Pas łukowy

Konstrukcje te są bardzo lekkie; przy rozpiętość. 15-24 m uzyskuje się zużycie betonu 1,2-2,4 cm/m2, stali sprężającej 0.9-1,9 kG/m2 oraz uzbrojenia pomocniczego 1,7-3,5 kG/m2; przy rozpiętości dźwigara 15 m ciężar jego wynosi ok. 2,5 T. Inny przykład dźwigara ażurowego wykonanego w Holandii w Bevervijs (program uprawnienia budowlane na komputer).

Składany z segmentów wiązar w kształcie łuku o rozpiętości ok. 22 m, ma sprężony pas łukowy oraz ściąg. Stosowane bywają również dźwigary o odmiennym od wyżej omówionych ustroju statycznym. Przykładem mogą być zastosowane w Finlandii wiązary o ustroju trójprzegubowym ze ściągiem. Konstrukcję ich i sposób sprężania belek pasa górnego. Ściąg składa się z szeregu kolejno ułożonych segmentów połączonych przez sprężenie. Belki sprężone mogą być stosowane nie tylko jako elementy nośne główne lecz również drugo-, trzeciorzędne itd. Tak przedstawia dach dwuspadowy o konstrukcji tradycyjnej (dla dachów drewnianych) z zastosowaniem krokwi sprężonych. Najczęściej stosuje się je oczywiście w przekryciach o większej rozpiętości. Na uwagę zasługują m. in. elementy o gabarycie trójkątnym bezpośrednio podtrzymujące pokrycie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przekrycia z elementami prefabrykowanymi sprężonymi są również stosowane w tych przypadkach, gdzie z reguły mamy do czynienia z dużymi rozpiętościami. Między innymi do takich konstrukcji należą hangary. Oprócz konstrukcji przekrycia zasadniczą rolę grają w nich dźwigary bramowe, na ogół o znacznej rozpiętości (uprawnienia budowlane). Przekrój hangaru w Northolt. Wykonano tam główne sprężone dźwigary przekrycia o rozpiętości 33,5 m, jak również dźwigar bramowy o rozpiętości 45,7 m. Belki dachowe mają przekrój teowy o wąskich środnikach wzmocnionych żeberkami poprzecznymi; grubość środnika wynosi 10 cm przy wysokości dźwigara 1,83 m. Belki te są zespolone przez sprężenie z prefabrykowanych segmentów długości 2,13 m sprężenie podłużne wykonano za pomocą 8 kabli Freyssineta 12 0 5 mm dźwigar, długości ok. 35 m waży zaledwie 27 T (umożliwia to transport  nowy dźwigami typu Derrick). Dźwigar bramowy ma przekrój skrzynkowy o wymiarach 4,26×1,60 m, grubość ścianek wynosi tu 10,2 cm (program egzamin ustny).

Uzbrojenie dźwigara

Sprężenia dokonano za pomocą 41 kabli Freyssineta 12 0 5 mm, z czego w ściankach przyjęto 2×17 kabli. Na tym dźwigarze opiera się suwnica (od strony wewnętrznej) oraz dach zewnętrzny poprzez elementy poprzeczne o grubości 25 cm, rozmieszczone w odstępach 4,57 m. Konsole te służą jednocześnie do stężenia poprzecznego dźwigara oraz do podwieszenia prowadnicy bramy hangaru. Uzbrojenie dźwigara zasadniczego przeprowadzone jest przez specjalne otwory w omówionych elementach (opinie o programie). Inny przykład zastosowania elementów sprężonych stanowi hangar w Helsinkach. Widoczne tu łukowe dźwigary bramowe mają rozpiętość po ok. 80 m.

W dźwigarach tych sprężone są wieszaki pionowe oraz ściąg poziomy. Sprężone są również dźwigary poprzeczne, stanowiące konstrukcję przestrzenną w kształcie litery V o górnych pasach łukowych. Były one składane z segmentów prefabrykowanych, sprężane na ziemi i później podnoszone (segregator aktów prawnych). Zastosowano również sprężone płyty pokrycia dachu. Innym przykładem jest hangar w Gatwick, 53 Konstrukcje sprężone w którym zastosowano dźwigary drugorzędne o rozpiętości ok. 30 m o pasach poziomych, również o ustroju przestrzennym w kształcie V. Uderzająca jest lekkość i ażurowość konstrukcji. Charakterystyczną metodą montażu takich konstrukcji jest łączenie poszczególnych segmentów przez sprężenie.

Inną dziedziną specjalną, gdzie w rachubę wchodzą znaczne rozpiętości, jest budownictwo sportowe, w szczególności przekrycia trybun. Przykładem ustroju sprężonego pełnościennego jest trybuna w Altonie (promocja 3 w 1).