Pasy folii

Przez ograniczenie ilości wody parującej z betonu uzyskano znaczne podniesienie temperatury nagrzewanego betonu, co prowadzić może w pewnych przypadkach do dużych naprężeń termicznych (program uprawnienia budowlane na komputer).
Reasumując należy stwierdzić, że najlepsze rezultaty pielęgnacji, zarówno z uwagi na niewielkie straty wody jak i uzyskane dobre cechy wytrzymałościowe, daje zabezpieczenie betonu foliami z polietylenu i polichlorku winylu.

Folie przemysłowe z PE i PCW produkcji krajowej dobrze nadają się do celów pielęgnacji w praktyce budowlanej zarówno w warunkach powietrznych jak i przy silnym działaniu promieni słonecznych.
Omawiane folie można używać wielokrotnie, co podwyższa ich rentowność. Aby przedłużyć okres użytkowania folii, należy przestrzegać następujących zasad:
- świeży beton przykrywać folią rozwijaną z wałków po 3-P5 godzinach od zaformowania; wówczas zaprawa nie przykleja się do folii, co zapewnia jej elastyczność,
- unikać wystających gwoździ i drutów, które mogą ją łatwo uszkodzić,
- po użyciu starannie zwijać folię na wałek drewniany (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pasy folii trzeba łączyć na zakład o szerokośoi 15 cm, który należy przyciskać równymi listwami drewnianymi tak, aby folia tworzyła możliwie szczelną powłokę na powierzchni betonu. Najlepiej beton chronić folią przez pierwszych 7 dni tężenia. Po zdjęciu folii, zwłaszcza w okresie upałów, zaleca się powierzchnię betonu pokryć wodą.
Domieszki utrudniające parowanie wody z betonu. Domieszki tego typu mogą działać na zasadzie:

1) higroskopijności,

2) uszczelniania betonu lub też,

3) przerywania ciągłości systemu kanalików kapilarnych przebiegających w strukturze betonu (uprawnienia budowlane).

Do domieszek pierwszego typu należy chlorek wapniowy (CaCL), który silnie wchłania wodę, utrzymując przez długi czas wilgotność betonu na wysokim poziomie. Ponadto tworzące się podczas reakcji z cementem związki chloro- tlcnków, chloroglinianów i chlorokrzemianów wapnia, uszczelniają strukturę zaczynu, stwarzając większe opory ruchu dla wody usiłującej wydostać się ku powierzchni betonu. Główne działanie uszczelniające przypisuje się związkowi 3 CaO • CaCL • 16 ILO, który wg S. Tarnowskiego może zmniejszyć porowatość betonu o 10 do 20. Wszyscy autorzy zgodnie stwierdzają, że przechowywanie powietrzne betonów z chlorkiem wapniowym daje większy przyrost wytrzymałości niż przechowywanie wodne (program egzamin ustny).

Obniżka wytrzymałości

Obniżka wytrzymałości może być wywołana w danym przypadku zarówno przez utrudnienie krystalizacji gelu, jak i przez rozpuszczenie soli utworzonych z chlorku wapniowego i cementu, gdyż sole te są nietrwale w nienasyconych roztworach (opinie o programie). Chlorek wapniowy dodaje się w ilości 2-4% wagowo w odniesieniu do ilości wody zarobowej, przy czym przyspiesza on znacznie proces tężenia betonu, zwłaszcza w okresie początkowym, co pozwala na skrócenie czasu rr rozdeskowania konstrukcji. Stosowanie chlorku wapniowego w nadmiarze może wywołać korozję zbrojenia oraz wykwity na powierzchni betonu.

Do środków drugiego typu należą przede wszystkim domieszki uszczelniające beton (segregator aktów prawnych). Mają one zazwyczaj działanie uboczne, dlatego stosowanie ich wymaga dużej ostrożności. Jedne wpływają na obniżenie wytrzymałości betonu, inne przedłużają lub skracają czas wiązania cementu, wywołują wykwity, nadmierny skurcz, narastanie itp. Do środków tego typu zaliczamy: oleje smołowe, emulsje bitumiczne, mydła, kleje zwierzęce, ałun, szkło wodne, mikroazbest oraz patentowe: Biber, Castor, Ceresit, Sika, Tricosal III, Rapidol, Rhoubenite, Soliditit, Murosan, Pudlo. Środki te są z reguły dodawane w celu uszczelnienia betonu, pośrednio zabezpieczają one beton przed nadmierną utratą wody w wyniku parowania. Z nowszych środków tego typu spotykanych na rynku krajowym należy wymienić środki uszczelniające: Plastibet S i Hydrobct.

Plastibet S jest bezwonnym proszkiem o zabarwieniu brunatnoszarym, łatwo rozrabialnym w wodzie. Podstawowe działanie polega na wypełnieniu porów i uszczelnieniu betonu, dzięki czemu wzrasta odporność betonu na korozją powodowaną działaniem wody, wilgoci, zmian temperatury i agresji chemicznej środowiska. Plastibet S rozrabia się w części wody zarobowej lub wsypuje stopniowo do betoniarki będącej w ruchu, w ilości 4% ciężaru cementu (promocja 3 w 1).