Obiekty gospodarcze i ich elementy

Na terenie nieruchomości poza budynkami mieszkalnymi istnieje zazwyczaj szereg obiektów o charakterze gospodarczym dla użytku mieszkańców i zapewnienia im wygód i zdrowotnych warunków bytowania. Niektóre obiekty, jak np. zieleńce, trawniki są jednocześnie elementami rozwiązań urbanistycznych osiedla mieszkaniowego lub dzielnicy.

Do obiektów tych zalicza się:
a) ogrodzenia,
b) nawierzchnie dla ruchu kołowego i chodniki dla pieszych,
c) zieleńce,
d) różne inne obiekty drobne, jak śmietniki, trzepaki, piaskownice itd.
Ogrodzenia terenów zagospodarowanych w osiedlach mieszkaniowych przede wszystkim zapewniają możliwość uporządkowania tych terenów. Powinny one spełniać kilka warunków, tj. powinny być estetyczne, zharmonizowane z otoczeniem, przewiewne (ażurowe), co wpływa na dekoracyjność ulicy czy placu. W myśl obowiązujących przepisów nie wolno wykonywać ogrodzeń z drutu kolczastego, z niestruganych desek lub z desek z wystającymi gwoździami od strony dróg publicznych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wszystkie obiekty znajdujące się na zewnątrz budynków mieszkalnych narażone są na bezpośrednie działanie wpływów atmosferycznych i na bardzo intensywną eksploatację, ponieważ przeważnie korzysta z nich ogół mieszkańców osiedla. Dlatego też obiekty te powinny być otoczone specjalną opieką służby eksploatacyjnej i powinny być starannie konserwowane.
Obiekty gospodarcze, podobnie jak i obiekty mieszkalne, składają się z szeregu elementów, z których jedne zużywają się szybciej a inne wolniej (nawet w warunkach normalnej eksploatacji). Konserwacja i na* prawa tych elementów odbywa się według tych samych zasad i prawideł, jak dla elementów budynków mieszkalnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

ELement ogrodzenia

Zasadniczymi elementami ogrodzenia są: fundamenty, słupy, przęsła między słupami, bramy i furtki.
Fundamenty pod słupy i pod przęsła powinny być dostatecznie głęboko posadowione, aby nie podlegały deformacji wskutek przemarzania gruntu. Zwykłe fundamenty pod słupy zakładane są na głębokości 1,25 m, pod przęsła zaś - na głębokości 0,80 m. Fundamenty pod ogrodzenia stosuje się drewniane, murowane, betonowe lub z prefabrykatów. Słupy, jako główny element konstrukcyjny ogrodzenia, powinny być odpowiednio posadowione, szczególnie ze względu na parcie wiatru. Słupy stosuje się drewniane, murowane, betonowe, lub rzadziej stalowe (uprawnienia budowlane).

Przęsła ogrodzenia mogą być wykonane z drewna, siatki stalowej (ocynkowanej lub pomalowanej farbą olejną), murowane lub betonowe i żelbetowe, wykonane na miejscu budowy lub jako elementy prefabrykowane dostarczane do montażu na plac budowy (program egzamin ustny). W ogrodzeniach betonowych i żelbetowych powinny być wykonane szczeliny dylatacyjne, co 25-K50 m, w celu zapobieżenia pękaniu konstrukcji wskutek skurczu i rozszerzalności termicznej materiału (szczególnie dotyczy to ogrodzeń z betonu).

i bramy wykonywane są z drewna, betonu, ze stali profilowej i z siatki stalowej lub z elementów żelbetowych prefabrykowanych. Okucia do furtek i bram są zazwyczaj stalowe, wykonywane fabrycznie. Istnieją także zamki specjalne, otwierane i zamykane automatycznie za pomocą specjalnych urządzeń w instalacji elektrycznej. Urządzenia takie mogą być sterowane z mieszkania odźwiernego lub z mieszkań poszczególnych lokatorów. Żywopłoty stanowią bardzo estetyczne ogrodzenia, wymagana jest jednak stała pielęgnacja i coroczne przycinanie. W miejscach publicznych nie wolno ogradzać krzewami kolczastymi (opinie o programie).

Nawierzchnie utwardzone lub twarde przy zabudowaniach mieszkalnych przeznaczone są dla ruchu kołowego i pieszego. Nawierzchnie kołowe i chodniki łączą zabudowania z publicznymi drogami komunikacyjnymi. W odróżnieniu od dróg publicznych, nad którymi sprawują piecze właściwe władze terenowe (rady narodowe), nad drogami komunikacyjnymi w obrębie zabudowań mieszkalnych opiekują się dzielnicowe Zarządy Gospodarki Mieszkaniowej przez swoich administratorów, służbę eksploatacyjną i nadzór techniczny (segregator aktów prawnych). W zakres nawierzchni dla ruchu kołowego w obrębie zabudowy wchodzą wszelkie drogi dojazdowe do bram i klatek schodowych, wjazdy bramowe, nawierzchnie dziedzińców itp. Ponieważ nawierzchnie wewnętrzne w warunkach normalnej eksploatacji nie są narażone na intensywny i ciężki ruch kołowy, jak na ulicach i drogach publicznych, konstrukcja tych nawierzchni jest zazwyczaj odpowiednio słabsza. Należy jednak i tu brać pod uwagę możliwość występowania ciężkiego ruchu kołowego, zależnie od lokalnych warunków eksploatacji obiektu.

zależności od warunków lokalnych i warunków ekonomicznych, nawierzchnie kołowe budowane są w różnych rodzajach pod względem konstrukcji i materiałów użytych do budowy (promocja 3 w 1). Nawierzchnie dla ruchu kołowego i chodniki dla pieszych muszą być wykonane zgodnie z przepisami technicznymi dla tego rodzaju robót Wykonawcami powinni być fachowcy z branży brukarskiej.