Ocieplenie stropu

Omawiany budynek jest murowy o trzech kondygnacjach: przyziemie (nad terenem), wysoki parter i I piętro. Wymiary rzutu poziomego i wysokość budynku wynoszą 10,60 x 10,60 x 8,00 m (rys. 9.18). Grunt pod budynkiem stanowi silnie zwarta pospółka. Ławy fundamentowe z betonu żwirowego są posadowione na głębokości 1,20 m poniżej terenu. Ściany przyziemia mają grubość 45 cm i są wykonane od wewnątrz z warstwy starej cegły (15 cm), a od zewnątrz z bloczków żużlobetonowych oraz z warstwy lanego betonu (między cegłami, a bloczkami) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ściany zewnętrzne parteru i I piętra są wykonane z cegły od zewnątrz i bloczków z lekkiego betonu (PGS) od wewnątrz. Wewnętrzne ściany nośne wykonano z bloczków z lekkiego betonu, a ścianki działowe z cegły dziurawki (1/4 cegły) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Strop nad przyziemiem i parterem jest wieloprzęsłową płytą żelbetową, wspartą na belkach żelbetowych oraz na ścianach nośnych. Ocieplenie stropu stanowi warstwa żużla paleniskowego. Na żużlu ułożono gładź cementową i posadzkę. Konstrukcja stropodachu jest podobna do stropów nad przyziemiem i parterem (uprawnienia budowlane). Na płycie ułożono żużel paleniskowy o zmiennej grubości (20-50 cm), a na warstwie żużla - gładź cementową oraz dwie warstwy papy na lepiku. Budynek wzniesiony w latach sześćdziesiątych jest w wielu miejscach zarysowany i spękany, (głównie na wysokości I piętra) i większość tych rys i spękań koncentruje się przy stropodachu (poziome rysy na styku żelbetowego wieńca z murem ściany). Do pomiarów drgań budynku i gruntu w sąsiedztwie budynku zastosowano sejsmografy typu WEGIK wraz z odpowiednim oprzyrządowaniem (program egzamin ustny).

Wzbudzanie drgań

Źródłem drgań omawianego budynku były przejazdy różnych pojazdów samochodowych pobliską (dwujezdniową) ulicą. Do wzbudzania drgań wykorzystano testowe pojazdy samochodowe: samochody ciężarowe “kraz" i “kamaz" oraz autobus “autosan". Wszystkie trzy typy samochodów przejeżdżały w obu kierunkach (a więc bliższą i dalszą jezdnią) z prędkościami 30, 50 i 70 km/h. Samochody ciężarowe przejeżdżały jako załadowane i puste z wyżej wymienionymi prędkościami. Ponadto zarejestrowano drgania omawianego budynku od różnych przypadkowo przejeżdżających samochodów ciężarowych i autobusów, pełnych i pustych, z przyczepami i bez przyczep (opinie o programie). W trakcie przejazdów samochodów ze sterowanymi prędkościami (30, 50 i 70 km/h) policja wstrzymała ruch innych pojazdów.

Opis wykonywanych pomiarów. W toku przeprowadzonych badań pomierzono składowe poziome drgań gruntu w sąsiedztwie budynku i budynku oraz składowe pionowe drgań ścian i stropu. Drgania poziome budynku mierzono w dwu wzajemnie prostopadłych kierunkach x i y zgodnych z kierunkami osi badanego obiektu (por. rys. 9.18). Kierunek x jest zgodny z kierunkiem propagacji drgań radialnych w chwili przejazdu pojazdu vis a vis budynku tzn. gdy źródło drgań znajduje się najbliżej obiektu (segregator aktów prawnych). Czujniki pomiarowe ustawiono na gruncie i w trzech pomiarowych poziomach w budynku.

Zachodzi ścisły związek między odpowiedzią (reakcją) budynku na wymuszenia kinematyczne, a częstotliwościami składowych poziomych jego drgań własnych. Rozmieszczenie sejsmografów pozwoliło zarejestrować przemieszczenia, umożliwiające określenie częstotliwości drgań własnych. Wiele pojazdów wzbudzało typowe rezonansowe przebiegi drgań (rys. 9.19). Jeśli przebiegi drgań gruntu obok budynku (w p. W8x i W13y) zawierają składowe drgań z dominującymi częstotliwościami bliskimi lub równymi podstawowym poziomym drganiom własnym budynku (dotyczy to zarówno kierunku x jak iy), to budynek podlega drganiom rezonansowym (promocja 3 w 1).

Wówczas przebiegi drgań na całej wysokości budynku pozostają w tej samej fazie, a ich amplitudy rosną wraz z wysokością. Na podstawie otrzymanych przebiegów drgań można, z wystarczającą dokładnością, określić podstawowe częstotliwości drgań własnych budynku.