Odporność ogniowa dachówki

Odporność ogniowa dachówki jest jednak ograniczona z uwagi na nieznaczną grubość materiału (ca 12 mm), co zmniejsza jego właściwości izolacyjne (program uprawnienia budowlane na komputer).
Eternit i łupek posiadają tę zasadniczą wadę, że będąc w stanie gorącym, a szczególnie polane wodą, pękają i odpryskują, co utrudnia akcję ratowniczą, gdyż odpryski mogą powodować poważne poranienia. Eternit falisty pod tym względem jest mniej niebezpieczny (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
1) Blacha żelazna dzięki dużemu przewodnictwu cieplnemu w odpowiednich okolicznościach (głownie, zerwane przewody elektryczne) może łatwo przenos.ć ciepło na konstrukcje drewniane i powodować pożar. W czasie pożaru blacha zwija się ,zaś przy znaczniejszych temperaturach stapia się, co utrudnia pracę straży pożarnych. Blacha falista nie zwija się, lecz pod wpływem odporności ogniowej nie różni się od blachy płaskiej.

Blacha cynkowa przy temperaturze ca 400° C - stapia się.
2) Tektura smołowcowa i papa bitumiczna zasadniczo są materiałami palnymi (temperatura zapalania się ca 350° C). Będąc odpowiednio konserwowane (tektura smołowcowa) materiały te stanowią dobrą, aczkolwiek znacznie słabszą niż dachówka i eternit, ochronę budynków przed ogniem i żarem, od zewnątrz (uprawnienia budowlane).
3) Słoma ugliniona stanowi materiał trudnopalny. Przeprowadzone próby wykazały, że na ogół dobrze opiera się ona działaniu ognia od wewnątrz budynku, gorzej natomiast od zewnątrz. Poza tym nie ma danych, jak długo impregnowanie zachowuje pod wpływem atmosferycznym swoją wartość. Problem stosowania jako materiału dekarskiego odpowiednio zaimpregnowanych mat słomianych z braku danych eksperymentalnych nie jest dotychczas rozstrzygnięty.

4) Słoma zwykła, gonty i dranice jako materiały palne nie powinny być stosowane. Zbiorowe pożary mają miejsce właśnie przede wszystkim.na skutek stosowania tych materiałów dekarskich (program egzamin ustny).
4) Materiały izolacyjne.
Przeznaczeniem materiałów izolacyjnych jest ograniczenie przewodności cieplnej elementów budowlanych (jak np. stropy, ściany itd.) oraz ew. ochrona materiałów nieogniochronnych przed działaniem ciepła o wysokiej temperaturze.

Pustaki szklane

Należy do nich przede wszystkim szkło budowlane. Odporność ogniowa szkła jako materiału jest uwarunkowana jego właściwościami.
Szkło budowlane przy temperaturze ca 500° C staje się lepkie, zaś przy 900-1000 C osiąga stan płynności i przy dłuższym odziaływaniu tych temperatur stapia się. Drugą słabą stroną szkła jest jego mała odporność na nagłe zmiany temperatury, pod wpływem których szkło pęka (opinie o programie).

Aczkolwiek istnieją specjalne gatunki szkła o wysokiej temperaturze topliwości i o większej wytrzymałości mechanicznej. to jednak nie mają one praktycznego zastosowania w budownictwie, gdyż są za drogie.
Poza tym dalszą wadę szkła stanowi jego mała odporność na przewodzenie ciepła. Jak wykazały doświadczenia wykonane z taflą szklaną o grub. 5 cm, temperatura po stronie zewnętrznej szkła dochodziła do 250-300° C przy temperaturze wewnętrznej (w piecu) ca 800° C i do 400-500° C od zewnątrz przy temperaturze w piecu okołc 1000° C. Przy pustaku szklanym o grub. 12 cm w ostatnim wypadku została zanotowana po stronie zewnętrznej temperatura ca 350° C (segregator aktów prawnych).

Wszelkiego rodzaju pustaki szklane z wkładkami z drutu lub bez nich posiadają dużą wytrzymałość mechaniczną, szczególnie będąc ujęte w szprosy żelazo-betonowe. Posiadają one też największą odporność ogniową wśród innych gatunków szkła budowlanego; najmniej deformują się, aczkolwiek w rezultacie ulegają zniszczeniu przy dłuższym oddziaływaniu ciepła o wysokiej temperaturze.
Jak wykazały doświadczenia, szkło tego rodzaju utrzymywało swoją zewnętrzną powierzchnię w ciągu prawie 90 minut próby, aczkolwiek powierzchnia wewnętrzna, wystawiona na bezpośrednie działanie ciepła, wytopiła się (promocja 3 w 1).

Szkło drutowe (Moniera) przy grub. 6-8 mm posiada dosyć znaczną wytrzymałość mechaniczną. Szyby ze szkła drutowego, będąc zarysowane lub pęknięte, pozostają nadal dy- moszczelne. Wytrzymałość ich na ogół jest tym większa, im są mniejsze ich wymiary. Normalne szkło drutowe jest mało przezroczyste; większą przezroczystość posiada drutowe szkło lustrzane, obustronnie polerowane.