Otulenie marek

W budynku ze ścianami z elementów scalonych zauważono odpadanie faktury zewnętrznej. Poza tym dokonano wielu odkrywek do zbrojenia. Odkrywkę nr 1 wykonano na złączu dwu płyt, wypełnionym od zewnątrz zaprawą (program uprawnienia budowlane na komputer). W miejscu połączenia zaprawy z betonem komórkowym widoczna była rysa. Po odkryciu złącza stwierdzono, że pręt zbrojeniowy dospawany był do stalowej marki z płaskownika, a ta z kolei przy- spawana do blachy stalowej. Marki i pręt nie były pokryte powłoką, a ich cała powierzchnia była pokryta osadami rdzy brunatno-czerwonej, mocno przylegającej do metalu, lekko pylącej pod palcami. Otulenie marek i pręta zaprawą było dobre.

W odkrywce nr 2 sprawdzono stan pręta pionowego na długości ok. 15 cm. Stwierdzono, że pręt był pokryty całkowicie powłoką ochronną. Powłoka była jednak cienka, żółtawa, krucha i odspajała się wraz z betonem komórkowym przy jego odbijaniu. Pod powłoką powierzchnia była całkowicie pokryta osadami rdzy brunatno-czerwonej, miejscami jaśniejszej. Wskazuje to na powstawanie tych osadów w warunkach dopływu wilgoci i tlenu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W innym budynku widoczne były pręty zbrojenia płyt nie otulone betonem komórkowym. Wykonano tam kilka odkrywek, jedną z nich w płycie podokiennej na złączu płyt. Cienki pręt poprzeczny odkryty na długości 15-18 cm pokryty był całkowicie powłoką. Grubość powłoki wynosiła 1,0-1,5 mm, była ona twarda i o dobrej przyczepności do zbrojenia. Przy odkuwaniu betonu komórkowego powłoka nie odpadała z otuliną, tylko pozostawała na pręcie. Pod powłoką występowały nieliczne plamy rdzy brunatno-czerwonej o zwartej strukturze (uprawnienia budowlane). W tym samym budynku, lecz w innej odkrywce, tj. w złączu na ścianie północnej, stwierdzono, że otulina zbrojenia betonem wynosiła 28-32 mm. Złącze wykonane było prawidłowo i całkowicie zabetonowane.

Powłoka na zbrojeniu

Powłoka na zbrojeniu była cienka i dość krucha. Przyczepność powłoki do zbrojenia okazała się nieznaczna. Pręty zbrojenia były dość znacznie skorodowane, osady rdzy występowały na ok. 50% powierzchni pręta. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono m. in., że stal zbrojeniowa w tych elementach z betonu komórkowego jest niedostatecznie zabezpieczona przed korozją (program egzamin ustny). W większości badanych budynków już zapoczątkowana korozja zbrojenia będzie się nadal rozwijała. Szybkość postępu korozji będzie zależna od zawilgocenia betonu komórkowego. W budynkach tych wykonano prace naprawcze ścian zewnętrznych, na skutek których budynki te otrzymały nowe faktury zewnętrzne. Wydaje się jednak, że ściany te nie będą miały trwałości równej przewidywanej trwałości budynku (opinie o programie). Konieczne więc będzie ustalenie cykli okresowych kontroli stanu technicznego tych ścian i opracowanie sposobów napraw niszczących się elementów i metod ich wymiany w przyszłości. Omówione usterki powstały podczas produkcji płyt z betonu komórkowego oraz w czasie transportu i składowania elementów, a także przy montażu budynków.

W jednym z osiedli przyjęto układ poszczególnych budynków mieszkalnych w formie ciągłej, ze wspólną galerią łączącą te budynki, rozmieszczone po obu jej stronach (segregator aktów prawnych). Na pewnym odcinku budynki usytuowane są ,,na zakład”. Do komunikacji pionowej przewidziano klatki schodowe wysunięte poza galerię. Klatki schodowe oraz szyby dźwigowe zaprojektowano jako obiekty nie ogrzewane. W czasie eksploatacji budynków wystąpiły zacieki na żelbetowych ekranach (balustradach), na powierzchni czołowej i dolnej stropów galerii oraz na powierzchni ram stanowiących konstrukcję nośną dla galerii. Zacieki te spowodowały zabrudzenia na powierzchni ekranu i niszczenie tynku na stropie galerii oraz na powierzchni czołowej i dolnej galerii (promocja 3 w 1). Przyczyną występujących zacieków jest woda deszczowa ściekająca ze stropu galerii z wyższych kondygnacji, która wydostaje się np. przy schodkach na galerii lub stalowymi ceownikami stanowiącymi ,,żygacze”.