Obróbka cieplna betonu

Podgrzewanie betonu staje się jednak technologicznie uzasadnione dopiero wtedy, gdy moduł powierzchniowy podgrzewanej konstrukcji jest większy od M = 5 (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dzięki podgrzewaniu betonu można znacznie uwielokrotnić użycie deskowania.
Wśród metod podgrzewania betonu można wyróżnić:
a) metody, w których energia cieplna wykorzystana jest do nagrzewania betonu od zewnątrz (metody powierzchniowe),
b) metody, w których ciepło dostarczane jest lub wytwarzane wewnątrz mieszanki betonowej (metody wgłębne, skrośne).

Z reguły stosuje się podgrzewanie w zakresie temperatur 30-M00 C i takie nagrzewanie nosi już nazwę obróbki cieplnej. Można tu wyróżnić umiarkowaną obróbkę cieplną w temperaturach 30-S-40°C i obróbkę w wysokich temperaturach 60-100OC. Nagrzewanie w temperaturach umiarkowanych nie wymaga specjalnego trybu postępowania (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Choć korzystnie jest nagrzać mieszankę betonową do wymienionych temperatur po upływie kilku (6-10) godzin od momentu zarobienia, nie jest to jednak warunkiem absolutnie koniecznym. Moment rozpoczęcia nagrzewania ma nieznaczny wpływ na wytrzymałość 28-dniową.

Nagrzewanie w temperaturach 60-100°C jest najefektywniejszym sposobem przyspieszenia twardnienia betonu w warunkach zimowych. W tym przypadku obowiązuje w zasadzie sposób postępowania jak przy normalnej obróbce termicznej. Należy więc pamiętać o zastosowaniu właściwego cementu i odpowiedniego cyklu cieplnego. Zestawienia wg opracowania ITB, uwzględniające współzależność pomiędzy rodzajem cementu, sposobem obróbki i żądaną wytrzymałością po zakończeniu nagrzewania (uprawnienia budowlane).
Przyrosty wytrzymałości betonu w zależności od czasu i temperatury nagrzewania izotermicznego oraz od współczynnika C : W, z których można wyciągnąć pewne wnioski o optymalnym czasie i temperaturze nagrzewania.
Szczególną uwagę przy nagrzewaniu w otoczeniu niskiej temperatury należy zwrócić na zabezpieczenie przed wyparowaniem wody z mieszanki betonowej i na możliwie jak najbardziej wydłużony czas ostygania. Należy w tym celu pozostawić osłony aż do wyrównania się temperatur betonu i otoczenia (program egzamin ustny).

W pewnych przypadkach trzeba będzie wprowadzić dodatkowe osłony po zakończeniu procesu nagrzewania, tak żeby prędkość ostygania nie była większa niż 5 do 10 C na godz.
Ponieważ obróbka cieplna betonu omówiona jest w innych tomach monografii, poniżej podano pokrótce tylko sposoby lub cechy charakterystyczne dla robót w warunkach temperatury ujemnej (opinie o programie).

Sposoby podgrzewania mieszanki betonowej

Sposoby podgrzewania mieszanki betonowej zależą od czynnika grzewczego, którym może być:
- para wodna,
- woda,
- ciepłe powietrze,
- prąd elektryczny (segregator aktów prawnych).
Wykorzystując parę wodną lub ciepłe powietrze można zastosować następujące sposoby nagrzewania:
- w deskowaniu,
- w płaskich cieplakach,
- przez celowo wykonane kanały wewnątrz betonu,
- od zewnątrz z zamkniętych komór.
Przy wykorzystaniu gorącej wody można zastosować tylko jeden z wyżej wymienionych sposobów, a mianowicie podgrzewanie przez celowo wykonane kanały wewnątrz betonu.
Przy stosowaniu prądu elektrycznego znane są następujące sposoby podgrzewania betonu:
a) bezpośrednie
a) przez wykorzystanie oporności mieszanki betonowej,
b) przez wykorzystanie oporności zbrojenia,
c) przez zastosowanie izolowanego rdzenia grzejnego;
b) pośrednie
d) przez wywołanie indukcji,
e) przez wprowadzenie mat grzejnych (promocja 3 w 1).
f) przez zastosowanie ogrzewanego deskowania,
g) przez promienie podczerwone.

Sposób bezpośredni polega na przepuszczaniu prądu przez mieszankę betonową, dzięki czemu wytwarza się ciepło - tzw. ciepło Joule’a - powodujące podgrzewanie mieszanki betonowej.
Sposób pośredni polega na ogrzewaniu mieszanki betonowej lub betonu od zewnątrz, a zatem nie różniący się w swojej idei (poza czynnikiem grzewczym i typem elementów grzejnych) od normalnych zasad nagrzewania betonu od zewnątrz.