Osady ścieków przemysłowych

Najważniejszym czynnikiem korozyjnym jest zawartość wilgoci w glebie. W gruntach zupełnie suchych nie następuje niszczenie metalu. Niebezpieczeństwo korozji rośnie z ilością wilgoci w glebie aż do momentu, gdy zawartość wody jest tak duża, że hamuje dopływ tlenu. Dla większości gleb maksymalna korozja występuje przy zawartości 10-12% wilgoci (program uprawnienia budowlane na komputer).

Podobnie jak dla innych elektrolitów na szybkość korozji w glebie duży wpływ ma napowietrzenie gleby, wartość pH wody, zawartej w glebie, lub samej gleby, skład chemiczny gleby, a zwłaszcza zawartość dwutlenku węgla, kwasów organicznych i fenoli, stężenie rozpuszczonych soli, występowanie zanieczyszczeń i substancji obcych, jak osady ścieków przemysłowych, komunalnych i in., nawozów naturalnych i sztucznych, żużla, odpadów przemysłowych itp. Szczególne niebezpieczeństwo stanowi występowanie w glebie naturalnych wód mineralnych, które zwykle zawierają znaczne ilości dwutlenku węgla i innych czynników agresywnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Stopień agresywności gleby jest zwykle oceniany na podstawie jej konduktywności (przewodności właściwej) lub jej rezystywności (oporności właściwej). Ogólnie biorąc, przyjmuje się, że w gruntach o rezystywności rzędu powyżej 5000 om • cm niebezpieczeństwo korozji jest niewielk^;e, natomiast gleby o rezystywności poniżej 500 om • cm są bardzo agresywne (uprawnienia budowlane).

Korozyjność gleby nie zawsze jednak jest jednoznacznie określona przez jej rezystywność, gdyż np. w glebach kwaśnych zależność ta nie jest wyraźna i gleby takie są zawsze uważane za agresywne.

Ponadto bardzo niebezpieczna może być zmiana wartości rezystywności gleby w sąsiednich obszarach, ponieważ może wówczas powstać makroogniwo (geologiczne) o znacznej nawet mocy, przez co korozja będzie znacznie przyspieszona. Podobne makro- ogniwa mogą powstawać przy lokalnych różnicach napowietrzenia gleby, przy jej niejednorodności, nierównomiernym rozkładzie różnych substancji w glebie (ponieważ wpływa to na nierównomierny dopływ tlenu i dwutlenku węgla)(program egzamin ustny).

Prądy błądzące

Pewna część przypadków korozji może być ponadto powodowana przez działanie siarkowodoru powstałego w glebie wskutek działania bakterii beztlenowych redukujących siarczany. Podobne przypadki takiej korozji biologicznej (mikrobiologicznej) są spotykane dość często, zwłaszcza dla żelaza, ale również i dla betonu, a także materiałów kamiennych, gumy i metali nieżelaznych (opinie o programie).

Ogólnie biorąc, gruntami o najbardziej niebezpiecznym stopniu agresywności korozyjnej są gleby żyzne, torfowe, wapienne oraz grunty zanieczyszczone, zwłaszcza muły i osady ze ścieków przemysłowych. Natomiast glebami o małej agresywności korozyjnej są grunty piaszczyste i piaszczysto-gliniaste. Bardzo istotny wpływ na zwiększenie korozyjnego oddziaływania dowolnej gleby może mieć przepływający przez ziemię prąd stały, zwłaszcza tzw. prądy błądzące (segregator aktów prawnych).

Przez nazwę „prądy błądzące” rozumiane są ogólnie prądy elektryczne płynące swobodnie w ziemi. Mogą być one powodowane przez pewne zjawiska fizyczne zachodzące w ziemi (tzw. prądy telluryczne), ale praktyczne znaczenie mają jedynie prądy odgałęziające się z niedostatecznie izolowanych urządzeń elektrycznych do środowiska elektrolitycznego.

Korozja powodowana prądami błądzącymi ma znaczenie praktyczne właściwie tylko wtedy, gdy ich źródłem są urządzenia prądu stałego, korozja powodowana bowiem prądami przemiennymi ma charakter specjalny i występuje tylko w niektórych warunkach. Źródłem prądów błądzących są przede wszystkim sieci szynowe tramwajów i kolei elektrycznych (promocja 3 w 1). Odgałęzione z szyn prądy płyną przez ziemię różnymi drogami (stąd ich nazwa „błądzące”), część prądu może przedostawać się do rozmaitego rodzaju konstrukcji metalowych ułożonych w ziemi, jeżeli nie są one całkowicie odizolowane od gruntu.