Obciążenie elementu

Zależność między naprężeniami a odkształceniami przy pierwszym statycznym jednoosiowym obciążeniu przedstawiono. Indeksem u (ang. ultimate) oznaczono wartości graniczne uzyskiwane z pomiarów (program uprawnienia budowlane na komputer). Wykres ten wskazuje na następującą charakterystykę odkształcalności betonu:

• znacznie mniejsza odkształcalność graniczna przy rozciąganiu niż przy ściskaniu potwierdza, że beton to typowy materiał kruchy,
• wykres jest krzywoliniowy i jedynie przy bardzo małych naprężeniach zależność można uznać w przybliżeniu za liniową.

Rozważając kolejno dwie grupy odkształceń opóźnionych związane wpływami mechanicznymi i niezależne od nich należy podkreślić, praktycznie zawsze odkształcenia te w konstrukcji nakładają się. Szczecinie silnie uwydatnia się to w konstrukcjach sprężonych, kiedy sprężeni a najczęściej także obciążenie elementu, zachodzi przed zakończeniem, a więc odkształcenia pełzania i skurczu nakładają się (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W projektowaniu nie można przewidzieć rzeczywistych warunków otoczenia, a założenia co do stałości tych warunków bardzo odbiegają od rzeczywistości.

Z tych względów w [NI7] współczynniki pełzania i odkształceń skurczu podano jedynie dla dwóch typowych wilgotności otoczenia (wilgotne i suche’. natomiast wprowadzono istotny, łatwy do przewidywania w projektowaniu, czynnik wymiarów elementu, a ściślej, zasadniczego wymiaru opasującego powierzchnię zewnętrzną elementu (uprawnienia budowlane). Oprócz wytrzymałości i odkształcalności betonu, dla celów projektowania, wykonywania i badania konstrukcji sprężonych konieczna jest znajomość sinych cech fizycznych, zwłaszcza przy szczególnych zastosowaniach.

Przyczepność betonu

Przyczepność betonu do stali jest cechą rozumianą dwojako; w znaczeniu węższym chodzi o adhezję stykających się materiałów, a w szerszym o czynniki zapobiegające przerwaniu kontaktu materiałów, np. -wyrwaniu pręta z betonu. W konstrukcjach sprężonych, zwłaszcza strunobetonowych, istotna jest przyczepność w sensie technicznym, czyli zespół zjawisk i czynników, które pozwalają na przekazanie siły naciągu stali na beton (program egzamin ustny). Składają się na to: adhezja, skurcz betonu, docisk stali do betonu, szorstkość i uprofilowanie powierzchniowe stali oraz stan naprężenia w otaczającym betonie. Na przyczepność wpływają niekorzystnie wszelkie powłoki na stali oraz podwyższenie temperatury elementu.

Podstawowa wytrzymałość przyczepnościowa betonu i stali przy pokonaniu sił adhezji odpowiada w ostrożnym przybliżeniu wytrzymałości betonu na rozciąganie; dla betonów wysokiej wytrzymałości wzrost przyczepności jest jednak jeszcze wolniejszy niż wzrost wytrzymałości na rozciąganie (opinie o programie).

Rozszerzalność cieplna betonu jest wypadkową rozszerzalności zaczynu cementowego i kruszywa (zaczyn ma rozszerzalność nieco większą). Obok naturalnej rozszerzalności, w zaczynie zachodzi pęcznienie wywołane zmniejszeniem napięcia kapilarnego w wodzie w podwyższonej temperaturze i stąd uzależnienie w pewnym stopniu rozszerzalności od wilgotności betonu. W podwyższonych temperaturach (ponad 300°C) obserwuje się wzrost rozszerzalności, związany głównie z częściową dehydratacją zaczynu cementowego (segregator aktów prawnych).

Rozszerzalność wyraża się współczynnikiem liniowej rozszerzalności a_T, który dla betonów na różnych kruszywach i w różnych temperaturach wynosi (0,9H-1,5) • 10^-5 na stopień. W obliczeniach przyjmuje się dla przedziału temperatur ( 20-H100°C) wartość a_T = 1 • 10~^: na stopień. Niższe wartości cechują betony na kruszywach wapiennych i lekkich. Ciepło właściwe betonu wynosi 850^-1150 J/(kg • °C) i jest wyższe dla betonów wilgotnych i betonów w podwyższonej temperaturze. Przewodność termiczna betonów zwartych jest znaczna i silnie zależy od rodzaju kruszywa oraz zawilgocenia betonu. Największą przewodność wykazują betony na kruszywach wapiennych, a najniższą na lekkich kruszywach porowatych. Obecność zbrojenia dodatkowo zwiększa przewodność (promocja 3 w 1).