Nośność belki

Podczas badań stwierdzono, że kształt haków nic wywiera wpływu (przy wszystkich rodzajach stali) na wystąpienie pierwszych przesunięć punktów, stanowiących przejście od prostego odcinka pręta do haka (program uprawnienia budowlane na komputer).

Nośność belki uległa przekroczeniu:
1) przy prętach bez haków wskutek przezwyciężenia przyczepności,
2) przy prętach z hakami prostokątnymi wskutek odgięcia haka i odpadnięcia betonu na czole belki, przy czym nie zauważono wpływu grubości warstwy otulającej hak na wytrzymałość belki,
3) przy prętach z hakami ostrokątnymi i prętach z hakami półkolistymi (w kształcie litery U) przez rozsadzenie belki na końcach,
4) przy belkach z hakami półkolistymi ze zbrojeniem poprzecznym przez przekroczenie granicy plastyczności wkładek; nie wystąpiło w tym przypadku rozsadzenie końca belki (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zwrócono uwagę, że przy stali profilowanej ze wzrostem obciążenia rysy otwierają się (poszerzają) wolniej, aniżeli przy stali gładkiej.
Rezultatem tych badań było wprowadzenie do urzędowych przepisów niemieckich punktu o konieczności stosowania haka o 0 2,5 8 oraz przyjmowania przy prętach o średnicy większej od 26 mm (oprócz haka, który zapewnia dostateczne bezpieczeństwo budowli przy średnicach mniejszych) obniżenia naprężeń przyczepności na końcu belki do 5 kG/cm2 (uprawnienia budowlane). Dalsze badania przeprowadzone w 1928 r. przez Posseya wykazały, że zwiększenie promienia haków zwiększa również opór przeciw poślizgowi tychże w betonie.

Następne badania nad zakotwieniem zostały przeprowadzone przez Grafa i Brennera. Zastosowali oni haki o 0 2,5 oparte na tzw. potrzebnej długości zakotwienia, tj. przewidziano dla uzyskania koniecznej nośności oprócz haka prosty odcinek pręta (program egzamin ustny).
Wszystkie te badania nie uwzględniły oddziaływania bocznej otuliny na nośność haka.

Tymczasem jest to zagadnienie bardzo istotne, gdyż jak wyżej zaznaczyliśmy, naprężenia w stali oraz średnice prętów wzrosły do rozmiarów, przy których przyczepność przejmuje bardzo małą część siły kotwiącej, a która prawie cała przenosi się na haki (opinie o programie).
Zagadnienie nośności haków zostało dosyć obszernie opracowane przez Bauera. Opierając się na wynikach badań, proponuje on przybliżoną metodę obliczeń nośności haków, uważając je za najważniejszy czynnik zakotwienia pręta rozciąganego. Według Bauera przyczepność odgrywa rolę drugorzędną. Dopuszcza on w zakotwieniu nawet jej zanik.

Rozciągane pręty stalowe

Rozciągane pręty stalowe mogą być zakotwionę w żelbecie za pomocą:
- haków półokrągłych,
- „ prostokątnych,
- „ ostrokątnych,
- płytek kotwiących,
- odgiętych prętów (segregator aktów prawnych).

Z wymienionych sposobów zakotwień, najczęściej używane jest zakotwienie w kształcie haka półokrągłego. Okazało się ono pewniejsze i lepsze od innego rodzaju zakotwień. Wykonuje się je przede wszystkim przy prętach rozciąganych o <5 > 12 mm. Haki ostrokątne wykonuje się zazwyczaj przy prętach o ó < 10 mm. Natomiast w cienkim zbrojeniu płyt i ściskanym zbrojeniu słupów wykonuje się haki proste.
Praca belki charakteryzuje się przenoszeniem momentów zginających przez wypadkowe sił ściskających i rozciągających, ułożone równolegle w górnym i dolnym pasie belki oraz przenoszenie sił poprzecznych przez pręty nachylone do osi obojętnej najczęściej pod kątem 45°.
Wypadkowe sił ściskających i rozciągających są proporcjonalne do momentów zginających belkę.

Rozpatrując te siły widzimy, że przy podporze belki strumień sił, wypływający z podpory zostaje odchylony i skierowany wzdłuż poziomych krawędzi belki. Obserwujemy tzw. łukowe działanie belki (promocja 3 w 1).
Trajektorie naprężeń głównych przy podporze stanowią koła współśrodkowe, zatoczone z wierzchołka belki.

Naprężenie of - 0, a naprężenia ar na długości trajektorii zmieniają znak tak, że w części przylegającej do dolnej krawędzi belki prostopadłej do siły R (reakcji) są rozciągające.
Wypadkowe naprężeń rozciągających Pr i ściskających Ps wraz z siłą R zamykają wielobok sił.