Obliczanie belek wezgłowiowych

Na belkę wezgłowiową działa pozioma i pionowa składowa reakcji podpory oraz moment skręcający będący wynikiem częściowego zamocowania sklepienia w belce (program uprawnienia budowlane na komputer).
Działanie pionowej składowej reakcji podpory obciąża belkę w sposób ciągły, a ponieważ podpory są niepodatne, obliczenie sprowadza się do wyznaczenia sił w belce ciągłej. Nieco inaczej przedstawia się działanie poziome; składowej reakcji podpory, gdyż ściągi sklepień stanowią podpory sprężyste

Fakt ten zazwyczaj bywa pomijany i obliczanie belki zostaje sprowadzone do wyznaczenia sił przekrojowych zwykłej belki ciągłej.
Przedstawiono belkę wezgłowiową o dwu przęsłach podtrzymywaną ściągami o długości których przekroje przyjęto zgodnie z praktyką, tj. środkowy ściąg o przekroju dwukrotnie większym niż skrajne.

Wydłużenie skrajnych ściągów pod wpływem siły = 0,375 qtll oraz wydłużenie ściągu środkowego przez siłę 2R, = 0,750 qtll jest identyczne (wobec dwukrotnie większego przekroju ściągu środkowego) i nie zmienia rozkładu sił wewnątrz belki. Wykres momentów zginających belkę ostatecznie przedstawiałby się i byłby całkowicie różny od przyjętego do wymiarowania (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W pracy przeprowadzono przykładowe obliczenie momentów dwuprzęsłowej belki wezgłowiowej z uwzględnieniem wpływu odkształcalności ściągów dla przeciętnych wymiarów konstrukcyjnych belek i ściągów.

Obliczony w ten sposób moment podporowy wynosi 2M = 0,045 q//l*, a więc w stosunku do momentu podporowego zwykłej belki Mp = 0,125 q//i* jest on prawie trzykrotnie mniejszy.
W analogiczny sposób można potraktować belki o większej liczbie przęseł. Należy przy tym zauważyć, że przy większej liczbie przęseł oraz przy zmniejszaniu sztywności belek wpływ odkształcalności ściągów na rozkład momentów w belce maleje. Natomiast występuje on dużo wyraźniej przy zamocowaniu końców belek w wieńcach ścian szczytowych, praktycznie nieodkształcalnych wobec ich znacznych przekrojów. Także należy z dużą uwagą przeprowadzać obliczenia belek wezgłowiowych wówczas, gdy belka jest ukształtowana w formie gzymsu o dużym wysięgu (uprawnienia budowlane).

Belki wezgłowiowe

Belki wezgłowiowe najczęściej ukształtowane są w postaci dwu belek, poziomej i pionowej, częściowo przenikających się wzajemnie.
Wymiarowanie ich odbywa się najczęściej niezależnie, co nie jest prawidłowe wobec sumowania się naprężeń od zginania w obu kierunkach i wymaga sprawdzenia czy nośność strefy ściskanej belki nie została przekroczona.
Sprężyste zamocowanie sklepień w belkach wezgłowiowych. Belki wezgłowiowe połączone są ze słupami z reguły w sposób sztywny (program egzamin ustny).

Sztywność słupa ogranicza swobodę obrotu belek na podporach, co powoduje powstawanie momentów podporowych w wezgłowiach sklepień. Momenty zamocowania sklepień powodują skręcanie belek wezgłowiowych. Przy dużych sztywnościach słupów skręcanie belek może być znaczne i powinno być uwzględnione w ich wymiarowaniu.
ja Symetria układu i obciążeń. Sklepienie skonstruowane wg przyjętych założeń. Belka wezgłowiowa zamocowana jest całkowicie na swych końcach w płaszczyznach nx i jr2.
Gdyby zamocowanie belki istniało na całej jej długości, to moment zamocowania sklepienia w belce byłby stały wzdłuż jego krawędzi. Na skutek odkształceń belki i sklepienia, moment zamocowania będzie zmienny krzywoliniowo wzdłuż belki. Krzywizna tej linii zależna jest od stosunku sztywności belki i sklepienia (opinie o programie).

Przebieg momentu zamocowania sklepienia w belce wezgłowiowej utwierdzonej na końcach. W miejscach zamocowania belki moment zamocowania sklepienia osiąga swą pełną wartość Mu.
Zagadnienie to można ująć jeszcze inaczej. Na przykład, jeśli belka zostanie myślowo zamocowana wzdłuż krawędzi podparcia sklepienia, wówczas moment utwierdzenia sklepienia Mu jest na jej długości stały (segregator aktów prawnych).
Ponieważ zamocowanie takie w rzeczywistości nie istnieje, należy przyłożyć do schematu rzeczywistego (belki obustronnie zamocowanej) moment M„ skierowany przeciwnie.

W ten sposób mamy do rozwiązania dwa schematy:
a) sklepienie obustronnie zamocowane obciążone rzeczywistym obciążeniem zewnętrznym,
b) sklepienie zamocowane sprężyście w belce wezgłowiowej utwierdzonej na obu końcach, obciążonej na całej długości stałym momentem wyjściowym M„.

Jak widać, schemat b) można rozwiązać dla dowolnych obciążeń sklepienia (promocja 3 w 1).