Odpór graniczny

Odpór graniczny obliczany metodami (zaznaczony linią kropka-kreska) jest wartością zwykle w warunkach falochronu palisadowego nieosiągalną, która może wystąpić tylko na górnych poziomach, na pewnej niewielkiej wysokości, a w zasadzie stanowi górną granicę odporu jednostkowego (program uprawnienia budowlane na komputer).

W dolnej części wykresu odporu, odpór jednostkowy nie może przekroczyć innej jeszcze granicy, a mianowicie sumy parcia czynnego i oporu na przesunięcie, jaki stawia tarcie wewnętrzne wypełnienia kamiennego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Ale i ten zmniejszony odpór nie zawsze w pełni wystąpi. Gdyby w obliczeniu palisady wprowadzono do obliczeń całą jego wartość (nie mówiąc już o pełnej wartości odporu granicznego), otrzymano by nadmierne przeciążenie palisady siłami, które w rzeczywistości nie występują. Odpór bowiem jako reakcja wystąpi tylko w takiej wartości, jaka jest niezbędna dla zapewnienia równowagi.

Tylko część jego będzie zmobilizowana.
Ścisłe wyznaczenie wartości odporu rzeczywistego jest trudne (uprawnienia budowlane). Przybliżoną wartość można obliczyć na podstawie następującego rozumowania.
Odpór przejmie cały drugostronny napór fali, którego wykres zatem można odjąć od wykresu odporów. Ponadto dla zrównoważenia sił skupionych zaczepiających w górnym końcu palisady wystąpi pewna dodatkowa wartość odporu. Wykres tego dodatkowego odporu z uwagi na to, że odpór jest funkcją odkształcenia wypełnienia kamiennego, a odkształcenia w palisadzie, mającej charakter wspornika obciążonego w górnym końcu, największe będą właśnie u góry będzie miał w przybliżeniu kształt trójkąta o największej wartości u góry (mniej więcej w poziomie sił skupionych lub nieco niżej), a o wartości zerowej w punkcie przegięcia palisady w gruncie (program egzamin ustny).

Prawdopodobny będzie zatem wykres linią ciągłą, którego największą poziomą rzędną x wylicza się w przybliżeniu z warunku, by moment zginający w punkcie przegięcia ścianki (ok. 50 cm poniżej dna), spowodowany siłami skupionymi i rozpatrywanym odporem dodatkowym był równy zeru (opinie o programie).

Wartość siły wzbudzonej

Tak wyznaczony wykres odporu wzbudzonego, obejmujący także, jak wspomniano, wykres odpowiadający naporowi fali, powinien mieścić się w obrębie wykresu przedstawionego linią przerywaną i dla niego należy graficznie wyznaczyć moment zginający i głębokość wbicia palisady metodami (segregator aktów prawnych).

Zwykle odpór przyjęty jak wyżej i mieszczący się w granicach wyznaczonych na podstawie teorii jest wystarczający do zrównoważenia sił czynnych w danym układzie.
Wartość siły wzbudzonej przez falę napierającą na budowlę zależy także od sprężystości samej budowli lub jej podłoża. W podrozdziale tym podano również wzory na wartość pracy sprężystej o ogólnej budowie (dla stanu dwuwymiarowego).
Poniżej podamy kilka prostych przykładów budowli rozwiązanych omawianą metodą przez Jacoby’ego [16] (dla płaskiego stanu naprężeń) (promocja 3 w 1).
Siły działające na falochron są bądź skupione u góry (np. ciągnienie lin założonych na pachoły, działanie lodu itp.), bądź rozłożone na całą wysokość falochronu (fala). W tym drugim wypadku dzieli się wykresy tych sił na odcinki i zastępuje siłami skupionymi AP, oznaczone tu przez P1} P2…P„.

Tu podane będą ściśle za Jacobym wzory na wartości AAw, oznaczone tu przez Au A.2… An — sił wewnętrznych odpowiadających poszczególnym odcinkom, dla których obliczono odpowiednio cząstkową energię falowania.

Falochron masywny o przekroju prostokątnym, obciążony siłami poziomymi Pj—Pn, na podłożu sprężystym.
Sprawdzenia stateczności całości falochronu oraz (osobno) jego części masywnych (np. nadbudowy lub muru tworzącego uskok skarpy od strony portu).