Pale i brusy drewniane

Pale i brusy drewniane dostarcza się pod kafary pracujące na wodzie najczęściej drogą wodną przez spławianie. Do kafarów pracujących na lądzie podwozi się je zwykle wózkami wąskotorowej kolejki roboczej, z podręcznego zaś składu można pale okrągłe przetaczać po prostu ręcznie na poziomo ułożonych belkach. Podnoszenie pala drewnianego do kafara odbywa się za pomocą wciągarki kafarowej i liny, którą obwiązuje się głowę pala (program uprawnienia budowlane na komputer).
Pale i brusy stalowe oraz żelbetowe muszą być podstawiane do kafarów przy użyciu wózków, dźwignic lub promów. Wózki i dźwignice stosowane do pali żelbetowych omówione były w podrozdziale 3.4; mogą one również służyć do elementów stalowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pale i brusy stalowe można, podobnie jak i drewniane, podnosić przy użyciu wciągarki kafarowej, przy czym linę zaczepia się hakiem bądź o otwór wywiercony w końcu każdego brusa, bądź też o specjalne, przykręcane uchwyty. Na mniejsze pale i brusy zakłada się pętlę liny, pod którą podsuwa się podkładki drewniane, mające zapobiec ślizganiu się liny po gładkiej powierzchni stali (uprawnienia budowlane).
Podnoszenie pali żelbetowych wymaga znacznych ostrożności ze względu na kruchość materiału. Ponadto w czasie podnoszenia pal nie może być poddany naprężeniom, które by przekraczały jego wytrzymałość i mogły spowodować choćby bardzo drobne pęknięcia. Dlatego też pale żelbetowe podstawia się pod kafar za pomocą wciągarki kafarowej i wózków. Mogą być przy tym zastosowane różne sposoby.

W pierwszym wypadku podwozi się pal pod kafar na dwu wózkach tak, aby kierownice kafara znalazły się mniej więcej w połowie odległości pomiędzy wyznaczonymi według projektu uchwytami do podnoszenia pali.
Potem o górny uchwyt zaczepia się hak liny podnoszącej, o dolny hak drugiej liny kafara i pal się podnosi, a wózki odstawia. Pal powinien przejść z położenia poziomego, nie dotykając końcem ziemi, w położenie pionowe, po czym może być opuszczony.

Pal podnoszony

W drugim wypadku dolny koniec pala opiera się na wózku lub specjalnej podstawce na kółkach, natomiast górny koniec, uchwycony w miejscu przewidzianym w projekcie, podnoszony jest za pomocą liny wciągarką kafarową. W miarę podnoszenia pala wózek z jego dolnym końcem zbliża się do kierownic kafara (program egzamin ustny).
Podstawianie pali do kafara pływającego przy palach drewnianych i stalowych jest takie samo jak i przy pracy kafarem lądowym, z tym tylko, że pale przywozi się na promie lub spławia wodą.

Podobnie jak i na lądzie, podnoszone są także pale żelbetowe, dla których obsługi jednak potrzebna jest zwykle specjalna dźwignica zmontowana na promie kafara pływającego.
Pal podnoszony jest z promu do położenia pionowego przy pomocy dźwignicy. Dodatkowym urządzeniem jest dębowy legar na krawędzi promu, pozwalający na obrót podnoszonego pala do pionu (opinie o programie).
Pal lub brus stojący przy kafarze musi być przymocowany do jego świec w taki sposób, aby umocowanie to nie przeszkadzało pogrążaniu się pala w grunt.

Pale umocowuje się przede wszystkim u góry, przy głowie i u dołu, dłuższe zaś jeszcze raz lub kilka razy w miejscach pośrednich (segregator aktów prawnych).
Umocowanie górne u mniejszych pali, zwłaszcza drewnianych, następuje zwykle przy pomocy sznura i dźwigni, pale większe oraz żelbetowe przymocowuje się przy pomocy przy trzy my waczy ślizgowych (tzw. „pełzaków”), których szczegóły, a które zakłada się w odległości ok. 70 cm od wierzchu pala. W miarę wbijania pala przytrzymywacze te przesuwają się wraz z nim wzdłuż kierownic.

Brusy stalowe również przytrzymuje się za pomocą podobnych „pełzaków”, które dostosowane są do kształtów brusów. Można je również przytrzymywać łańcuchami opasującymi brus i kierownice poprzez podkładki drewniane. Bardzo długie brusy wymagają jeszcze dodatkowego prowadzenia ich głowy za pomocą lin stalowych. U dołu pale przytrzymuje się linami lub łańcuchami, ścianki szczelne zaś prowadzone są zawsze w kleszczach (promocja 3 w 1).