Otwór wiertniczy

Grunty zwarte wymagają uprzedniego rozluźnienia, czego dokonuje się za pomocą różnych świdrów udarowych (płaskich, krzyżowych itp.), po czym dopiero urobek można wybierać za pomocą łyżki (program uprawnienia budowlane na komputer).
W wypadkach szczególnych grunt można rozluźniać również za pomocą małych ładunków materiałów wybuchowych, umieszczonych poniżej końca rury. Musi tego dokonywać fachowiec, gdyż nietrudno przy tym uszkodzić rurę lub uprzednio wykonane pale (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Gdy otwór wiertniczy doprowadzono już do przewidywanej głębokości, można go u dołu rozszerzyć za pomocą specjalnych przyrządów lub materiałów wybuchowych. Uzyskuje się w ten sposób przestrzeń potrzebną do wykonania rozszerzonej podstawy pala. Przestrzeń tę wypełnia się betonem i w niektórych typach pali ubija się za pomocą specjalnego ubijaka.
Gdy grunt jest sypki, gruboziarnisty i przyjmuje zastrzyki cementowe, można podstawę pala wykonać lub poszerzyć również za pomocą zastrzyków cementowych. W gruntach o drobniejszych porach zastrzyki mogą być tylko krzemianowe (uprawnienia budowlane).
Materiał zastrzykiwany po stężeniu wiąże dolny koniec pala z otaczającym gruntem w jedną całość.

Podobnie przez zastosowanie takich zastrzyków, można i przy tzw. palach wiszących, tj. nie dochodzących do warstw wytrzymałych, lecz jedynie utrzymujących się w gruncie dzięki oporom tarcia o pobocznicę, uzyskać dodatkowe związanie pala z otaczającym go gruntem na całej jego długości. Po wykonaniu otworu wiertniczego wypełnia się go betonem, stosując różne sposoby i ubija beton, podciągając równocześnie rurę (program egzamin ustny).
Gdy betonowanie to następuje w wodzie gruntowej, należy w celu zabezpieczenia cementu przed wypłukiwaniem albo betonować w specjalnych wiaderkach otwierających się dopiero z chwilą dotknięcia wiadrem dna otworu, albo też wyprzeć wodę sprężonym powietrzem, a beton wprowadzić pod jeszcze większym ciśnieniem (pale Wolfsholza), lub też wreszcie wprowadzić beton za pomocą pompy.
Pierwszy sposób charakterystyczny jest dla pali Straussa, drugi dla tzw. pali pneumatycznych, trzeci stosowany bywa do różnych typów pali (opinie o programie).

Betonowanie

Betonowanie odbywa się, podobnie jak w palach Franki stopniowo, w ten sposób, że na zmianę wrzuca się do rury beton i ubija go, po czym rurę się podciąga na taką wysokość, aby pozostawał w niej jeszcze dostatecznie wysoki słup betonu, który ma zapobiegać przedostawaniu się gruntu lub wody do wnętrza rury.
W palach wykonywanych za pomocą sprężonego powietrza ciśnienie powietrza samo wypiera rurę, podnosząc ją, tak że konieczne jest zwykle jej kotwienie i hamowanie, aby ruch jej nie był zbyt gwałtowny.

Beton można ubijać albo ubijakiem (np. pale Straussa), albo przez wibrowanie. W palach pneumatycznych, zdaniem niektórych inżynierów, rolę ubijaka odgrywają zmiany ciśnienia powietrza od małych do dużych. Należy przestrzec przed zbyt dużym ciśnieniem (najwyżej do 10 atm), gdyż w takim wypadku woda płynąca przez beton może wypłukać cement.
Pale omawianego typu można wykonywać również jako ukośne z pochyleniem do 55° (segregator aktów prawnych).

Wiercenie, w przeciwieństwie do wbijania rury, nie wywołuje żadnych wstrząsów. Wstrząsy wywoływane ubijaniem betonu są tak nieznaczne, że praktycznie również nie wchodzą w rachubę. Omawiane pale mogą być stawiane w bezpośrednim sąsiedztwie, a nawet wewnątrz istniejących budynków, bez niebezpieczeństwa powstawania rys i osiadania ścian. W dodatku pale te można wykonywać w dowolnie bliskiej odległości od siebie, nawet w styk, bez obawy zniszczenia pali sąsiednich.
Przez wiercenie uzyskuje się dobrą znajomość gruntu. Można przy tym pobierać próbki nie naruszone, których zbadanie w laboratorium dostarcza dane potrzebne do określenia nośności (promocja 3 w 1).

Struktura gruntu w otoczeniu pali pozostaje nie naruszona (jeżeli wydobywanie gruntu w materiałach sypkich dokonywane było ostrożnie).
Długość pali jest praktycznie nieograniczona, gdyż wiercenia można prowadzić w granicach potrzeb fundamentowych na dowolną głębokość i może być dostosowana do układu gruntu przy każdym oddzielnym palu.