Obiekty stalowe uprawnienia budowlane

Pierwszym warunkiem, który musimy zapewnić wzmacnianym konstrukcjom i obiektom stalowym, to dostateczna sztywność poszczególnych elementów nośnych jak i całości. Dlatego najpierw trzeba zbadać, czy istniejąca ilość połączeń i usztywnień jest wystarczająca (program uprawnienia budowlane na komputer).

W celu stworzenia sztywnych węzłów niekiedy trzeba przebudować część lub całość konstrukcji kratowej na pełnościenną lub zastosować system kombinowany, tj. połączenie konstrukcji pełnościennych i kratowych. W wielu przypadkach zmieniając sztywność oddzielnych elementów konstrukcyjnych otrzymuje się nowy układ sił działających na konstrukcję. Daje to w rezultacie tę korzyść, że często nie zachodzi potrzeba wzmacniania wielu innych elementów konstrukcyjnych.

Hale przemysłowe, w których wiązary opierają się na słupach wahadłowych, mają poziome usztywnienie w płaszczyźnie dolnych pasów wiązarów i pionowe w szczytach budynków. Przy wzmacnianiu takiej konstrukcji celowe jest wzmacnianie tj. wprowadzenie sztywnego połączenia rygla ze słupem i pozostawienie przegubowego połączenia słupa z fundamentem. Takie rozwiązanie jest zalecane, gdy trzeba wprowadzić nowy rozdział sił pomiędzy ryglem a słupem i gdy nie można przekazać na istniejące fundamenty momentów zginających. Węzły podporowe wiązarów wzmacnia się przez wprowadzenie dodatkowych prętów. W wyniku tak przeprowadzonego wzmocnienia sztywność obiektu zwiększyła się. Sposób wzmocnienia konstrukcji może wymagać wzmocnienia słupów.

Wzmocnienie przez zmianę układu podłużnego można uzyskać zwiększając przestrzenną sztywność konstrukcji (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W praktyce wzmocnień i rekonstrukcji często stosuje się konstrukcję mieszaną, np. żelbetową i stalową. Zastosowanie takich konstrukcji można zalecić np. w przypadku, gdy konstrukcja żelbetowa zachowała się w dobrym stanie i ma być połączona z nową konstrukcją stalową oraz może przy tym przyjąć dodatkowe obciążenia.

Przykłady wzmocnień obiektów przemysłowych

Przebudowa trójprzęsłowej hali o szkielecie stalowym. Poprzeczne świetliki zamieniono na podłużne, co doprowadziło do zwiększenia obciążenia parciem wiatru (uprawnienia budowlane). Naprężenia w kotwiach słupów zewnętrznych zostały znacznie przekroczone. Pierwszy wariant wzmocnienia miał polegać na: przyspawaniu do wszystkich podstaw słupów zewnętrznych, specjalnych dwustronnych wsporników, założeniu dodatkowych kotwi i wykonaniu żelbetowych obejm wokół fundamentów słupów. Zrealizowanie projektu wymagałoby odkopania fundamentów w zewnętrznych rzędach, co spowodowałoby uniedostępnienie znacznych powierzchni wewnątrz obiektu i zaburzenie w cyklu produkcyjnym zakładu. Ponadto możliwość wykonania dużych robót ziemnych w tych warunkach była wątpliwa, gdyż podłożem była zwarta, zleżała szlaka wielkopiecowa.

Wariant drugi (zrealizowany) dogodniejszy w wykonaniu przewidywał wzmocnienie przez zmianę układu konstrukcyjnego. W wyniku uzyskano znaczną oszczędność stali oraz odciążenie najsłabszych elementów, tj. kotwi w fundamentach słupów.

Co szósty słup zewnętrzny wzmocniono przyporą, wskutek czego sztywność takiego słupa wzrastała dziesięciokrotnie (opinie o programie). Następnie przez dodanie nieznacznej liczby dodatkowych krzyżulców w płaszczyźnie górnych pasów kratownic otrzymano sztywną podłużnie związaną kratę, która zabezpieczała współpracę międzyprzęsłowych i wzmacnianych słupów przy obciążeniu parciem wiatru. Parcie wiatru rozkłada się między słupami proporcjonalnie do ich sztywności i niewielka część jego przekazuje się na słupy pośrednie. Przy obciążeniu suwnicami i siłami od hamowania słupy pośrednie pracują jako podpory utwierdzone w fundamencie i przegubowo oparte w górze. Dzięki przyjętemu układowi, naprężenia w kotwiach nie przekroczyły naprężeń dopuszczalnych, fundamenty słupów nie wymagały wzmocnień.

Należało tylko wykonać dodatkowe fundamenty pod przypory poza budynkiem (segregator aktów prawnych).
Przykład 2. Wykonanie wzmocnienia stalowej konstrukcji czynnego obiektu przemysłowego według projektu instytutu „Projektstalkonstrukcja”.

Spowodowało to najpierw konieczność wzmocnienia słupów przez zwiększenie ich przekroju. Nowe żądanie zwiększenia nośności suwnic wymagało ponownego i gruntownego wzmocnienia konstrukcji w całym poprzecznym układzie.

Pierwszy wariant projektu wzmocnienia polegał na zmianie układu poprzecznego z wykorzystaniem konstrukcji prawego zewnętrznego przęsła (promocja 3 w 1). Projekt wzmocnienia polegał na wybudowaniu 33 sztywnych podpór, tyluż nowych fundamentów i mocnych rozporek.