Niszczenie powłok asfaltowych

Niszczenie powłok asfaltowych, które mogłoby być wywołane działaniem bakterii, daje się dość rzadko obserwować. Możliwe ono jest w pewnych specjalnych warunkach, jak np. w zbiornikach na szlamy organiczne i w gruntach wilgotnych, bogatych w humus.
Przy materiałach rolowych z wkładkami z włókien organicznych (papy i juty) zagrożenie warstwy izolacyjnej przez drobnoustroje jest jeszcze większe, gdyż wkładka materiału rolowego może ulec procesowi gnicia, a asfaltowa masa impregnacyjna, nie posiadając własności antyseptycznych, nie jest w stanie temu procesowi zapobiec (program uprawnienia budowlane na komputer).

Papy smołowe są pod tym względem znacznie odporniejsze. Masa impregnacyjna smołowa posiada zawsze dostateczną ilość składników anty- septycznych, uniemożliwiających rozwój drobnoustrojów nawet na stosunkowo dobrej pożywce, jaką stanowi tektura (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Papy, tj. materiały rolowe z wkładkami z tektury, są odporniejsze na drobnoustroje niż materiały rolowe z wkładkami z tkanin (juta, konopie) Jak wynika z prac ITB, papy i tkaniny impregnowane asfaltem mogą być prawie całkowicie zabezpieczone od niszczącego działania drobnoustrojów przez dodatek do masy impregnacyjnej ok. 5% oleju impregnacyjnego lub kreozotowego (powęglowego). Innym sposobem zabezpieczania wkładki jest nasycanie jej przed procesem impregnacji związkami fluoru lub miedzi.

Mimo swej odporności na wpływy czynników chemicznych i atmosferycznych materiały izolacyjne ulegają z biegiem czasu powoli procesowi starzenia się. Skutkami tego procesu są: kruszenie i utrata elastyczności powłok, utrata przyczepności i odstawanie od powierzchni izolowanych, a co za tym idzie  pękanie powłok izolacyjnych (uprawnienia budowlane).
Proces starzenia się jest powodowany powolnym parowaniem składników lotniejszych i oleistych, grających rolę plastyfikatorów bitumów, utlenianiem niektórych składników i wreszcie zjawiskiem polimeryzacji, przy którym dużą rolę odgrywa ciepło i chemiczne działanie światła.

Materiały izolacyjne

Spośród materiałów bitumicznych produkty oparte na smole powęglowej szybciej ulegają starzeniu się niż pochodne ropy asfalty (program egzamin ustny).
Powodem starzenia się smół są obecne w nich oleje, które wykazują dużą lotność, nie wyłączając nawet oleju antracenowego, który również powoli paruje. Obok tego smoły zawierają szereg składników, które ulegają oksydacji, przy czym w pierwszym etapie gęstnieją i żywiczeją, a przy dalszym utlenianiu twardnieją i kruszeją.

Proces starzenia się asfaltu przebiega znacznie wolniej, przy czym przebieg jego jest jeszcze mniej znany niż w smole. Można jedynie stwierdzić, że w procesie starzenia się asfaltów prawie że nie zachodzi odparowanie składników lotnych, gdyż asfalty praktycznie ich nie zawierają (opinie o programie).
Zachodzą tu zatem procesy utleniania i polimeryzacji, które prowadzą do zmniejszenia penetracji i ciągliwości asfaltu, a do podwyższenia jego temperatury mięknienia.

Z punktu widzenia warunków pracy materiałów izolacyjnych proces starzenia się przebiega najwolniej w materiałach układanych grubszymi warstwami w podziemnych częściach budowli. Ponieważ do warstw izolacyjnych podziemnych światło nie ma dostępu, wahania temperatur są minimalne, a dostęp tlenu również jest ograniczony, izolacje te mogą tracić swe właściwości jedynie pod wpływem ługującego działania wody, co może się dać odczuwać jedynie w materiałach izolacyjnych, otrzymywanych na bazie smołowej. Proces ten będzie przebiegał tym szybciej im smoła ta będzie zawierała więcej fenoli (segregator aktów prawnych). Ze wszystkich składników smół fenole są najłatwiej rozpuszczalne w wodzie.

Proces starzenia się asfaltów w tych warunkach może być powodowany jedynie działaniem drobnoustrojów, co jednak zdarza się- jak wydaje się dość rzadko.
Spośród materiałów izolacyjnych najbardziej podatne na starzenie się są papy (promocja 3 w 1).