Oleje i smary

Na powierzchni metalu mogą występować następujące szkodliwe zanieczyszczenia:
- zgorzelina, rdza, wilgoć, oleje i smary, emulsje olejowe, kurz, pył, żużel i topniki z procesu spawania, sole nieorganiczne i organiczne, mydła, kwasy i alkalia, stara powłoka malarska, masa formierska, resztki wapna traserskiego i kredy oraz inne zanieczyszczenia (np. grafit, pasty szlifierskie i polerskie) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wszystkie te zanieczyszczenia powinny być usunięte z powierzchni metalu przed malowaniem, gdyż ich obecność pod pokryciem malarskim powoduje ujemne skutki, jak:
- zmniejszenie własności ochronnych pokrycia, a przez to skrócenie okresu działania ochronnego,
- niewysychanie pokrycia,
- zmniejszoną przyczepność powłoki,
- powstawanie korozji podpowłokowej,
- zmniejszenie gładkości pokrycia,
- powstawanie pęcherzy,
- pękanie i łuszczenie się pokrycia,
- odpadanie pokrycia od podłoża (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Skutki te mogą występować pojedynczo lub łącznie w zależności od rodzaju zanieczyszczeń nie usuniętych z powierzchni metalu oraz użytego zestawu malarskiego.
Jedną z podstawowych czynności w technologii malowania, która decyduje jakości powłoki malarskiej i jej późniejszej trwałości, jest przygotowanie powierzchni metalu przed malowaniem. Koszty oczyszczania powierzchni przewyższają w niektórych przypadkach koszty materiału malarskiego i robocizny samego malowania. Niemniej jednak niewłaściwe przygotowanie powierzchni metali odbija się tak niekorzystnie na jakość wymalowania, że niewykonanie wymaganego oczyszczenia staje się ekonomicznie nieuzasadnione, a nieraz wręcz niedopuszczalne i szkodliwe (uprawnienia budowlane).

Powłoka ochronna spełnia tylko wtedy swoje zadanie i chroni metal przed korozją, gdy jest nałożona na dobrze przygotowaną powierzchnię. Dlatego też proces przygotowania powierzchni do malowania jest jedną z podstawowych zasadniczych czynności w technologii zabezpieczania przed korozją metali za pomocą powłok ochronnych.

Oczyszczanie wstępne

Proces przygotowania powierzchni metali do malowania można podzielić na trzy etapy:
- oczyszczanie wstępne,
- oczyszczanie właściwe,
- oczyszczanie ostateczne (program egzamin ustny).

Oczyszczanie wstępne sprowadza się do usuwania z powierzchni wszelkich zanieczyszczeń powierzchniowych, a przede wszystkim pyłu, kurzu, olejów, smarów, a czasem również błota, szlamu i elektrolitów w celu obnażenia rdzy i zgorzeliny. W przypadku oczyszczania konstrukcji podlegającej renowacji, sprowadza się ono również do częściowego lub całkowitego usunięcia starego pokrycia malarskiego (opinie o programie).
Oczyszczanie właściwe sprowadza się do usunięcia z powierzchni rdzy i zgorzeliny oraz nadania im chropowatości.
Oczyszczanie ostateczne polega na usuwaniu resztek pyłów, kurzu i wilgoci, a czasem - w przypadku wtórnego zanieczyszczenia powierzchni - do usuwania rdzy nalotowej i miejscowych zatłuszczeń. Zagadnienie właściwego przygotowania powierzchni przed malowaniem reguluje norma PN-63/H-04607.

Powierzchnię stali konstrukcyjnej przeznaczonej dla nowych konstrukcji przed jej oczyszczaniem klasyfikuje się zgodnie z barwnymi wzorcami następująco:
A - powierzchnia pokryta całkowicie niebieskawoszarą warstwą zgorzeliny. Dopuszczalne rdzawe plamki oraz rdzawe punkty korozji;
B - powierzchnia pokryta niebieskawoszarą warstwą zgorzeliny oraz rdzą pokrywającą nie więcej niż 70% powierzchni całkowitej.
C - powierzchnia pokryta rdzą więcej niż 70% powierzchni całkowitej (segregator aktów prawnych).

Do wykonywania obiektów pracujących w atmosferze agresywnej (chemicznej i nadmorskiej) zaleca się stosowanie stali mających przed oczyszczeniem stan powierzchni sklasyfikowany jako A lub B.
Stosowanie stali silnie skorodowanej, sklasyfikowanej jako C, wymaga oczyszczenia przez śrutowanie lub piaskowanie (promocja 3 w 1).. Jeśli dysponuje się tylko możliwością oczyszczania przez szczotkowanie, młotkowanie, szlifowanie lub skrobanie, stosowanie takich stali jest niekorzystne, gdyż wymienione metody nie zapewniają oczyszczania niezbędnego dla trwałości powłoki.