Pęknięcia i szczeliny

Pęknięcia i szczeliny powstałe wskutek erozji mechanicznej ułatwiają dostęp agresywnej wody w głąb masy betonu, otwierając drogę korozji chemicznej. Z drugiej strony osłabiony wskutek korozji chemicznej beton łatwiej ulega wpływom erozji mechanicznej. Istnieje tu zatem coś w rodzaju sprzężenia zwrotnego przejawiającego się w postaci współdziałania obu rodzajów niszczenia.
Bardzo niekorzystna forma erozji mechanicznej powstaje wskutek zamarzania wody w porach betonu (program uprawnienia budowlane na komputer). Szczególnie narażone na to są te części konstrukcji, które w zimie znajdują się pomiędzy najniższym a najwyższym poziomem wody. W tych strefach woda zawarta w porach betonu, najczęściej pochodzenia zewnętrznego, ulega w zimie kolejnemu zamarzaniu i odmarzaniu.

Ciśnienie, jakie zamarzająca woda, wypełniająca szczelnie pory betonu, wywiera na ściany tych porów, są bardzo duże, dochodzą do 2000 kG/cm2 i najbardziej wytrzymały beton nie zdoła im się oprzeć. Beton jest tym bardziej wrażliwy na działanie mrozu, im bardziej jest porowaty.
Beton hydrotechniczny powinien więc być mrozoodporny, a to najskuteczniej zapewnia szczelna, mało nasiąkliwa struktura. Beton mrozoodporny zatem będzie zarazem odporny na korozję chemiczn (program uprawnienia budowlane na ANDROID)ą.
Omawiając korozję chemiczną wspomniano o projekcie składu betonu hydrotechnicznego dla suchego doku.

Powinno się zwykle po zaprojektowaniu betonu (lub kilku rodzajów betonu do wyboru) przeprowadzać badania próbek na mrozoodporność korozyjną. Zalecana metoda „polega na kolejnym zamrażaniu i odmrażaniu siedmiodniowych próbek (np. walców o średnicy 3 cm lub kostek o boku 7 cm) wykonanych według zaprojektowanych recept i w trakcie przeprowadzania badania stale zanurzonych (całkowicie lub częściowo) w środowiskach agresywnych (uprawnienia budowlane). Liczba cykli zamrażania i odmrażania winna być znaczna. W doświadczeniach radzieckich dochodziła ona a nawet przekraczała liczbę 100. Zwraca się uwagę, by stężenie roztworów agresywnych, w których zamraża się i odmraża próbki, nie było zbyt znaczne. Przykładowo zaleca się 2% stężenia roztworu.

Zabezpieczenia betonu

Zabezpieczenia betonu przed ścieraniem również dokonuje się przez zaprojektowanie jego składu w taki sposób, aby miał dużą gęstość i był suchy. Do partii szczególnie narażonych na ścieranie można użyć kruszywa bazaltowego, odpornego na ścieranie, lub wykonać stalobeton (nie mieszać z żelbetem), dodając do zwykłego składu suchego betonu hydrotechnicznego opiłki stalowe (ostrużyny stalowe) (program egzamin ustny).

Iwanicki [29] wspomina, że na jednej z budów w Rosji wykonano stalobeton o składzie 1:0,3:1,5 (cement marki 300 - piasek - ostrużyny stalowe). Przy w/c =0,5 otrzymano ciężar objętościowy betonu 3 520 kG/m3, Btfi5 = 578 kG/cm2, a beton okazał się odporniejszy na ścieranie niż granit. Ostrużyny miały wymiar 5-6 mm (na sicie 5 mm powinno było zostawać nie więcej niż 8%).
W budownictwie morskim podobny beton mógłby znaleźć zastosowanie do budowy den doków suchych, gdzie chodzi o duży ciężar właściwy dla przezwyciężenia wyporu wody, i do wykładania powierzchni betonów narażonych szczególnie na erozję mechaniczną, przy czym warstwa ochronna powinna być betonowana równocześnie z resztą konstrukcji bez żadnych spoin (opinie o programie).

Erozja kawitacyjna powstaje w związku z szybkimi przepływami wody wskutek występowania podciśnień. Te z kolei są wynikiem nierówności powierzchni betonu spowodowanych na przykład niedokładnością deskowań lub przez erozję. Nierówności te powodują odrywanie strumienia wody opływającego je i powstawanie lokalnych obszarów podciśnień, nieraz tak dużych, że stają się przyczyną wyrywania z masywu betonowego wtopionych weń ciężkich bloków kamiennych, wymywanie zaprawy spomiędzy bloków okładziny i obluzowanie ich, itp. Podobne zjawisko występuje w powierzchniach budowli morskich, przez które przelewają się fale, lub o które rozbijają się one, tworząc tzw. wytrysk (segregator aktów prawnych).

Poza tym, jak już wspomniano, zjawisko kawitacji występuje w budowlach morskich w przewodach śluz i doków suchych, zwłaszcza największych wymiarów, gdzie chodzi o przepuszczenie w krótkim czasie dużych ilości wody przez przepusty, aby skrócić czas śluzowania czy dokowania statku (promocja 3 w 1).