Określenie poziomu jakości technologicznej

Prawidłowe określenie poziomu jakości technologicznej projektów budowli z prefabrykowanych elementów betonowych i żelbetowych wiąże się z:

1. ustaleniem wymagań technologiczności aktualnych dla danego okresu realizacji obiektu lub obiektów,
2. szczegółowym rozeznaniem warunków produkcyjnych, w których będą wytwarzane, transportowane i montowane prefabrykaty,
3. dobrą znajomością przebiegu procesów, operacji i czynności roboczych,
4. ustaleniem odpowiedniego zestawu kryteriów, według których będzie dokonywana analiza poziomu jakości technologicznej,
5. przyjęciem lub opracowaniem właściwej metody oceny (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jest to ogólny model oceny, który może być odpowiednio rozbudowywany i korygowany w dostosowaniu do aktualnych potrzeb, posiadanych informacji oraz zakresu i rodzaju analizy technologiczności. W kolejnych rozdziałach książki zostaną omówione podstawowe elementy tego modelu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jednym z podstawowych ograniczeń ilościowego rozwoju budownictwa są nakłady robocizny w zapleczu produkcyjnym i na budowie. Niezbędny wzrost zadań w budownictwie, dyktowany społecznymi potrzebami, wskazuje na konieczność szukania i stosowania rozwiązań budowlanych o małej pracochłonności. Spełnienie tego wymagania z punktu widzenia technologicz- ności osiąga się zwykle przez:

1. zainicjowanie nowych metod budowania,
2. dobór odpowiedniej metody budowania,
3. ustalenie właściwej koncepcji konstrukcyjnej budowli,
4. odpowiednie rozwiązania techniczne (uprawnienia budowlane).

Zróżnicowana pracochłonność zadań

Zainicjowanie nowej metody budowania, szczególnie w przypadku budownictwa uprzemysłowionego, wiąże się zwykle z koniecznością przygotowania odpowiedniego zaplecza produkcyjnego (program egzamin ustny). Dobór metody z istniejących metod budowania wymaga natomiast uwzględnienia aktualnych możliwości zaplecza produkcyjnego i jest uwarunkowany wieloma czynnikami, a przede wszystkim:

• racjonalną odległością zaplecza produkcyjnego od obsługiwanych przez nie budów,
• wielkością i koncentracją zadań budowlanych,
• rodzajem środków transportowych i warunkami komunikacyjnymi,
• rodzajem maszyn i urządzeń montażowych (opinie o programie).

Ustalenie właściwej koncepcji konstrukcyjnej oraz ustalenie odpowiednich rozwiązań technicznych elementów budowlanych, ich połączeń itp. zależy głównie od zespołów projektowych. Zróżnicowana pracochłonność zadań budowlanych o takich samych rozwiązaniach przestrzenno-funkcjonalnych, o identycznych walorach techniczno-użytkowych w określonej metodzie budowania, o zbliżonych lub identycznych warunkach organizacji budowy - świadczy o zróżnicowanym poziomie technologiczności rozwiązań budowlanych i o różnym spełnianiu wymagań w zakresie technologiczności (segregator aktów prawnych). Wpływ na racjonalne nakłady robocizny z punktu widzenia technologiczności ma wiele czynników. Do najistotniejszych można zaliczyć:

1. w produkcji
2. kształt, ukształtowanie obrzeży i powierzchni prefabrykatów,
3. rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe prefabrykatów,
4. stopień wykończenia i gotowość montażowa prefabrykatów,
5. sposób wymiarowania elementów prefabrykowanych,
6. możliwość powtarzalności operacji i procesów roboczych,
7. sposób kształtowania zbrojenia,
8. w składowaniu i transporcie
9. niezbędny tabor transportowy do przewozu prefabrykatów,
10. przystosowanie elementów do skrajni drogowych,
11. ukształtowanie powierzchni podporowej elementów na środkach transportowych i placach składowych,
12. jednorodność podwieszania elementów w trakcie ich transportu,
13. w montażu,
14. jednorodność urządzeń montażowych i zaczepów do urządzeń w elementach,
15. sposób osadzania prefabrykatów w budynku,
16. prostota wykonania złączy,
17. liczba wszystkich złączy w budynku,
18. gotowość po montażowa budynku,
19. ilość materiałów do przewozu i wbudowania,
20. jednorodność technologiczna konstrukcji i metod realizacji budynku,
21. powtarzalność operacji i procesów wznoszenia budynku,
22. stateczność i pewność konstrukcji w czasie montażu budynku,
23. przystosowanie konstrukcji do różnych warunków atmosferycznych podczas wznoszenia budynków,
24. jednolitość typów i odmian elementów prefabrykowanych (promocja 3 w 1).