Dynamometr pierścieniowy

Podstawową częścią aparatu trójosiowego ściskania jest klosz ciśnieniowy przystosowany do umieszczenia w nim, w powłoczce gumowej, cylindrycznej próbki gruntu o średnicy 38 mm lub 65 mm i wysokości w pierwszym przypadku 76 mm i w drugim 130 mm. Po wstawieniu próbki do klosza wypełnia się go płynem (wodą, rzadziej gliceryną) (program uprawnienia budowlane na komputer). Klosz ciśnieniowy połączony jest z pompką, przy pomocy której można wytworzyć w kloszu ciśnienie hydrostatyczne p, przekazywane na próbkę przez płyn. Przy badaniach wg systemu II i III przy tym ciśnieniu odbywa się konsolidacja próbki (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wielkość tego ciśnienia mierzy się przy pomocy manometrów.

Aparat zaopatrzony jest w dynamometr pierścieniowy, który pozwala zmniejszyć siłę pionową, przekazywaną na próbkę gruntu przez tłoczek pionowy i przyłożoną do górnej metalowej perferowanej płytki ograniczającej próbkę. Próbka jest ustawiona na podstawce z filtrem. Filtry umożliwiają wyciskanie wody w procesie konsolidacji próbki (uprawnienia budowlane). Natomiast przy badaniach wg systemu I (badania szybkie) odpływ wody z próbki nie może mieć miejsca dlatego na przewodach odprowadzających wodę musi być koniecznie umieszczony zawór zamykający. Stanowi on nieodzowną część aparatu trójosiowego ściskania (program egzamin ustny).

Istotne znaczenie ma szczelność zaworów i połączeń aparatu. Dotyczy to szczególnie prowadnicy tłoczka przekazującego obciążenie na próbkę. Dla zapobieżenia spadkowi ciśnienia w kloszu w czasie badań powolnych, wymagających konsolidacji próbki przy stałym ciśnieniu p, stosuje się specjalne przyrządy do utrzymywania stałego ciśnienia w kloszu (opinie o programie).

Poziom rtęci

Do pomiaru ciśnienia wody w porach próbki w czasie badań stosuje się urządzenie schematycznie. Woda znajdująca się w porach gruntu przy wszechstronnym ściskaniu próbki znajduje się pod ciśnieniem i przekazuje to ciśnienie na rtęć w kapilarze, zanurzonej z kolei w naczyniu z rtęcią. Przed rozpoczęciem badania manometr rtęciowy podłączony do naczynia z rtęcią w której jest zanurzona kapilara, wskazuje ciśnienie zero i w kapilarze menisk słupa rtęci znajduje się na jakimś przyjętym poziomie zerowym (segregator aktów prawnych). Z chwilą rozpoczęcia badania tj. z chwilą wywarcia dodatkowego nacisku na słup rtęci w kapilarze, aby nie dopuścić do wypływania wody z próbki, poziom rtęci w zerowym wskaźniku ciśnienia należy utrzymać w stałym położeniu. Służy do tego specjalna pompka podłączona do przewodu łączącego zerowy wskaźnik ciśnienia z manometrem rtęciowym. Wskazania tego manometru podają wielkość ciśnienia wody w porach gruntu. Dla uzyskania dostatecznie wiarogodnych wyników przy tego typu badaniach należy zbadać przynajmniej trzy próbki, przy czym wszystkie trzy próbki powinny mieć jednakową wilgotność i porowatość.

System II. Badania szybkie po konsolidacji gruntów nasyconych i częściowo nasyconych wodą należy wykonywać zawsze z pomiarem ciśnienia wody w porach gruntu i parametry wytrzymałościowe gruntu (pic określać na podstawie naprężeń efektywnych. Stosują się te badania do wszystkich rodzajów gruntów. Dla określenia parametrów (p i c należy użyć do badań przynajmniej 3 próbki i skonsolidować je w kloszu ciśnieniowym przy ciśnieniu hydrostatycznym p, jednakowym dla wszystkich próbek (promocja 3 w 1).

W pewnym szczególnym przypadku może być ono równe naprężeniu wywołanemu przez pierwotne obciążenie geologiczne q_s panujące na głębokości z poniżej powierzchni terenu w miejscu z którego została pobrana próbka. Po zakończeniu procesu konsolidacji należy zamknąć zawór na przewodzie doprowadzającym wodę do próbki (odizolować próbkę) i zgnieść trzy próbki przy następujących ciśnieniach bocznych: pierwszą próbkę przy o₃<p‘, drugą ju zy ct₃ = p i trzecią przy a₃ > p. Jeżeli przy zgniataniu próbek 2 i 3 nie będzie mierzone ciśnienie wody a w porach gruntu to otrzyma się obwiednię kół Mohra. Natomiast przy przejściu na naprężenia efektywne wykres będzie miał postać.