Piece kanałowe

Piece kanałowe są bardziej racjonalne od pieców wachlarzowych, ale wykazują, choć w mniejszym stopniu, podobne wady. Piece z dolnym ogrzewaniem (program uprawnienia budowlane na komputer).

Do grupy tej należą piece kanałowe wielozwrotne, w których zastosowano przysklepienie kanału wznośnego paleniskowego tuż nad paleniskiem kierując spaliny do dolnej części pieca. Gazy z dolnej części pieca wznoszą się kanałem pionowym pod sklepienie pieca i z kolei opadają szeregiem kanałów do komory zbiorczej, skąd kierowane są rurą odpływową do komina (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Piece z multiplikatorami. Są to piece kanałowe, z dodatkowo wbudowanymi powietrznymi kanałami cyrkulacyjnymi. Kanały te zwane multiplikatorami mają wnętrze odgrodzone od obiegających je gazów spalinowych, natomiast połączone są z ogrzewanym pomieszczeniem za pomocą otworów w górze i dole pieca. Multiplikatory wykonuje się z cegły szamotowej lub z rur metalowych.

Zadaniem multiplikatora jest powiększenie powierzchni ogrzewalnej pieca oraz szybsze i bardziej równomierne ogrzewanie pomieszczenia przez cyrkulację ciepłego powietrza (uprawnienia budowlane).

Piece komorowe. Piece te mają specjalną komorę, w której następuje wymieszanie i spalenie gazów spalinowych doprowadzanych dyszą z komory paleniskowej. Z komory spalań spaliny opadają kanałami opadowymi do kanału zbiorczego, skąd uchodzą rurą wylotową do komina.

System pieców komorowych jest najbardziej racjonalny z dotychczas znanych konstrukcji, ponieważ oparty jest na naukowych zasadach teorii ruchu gazów. Piece komorowe mają wysoką sprawność cieplną dochodzącą do 75% (program egzamin ustny).
Do budowy pieców ceramicznych używane są następujące podstawowe materiały:
- cegła piecowa wypalana z chudej gliny,
- płytki ceramiczne do okładania wewnętrznych powierzchni pieca - zwykłe szamotowe.
- cegła szamotowa wypalana z gliny ogniotrwałej,
- glina zwykła średniotłusta,
- glina ogniotrwała szamotowa,
- kafle gładkie - środkowe, narożne, wieńcowe i cokołowe,
- piasek,
- klamerki do wiązania kafli, stalowe lub z drutu ocynkowanego,
- osprzęt, na który składają się ruszty, drzwiczki, rury metalowe do podłączenia pieca z kominem oraz inne drobne elementy,
- farba grafitowa (opinie o programie).

Roboty murowe

Podstawowe zasady wykonania pieców. Kanał ogniowy lub komorę paleniskową wykonuje się z cegły szamotowej lub z cegły piecowej obkładanej od strony paleniska cegłą szamotową. Cegłę szamotową układu się na ogniotrwałej zaprawie glinianej z domieszką proszku szamotowego.

Cegłę szamotową należy przed użyciem spryskać wodą (nie moczyć).
Ścianki pozostałych kanałów i sklepienia muruje się z cegły piecowej na zaprawie zduńskiej, tj. na zaprawie przygotowanej ze średnio tłustej gliny z ewentualną domieszką piasku kwarcowego lub proszku ceglanego. Cegłę piecową trzeba dobrze namoczyć. Cegłę należy układać w ściankach z zachowaniem zasad przewiązania spoin.

Nie wolno wiązać cegieł piecowych z cegłami szamotowymi ze względu na ich różny stopień rozszerzalności cieplnej. Cegłę, po nałożeniu na nią zaprawy, dociska się do uprzednio położonych jednym ruchem ręki bez dodatkowych czynności wyrównywania, postukiwania młotkiem itp.

Przy wykonywaniu ścianek zewnętrznych pieca kalle należy układać z przewiązaniem spoin pionowych (segregator aktów prawnych). Spoiny pionowe między kallami powinny mieć grubość I mm, poziome 0.5 mm. Kalle łączy się ze sobą na klamerki.
Wnętrze kalli jak również i przestrzenie pomiędzy kołnierzami kalli wypełnia się wy- lepką przygotowaną z chudej zaprawy zduńskiej i tłucznia ceglanego, szamotowego lub tłucznia z piaskowca. Wylepioną i wygładzoną przy użyciu rzadkiej zaprawy powierzchnię wykłada się płytkami ceramicznymi.

Dopuszcza się w zamian stosowania wyłepki i okładziny z płytek ceramicznych, wypełnienie wnętrza kafli odpowiednio przyciętymi cegłami piecowymi układanymi w kaflu na płask na zaprawie zduńskiej. Przestrzenie między cegłami wypełnia się wówczas zaprawą przygotowaną ze składników takich jak przy wylepce (promocja 3 w 1).

Sklepienie pieca układa się z płyt szamotowych o wymiarach pozwalających na przekrycie pełnej szerokości pieca lub z cegieł szamotowych Przy użyciu cegieł opiera się je na podporach z płyt lub na ściance z cegieł biegnącej środkiem pieca przez całą jego długość, wspartej na ścianach paleniskowych.