Pierścień żelbetowy

Pierścień żelbetowy na podobieństwo kołnierza w rurociągu nie pozwala na wzajemne przesunięcia pionowe i boczne, warstwa izolacyjna spoiny u dołu jest rozciągana, a u góry ściskana (program uprawnienia budowlane na komputer).
Zastosowanie wzmocnienia spoiny izolacyjnej blachą, igelitem i dodatkową papą daje warunki bezpiecznego przeciwdziałania odkształceniom narażającym warstwę izolacyjną na rozerwanie.
Podobnie, jak w przytoczonych przykładach, należy z reguły sprowadzić wszelkie odkształcenia do rzędu małych i jednokierunkowych przez odpowiednie konstrukcyjne rozwiązanie dylatowanych budowli.

Przy ruchach dużych, powodujących odpowiednio duże odkształcenia, których nie można sprowadzić do przypadków, zabezpieczenie od wód naporowych przedstawia znaczną trudność, z powodu konieczności zastosowania szczelnych spoin dylatacyjnych.
Tego rodzaju odkształcenia szczelin dylatacyjnych powstają przy posadowieniu budynków na bardzo ściśliwych gruntach w strefie szkód górniczych, w wąwozach będących pod działaniem zsuwów i w przypadkach przesunięć warstw gruntu z powodu większych detonacji (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przy takich warunkach najlepiej stosować drenowanie, sprowadzając izolację do roli zabezpieczenia przed wilgocią.
W przypadku, gdy drenowanie nie może całkowicie rozwiązać ochrony przed podtapianiem budowli, należy stosować spoinę dylatacyjną o specjalnej konstrukcji, tzn. przegubową.
Jeżeli przewiduje się ruchy tak znaczne poszczególnych segmentów nawzajem w stosunku do siebie, że normalne warstwy izolacyjne nie wytrzymają takich odkształceń, stosuje się takie materiały i konstrukcje spoin dylatacyjnych, które pozwolą na wymagane tymi okolicznościami odkształcenia (uprawnienia budowlane).
W budynkach wznoszonych w strefie szkód górniczych spoiny mają znaczną szerokość, np. 10 cm lub więcej. Pomimo że posadowienie budynków wykonuje się na płycie, zwłaszcza w przypadku napotkania wody gruntowej, to jednak trudność przewidzenia kierunku ruchów i rozmiaru odkształceń wymaga stosowania spoin przegubowych (program egzamin ustny).

Pierścienie i wsporniki

Pierścienie i wsporniki powstrzymujące pewne rodzaje ruchów w szczelinie są w zasadzie przegubami, pozwalającymi na określone z góry niewielkie odkształcenia.
Przegub w pełnym znaczeniu powinien być tak rozwinięty, aby dawał pełną gwarancję trwałości w okresie eksploatacji.
Dylatacje przegubowe, podobnie do zwykłych dzieli się, według zastosowania, na przegrody wodne z betonu wodoszczelnego i przegrody normalne, gdzie spoina jest montażowo przedłużeniem warstwy izolacyjnej (opinie o programie).

Przegubowe dylatacje są w zasadzie uniwersalne pod względem możliwości stosowania do wielokierunkowych odkształceń. Jednakże w przypadkach ich stosowania należy również wyzyskać wszelkie możliwości konstrukcyjnego rozwiązania, ażeby ruchy i wielkości odkształceń sprowadzić do realnych obliczeniowych rozmiarów.
Spoiny przegród wodnych wykonywanych ze szczelnego betonu są w zasadzie przejściową formą do spoin przegubowych. Podobieństwo polega na tym, że są one fabrycznie przygotowanymi ustrojami spoin, dostarczonymi w całości lub w części w postaci prefabrykatów (segregator aktów prawnych).

Literatura zagraniczna podaje szereg konstrukcji stosowanych na wielkich budowlach wodnych w krajach Europy Zachodniej. Obecnie przytaczamy trzy przykłady takich spoin. Wspólną ich cechą jest zastosowanie prefabrykatu, który wbetonowuje się w okresie wykonywania w przegrodę.
Spoiny prefabrykowanej, osadzonej w czasie betonowania ściany. Wewnątrz puszki jest wolna przestrzeń pozwalająca na odkształcenia ustroju spoiny.
Przypadek zastosowania spoiny w uszczelnionej przegrodzie zapory wodnej.

Typowe rozwiązanie przegubowej spoiny dylatacyjnej dla budowli wymagających pełnej szczelności (promocja 3 w 1).
Budynki A i B mają ściany sąsiednie zaizolowane systemem fundamentów skrzyniowych z zastosowaniem przepon bitumicznych.