockiej. Buduj.) one Wyżynę Północ - nowość bodni.) i góry, wznosząc e się do 920 m n.p.m. Na obszarach tych częste też intruzje granitowe. Większa część kraju jest zbudowana z utworów górnopaleozoicznych, które na silnie sfałdowane i tworzą wzgórza o wys. przekraczającej 000 m n.p.m., a na pn. stanowi.] podłoże Niziny Środkowoirlandzkiej (promocja 3 w 1).